11 มิถุนายน 2547 00:54 น.
เรไร
รักลืม (เรา)
รักเรารอครั้งเก่าที่เขาลืม
ไปเป็นปลื้มลีมลงคงไม่หวัง
ลืมไปแล้วลืมไปเลยแล้วหรือยัง
ลืมความหลังเราเคยชิดเชยชม
รักที่บ่มห่มไออุ่นละมุนรัก
เคยแน่นหนักรักนั้นไม่สั่นคลอน
แต่ทำไมตัวฉันนั้นอาวรณ์
ไม่อาจถอนรักเก่าที่เศร้าใจ
@@@@@@@@@@@@@@@@@
.........ที่จำน่ะไม่เจ็บ
.........ที่เจ็บไม่จำ
.........จึงชอกช้ำอย่างวันนี้
@@@@@@@@@@@@@@@@@@
10 มิถุนายน 2547 23:54 น.
เรไร
นางฟ้าช่างใจร้าย
ทำร้ายทำลายหัวใจ
ที่เพียรขอมอบให้
ทิ้งไปได้ทำร้ายกัน
เพียงคิดที่อยู่ใกล้
ทำหัวใจให้ไหวหวั่น
แม้ไม่ได้อยู่กัน
มีเธอนั้นที่ตรึงใจ
แม้อยากเพียงเห็นหน้า
เธอแกล้งมาให้แอบเห็น
รอแล้วรอขอจนเย็น
เธอไม่เห็นจะเห็นใจ
ได้แค่รอแค่นี้
จนฤดีจะหมองไหม้
นางฟ้าไม่เห็นใจ
ดูเหมือนจะขาดรอน
8 มิถุนายน 2547 13:19 น.
เรไร
เมาคลื่น
. ล่องทะเล..ยามนี้..ที่หน้าฝน
ลอยเรือบน..คลื่นครวญ..ชวนเสน่หา
น้ำสีสวย..แต่คลื่นสูง..จูงกันมา
ดูเรือข้าฯ..เซเซ..เอ๊ะ!อย่างไร
ซ้ายก็สาด..ขวาก็ซัด..พัดเรือเป๋
เอียงโซเซ..ซุกซ่อน..ให้อ่อนไหว
เรือคนจร..หมอนหมิ่น..จะทำไง
ประคองไป..ต้องระวัง..พลั้งกลางชล
คลื่นรวมตัว..ซ้ายขวา..มาเป็นคู่
แล้วอยู่อยู่..เป็นหนึ่ง..จึงฉงน
พร้อมกันซัด..พัดกระหน่ำ..ทำเรือจน
ลอยเวียนวน..ปนงง..ตรงกลางเลฯ
ประคองตัว..กลัวล่ม..จมสายน้ำ
ทะเลคราม..ยามคลื่น..ไม่ฝืนเห่
หลบเข้าฝั่ง..ไม่หวัง..ชมทะเล
โซซัดเซ.เมาคลื่น....คืนผืนดิน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
คลื่น ลม โหมกระหน่ำ เรือลำน้อยจะลอยอยู่ได้อย่างไร
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
7 มิถุนายน 2547 00:38 น.
เรไร
เกิดมาเพื่อรัก...แต่..ไม่ใช่ถูกรัก
เกิดมาเพื่อมอบสิ่งดีที่ให้ได้
เพียงหัวใจไร้ค่าอย่าเดินหนี
เพียงแค่ให้สิ่งนั้นอย่างที่มี
ให้คนที่ฝันใฝ่และหมายปอง
ขอเพียงมอบดวงใจที่แทบเท้า
ได้แค่เอาหัวใจไว้ตรงหน้า
ไม่เคยคิดได้สิ่งใดใดกลับมา
แค่เพียงว่าได้รักใครใจก็พอ
ไม่เคยขอรักตอบใครมอบให้
กลัวหวั่นไหวหัวใจปราถนา
กลัวเธอไม่กล้ามอบตอบกลับมา
กลัวที่ว่าใจฉันหวั่นไหวเอง
แค่นี้ก็สุขมีที่ได้ให้
ไม่เป็นไรรับได้หรือไม่นั้น
เพียงแค่ได้บอกไปก็แล้วกัน
ที่เหลือนั้นรอสวรรค์ท่านเมตตา
5 มิถุนายน 2547 00:45 น.
เรไร
คิดถึง
@ ได้แค่คิดถึงคุณ
โอบอกอุ่นที่หนุนฝัน
พร่ำพรอดรักให้นั้น
อยากใกล้กันให้อุ่นใจ
คืนไหนที่นอนหนาว
ช่างปวดร้าวคราหวั่นไหว
มีคุณคอยอยู่ใกล้
โอบกอดไว้ใต้ผืนดาว @