9 กันยายน 2548 10:27 น.
เรไร
รวยระรินเร่าร้อนก่อนจุมพิต
เนาว์แนบนิจน้องนางกลางความฝัน
ยามแย้มยิ้มยั่วยวนชวนรำพัน
กลมเกลียวกันก่ายกอดตลอดคืน
เพียงเพ้อพร่ำเพราะพรากยากหักจิต
คงครุ่นคิดครวญคร่ำจำใจฝืน
หากห่างหายไห้หวนชวนสะอื้น
กายกล้ำกลืนกลับเก็บเพียงเจ็บใน
ดูดวงดาวดาษดื่นค่ำคืนนี้
เมื่อมองมีมากมายประกายใส
ชวนชี้ชมแช่มชื่นเหนืออื่นใด
เจ้าจอมใจจดจำก่อนร่ำลา
คราค่ำคืนเคล้าคลอขอเคียงข้าง
นวลเนื้อนางน้องนอนก่อนอุษา
เอาอุ่นไออิงแอบแนบอุรา
หวังไว้ว่าวันหวานอย่าผ่านไป
2 กันยายน 2548 13:52 น.
เรไร
TOMORROW
EUROPE
will you be there beside me
if the world for apart
and will all of our moments
remain in your heart
will you be there you guide me
all the way through, I wonder will you
walk by my side,and follow my dreams
and bear with my pride ,as strong as it seems
will you there tomorrow
will you be there beside me
as time goes on by
and be there to hold me whever I cry
will you be there guide me
all the way through, I wonder will you
walk by my side,and follow my dreams
and bear with my pride ,as strong as it seems
will you be there
now will you be there
will you be there tomorrow
หากโลกนี้แหลกสลายกลายเป็นผง
เธอยังคงจะเคียงคู่อยู่กับฉัน
ความทรงจำเหลือไหมในวานวัน
ตราตรึงมั่นอยู่ไหมหรือไม่เลย
จะยังเป็นแสงทองส่องสว่าง
ช่วยนำทางแอบอิงหรือนิ่งเฉย
สู่จุดหมายปลายฝันฉันอย่างเคย
พร่ำรำเพยอย่างอดสูอยากรู้ความ
จะจับมือกันไปหรืออายเขา
ถ้าสองเราลำบากฝ่าขวากหนาม
เพียงพอไหมร่วมสร้างอย่างงดงาม
ลบเหยียดหยามจะภูมิใจหรือไม่มี
เธอจะอยู่เคียงฉันไหมให้ไออุ่น
เมื่ออรุณรุ่งรางสว่างสี
ปลอบโยนฉันยามร่ำไห้ไหมคนดี
เวลาที่ทุกข์ตรมถมเข้ามา
เธอคือแสงพิสุทธิ์ดวงสุดท้าย
ส่องประกายความฝันวันโหยหา
เพราะเธอคอยสร้างเสริมเติมศรัทธา
ให้ฟันฝ่าตรอมตรมระทมทรวง
ณ วันนี้ดวงจิตคิดสงสัย
เธอจะไปสู่เมืองแมนในแดนสรวง
จะวิตกหากฉันอยู่เป็นคู่ควง
ยังเป็นห่วงเป็นใยไหมกมล
แล้วพอถึงอรุณรุ่งวันพรุ่งนี้
ยังปราณีน้อมรับความสับสน
ขอได้ไหมเลิกกังขาอย่ากังวล
พร้อมก้าวพ้นสร้างฝันกันสองเรา
2 กันยายน 2548 10:11 น.
เรไร
เพราะหนทางข้างหน้านั้นมืดมิด
พรหมลิขิตขีดมาให้อาภัพ
จากรุ่งโรจน์โชติช่วงดวงตกอับ
จะหยิบจับอะไรไม่สำเร็จ
จะหวังโชคให้ช่วยรวยทางลัด
ไปข้างวัดหาเจ้าพ่อขอเลขเด็ด
ได้เลขเด่นสองเก้าเจ้ากินเช็ด
ทำเอาเข็ดขยาดอนาถจิต
ร้องโวยวายโทษสวรรค์ท่านไม่ตอบ
เลยหลุดกรอบเคว้งคว้างเดินทางผิด
ใช้เล่ห์เหลี่ยมลวงหลอกกรอกความคิด
ตีสนิทคุยโวแล้วโป้ปด
พอเขาเชื่อหลงกลปล้นเอาทรัพย์
ทั้งล้วงตับไส้พุงยุ่งไปหมด
แม้หัวใจชอกช้ำซ้ำรันทด
ยังต้องปลดมอบให้ไม่ยึกยัก
เอาไส้พุงปอดตับแล้วลับมีด
ค่อยค่อยกรีดชำแหละแล้วแคะควัก
เลือกของเสียเขี่ยทิ้งไปไม่เก็บกัก
ทัพพีตักลงหม้อรอให้เดือด
ฉันต้มตุ๋นเครื่องในขายข้างตลาด
ริมฟุตบาทหลายอย่างบ้างใส่เลือด
รับรองสดเพราะสั่งตรงจากโรงเชือด
กำลังเดือดหอมกรุ่นคุณครับเชิญ
1 กันยายน 2548 15:45 น.
เรไร
อาจผูกพันสิ่งใดในวันหนึ่ง
ห้วงคำนึงคงมั่นมิหวั่นไหว
ทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจ
หากขาดไปคงตายวายชีวา
แค่ช่วงหนึ่งของวัยเราได้พบ
พึงประสบสิ่งใหม่ที่ไขว่หา
บางทีใช้นิดเดียวเสี้ยวเวลา
ปรารถนาเปลี่ยนไปได้ทุกที
เพราะทุกอย่างมากล้วนเป็นส่วนเสริม
คือส่วนเพิ่มเติมฝันวันสุขี
อาจเป็นบ้างทุกข์ตรมถมทวี
แค่ฤดีเกี่ยวกั้นกันไม่นาน
อย่าขยาดหวาดกลัวมัวยึดติด
อย่าได้คิดลุ่มหลงคงร้าวฉาน
อย่าได้สูญเสียใจอาลัยลาน
เพียงปล่อยผ่านเลยล่วงอย่าห่วงเลย
คิดเสียว่าดวงดีที่มีโชค
ถึงเศร้าโศกไปบ้างแค่วางเฉย
จะดีร้ายยากง่ายได้อย่างเคย
จักเปรียบเปรยเหมือนรักสลักทรวง
ยังโชคดีหัวใจได้รู้สึก
ยังคงนึกถึงใครได้แหนหวง
ได้ผูกพันดวงกมลคือผลพวง
ได้เป็นห่วงเป็นใยใครสักคน
จงเก็บก่ายกอดกกกับอกไว้
เผื่อวันใดสิ่งปองต้องหมองหม่น
วันพรุ่งนี้อาจพลิกผันพลันมืดมน
มีกี่หนความสัมพันธ์เกี่ยวพันเรา
เหมือนเรามีแก้วใสที่ใส่น้ำ
ได้ดื่มด่ำกาแฟแต่ยามเช้า
พอร้อมรุ่มยามบ่ายได้บรรเทา
ใส่น้ำเปล่าใส่เมรัยในยามเย็น
สรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนไม่เที่ยงแท้
ความผันแปรตามกาลที่ผ่านเห็น
ยากยื้อยุดฉุดกระชากลากให้เป็น
สิ่งสวยเด่นตรงตามความต้องการ
เพียงแค่มีวันนี้ก็ดีนัก
ภิรมย์รักชื่นสุขสนุกสนาน
ช่วงเวลาสุขสันต์นั้นไม่นาน
พอมันผ่านเลยไปไม่หวนคืน
30 สิงหาคม 2548 23:40 น.
เรไร
เจ้ามิได้เดียวดายอยู่ในโลก
อย่าเศร้าโศกชีวินดั่งสิ้นหวัง
ถึงความฝันโบยบินมาภินทร์พัง
แม้พลาดพลั้งเหนื่อยล้าอย่าเสียใจ
มีผู้คนบนพื้นเป็นหมื่นล้าน
ทรมานอับจนยังทนไหว
แม้พิการอดสูยังสู้ไป
เพียงอย่าให้ความช้ำมาซ้ำเติม
จงหลีกเลี่ยงวิถีที่ไปสู่
ปากประตูทุกข์ท้อรอส่งเสริม
เปิดเข้าไปคงเป็นเหมือนเช่นเดิม
ลดหรือเพิ่มตั้งจิตจงคิดตรอง
หนทางยังเลือกได้มากมายนัก
จงอย่าผลักดวงกมลให้หม่นหมอง
ทางสงบหัวใจเลือกไว้ครอง
อย่าให้ต้องโศกศัลย์เหมือนผ่านมา