11 มิถุนายน 2547 00:54 น.

รักลืม (เรา)

เรไร



        รักลืม (เรา)

รักเรารอครั้งเก่าที่เขาลืม
ไปเป็นปลื้มลีมลงคงไม่หวัง
ลืมไปแล้วลืมไปเลยแล้วหรือยัง
ลืมความหลังเราเคยชิดเชยชม

รักที่บ่มห่มไออุ่นละมุนรัก
เคยแน่นหนักรักนั้นไม่สั่นคลอน
แต่ทำไมตัวฉันนั้นอาวรณ์
ไม่อาจถอนรักเก่าที่เศร้าใจ


@@@@@@@@@@@@@@@@@
.........ที่จำน่ะไม่เจ็บ
.........ที่เจ็บไม่จำ
.........จึงชอกช้ำอย่างวันนี้
@@@@@@@@@@@@@@@@@@				
10 มิถุนายน 2547 23:54 น.

นางฟ้าใจร้าย

เรไร



     นางฟ้าช่างใจร้าย
     ทำร้ายทำลายหัวใจ
     ที่เพียรขอมอบให้
     ทิ้งไปได้ทำร้ายกัน

     เพียงคิดที่อยู่ใกล้
     ทำหัวใจให้ไหวหวั่น
     แม้ไม่ได้อยู่กัน
     มีเธอนั้นที่ตรึงใจ

     แม้อยากเพียงเห็นหน้า
     เธอแกล้งมาให้แอบเห็น
     รอแล้วรอขอจนเย็น
      เธอไม่เห็นจะเห็นใจ

     ได้แค่รอแค่นี้
     จนฤดีจะหมองไหม้
     นางฟ้าไม่เห็นใจ
     ดูเหมือนจะขาดรอน				
8 มิถุนายน 2547 13:19 น.

เมาคลื่น

เรไร



           เมาคลื่น

. ล่องทะเล..ยามนี้..ที่หน้าฝน 
ลอยเรือบน..คลื่นครวญ..ชวนเสน่หา 
น้ำสีสวย..แต่คลื่นสูง..จูงกันมา 
ดูเรือข้าฯ..เซเซ..เอ๊ะ!อย่างไร 

ซ้ายก็สาด..ขวาก็ซัด..พัดเรือเป๋ 
เอียงโซเซ..ซุกซ่อน..ให้อ่อนไหว
 เรือคนจร..หมอนหมิ่น..จะทำไง 
ประคองไป..ต้องระวัง..พลั้งกลางชล 

คลื่นรวมตัว..ซ้ายขวา..มาเป็นคู่ 
แล้วอยู่อยู่..เป็นหนึ่ง..จึงฉงน 
พร้อมกันซัด..พัดกระหน่ำ..ทำเรือจน 
ลอยเวียนวน..ปนงง..ตรงกลางเลฯ 

ประคองตัว..กลัวล่ม..จมสายน้ำ 
ทะเลคราม..ยามคลื่น..ไม่ฝืนเห่ 
หลบเข้าฝั่ง..ไม่หวัง..ชมทะเล 
โซซัดเซ.เมาคลื่น....คืนผืนดิน 

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

คลื่น ลม โหมกระหน่ำ เรือลำน้อยจะลอยอยู่ได้อย่างไร

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@				
7 มิถุนายน 2547 00:38 น.

เกิดมาเพื่อรัก...ไม่ใช่

เรไร


       เกิดมาเพื่อรัก...แต่..ไม่ใช่ถูกรัก

        เกิดมาเพื่อมอบสิ่งดีที่ให้ได้
เพียงหัวใจไร้ค่าอย่าเดินหนี
เพียงแค่ให้สิ่งนั้นอย่างที่มี
ให้คนที่ฝันใฝ่และหมายปอง

ขอเพียงมอบดวงใจที่แทบเท้า
ได้แค่เอาหัวใจไว้ตรงหน้า
ไม่เคยคิดได้สิ่งใดใดกลับมา
แค่เพียงว่าได้รักใครใจก็พอ

ไม่เคยขอรักตอบใครมอบให้
กลัวหวั่นไหวหัวใจปราถนา
กลัวเธอไม่กล้ามอบตอบกลับมา
กลัวที่ว่าใจฉันหวั่นไหวเอง

แค่นี้ก็สุขมีที่ได้ให้
ไม่เป็นไรรับได้หรือไม่นั้น
เพียงแค่ได้บอกไปก็แล้วกัน
      ที่เหลือนั้นรอสวรรค์ท่านเมตตา				
5 มิถุนายน 2547 00:45 น.

@@@ คิดถึง @@@

เรไร


           คิดถึง

@ ได้แค่คิดถึงคุณ

    โอบอกอุ่นที่หนุนฝัน

    พร่ำพรอดรักให้นั้น

    อยากใกล้กันให้อุ่นใจ

    คืนไหนที่นอนหนาว

    ช่างปวดร้าวคราหวั่นไหว

    มีคุณคอยอยู่ใกล้

    โอบกอดไว้ใต้ผืนดาว @				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเรไร
Lovings  เรไร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเรไร