2 มกราคม 2547 21:14 น.
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
ปีหนัยๆ....
ปีเก่าผ่านปัยเก็บวั้ยนัยบรรทึก
เปนส่วนลึกส่วนหนึ่งของหัวจัย
ปีหมั่ยปีหน้าปีนี้หรือปีหนัย
เพียงตั้งจัยจะเปนปีของพวกเรา
หวัดดีปีหมั่ยคับ
2 มกราคม 2547 21:13 น.
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
กวีสี่สิบทิศ
คิดหมายมาด คาดวั้ย นัยจัยหมาย
จักเปนชาย นักกวี สี่สิบทิศ
จักประพันธ์ สรรสร้างงาน หวานวิจิตร
จักเฝ้าคิด งานเอก เสกหั้ยดัง
อันตัวเรา มิชั่ยครัย ถิ่นหนัยอื่น
นับแสนหมืน ตื่นเถิด เกิดความหวัง
กวีไทย ลูกสุนทร จะโด่งดัง
ใช่แค่หวัง แค่ฝัน ต้องเปนจริง
มีความฝัน ปณิธาน สานเอาวั้ย
เปนแรงจัย หั้ยมุ่งหมาย ด้ายทุกสิ่ง
ทำสิ่งดัย ขอเพียง ตั้งจัยจิง
ปีหมั่ยมิ่ง ยิ่งอวยชัย หั้ยด้ายมา
2 มกราคม 2547 21:12 น.
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
ลูกหลานกวี
ลูกกวี ศรีปราชญ์ ศาสตร์สุนทร
แต่งคำกลอน ถ้อยแถลง แจงโวหาร
ที่กล่าวถึง บรรพะฯ ชั่ยอหังการ
แต่อยากขาน กิตติศัพท์ หั้ยร่ำลือ
แม้ตัวลูก มิเชี่ยวชาญ ปานผู้รู้
มิอาจสู้ รุ่นพี่ ที่ระบือ
เปนมือหมั่ย ขอเพียงหั้ย ด้ายฝึกปรือ
จักมีคน ร่ำลือ กาลต่อปัย
2 มกราคม 2547 21:10 น.
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
นักกวี & นักรัก
มิด้ายเปน กวีมา แต่กำเนิด
แต่บังเกิด ความเพียร เรียนภายหลัง
อ่านตำรา หาตรูพร่ำ ย้ำหั้ยฟัง
เกิดความขลัง เปนด้าย เพราะจัยเพียร
อันที่จริง มิอยากนัก ถักคำกลอน
เนื่องจากก่อน เปนนักรัก จำหักจิต
ที่ต้องเลิก เพราะว่าจัย มันโดนพิษ
แสนแสบจิต พิษรัก ปักดวงจัย
เปนกวี นี่นักรัก อะรัยหนอ
เกิดฉลฉ้อ ฉงนจิต คิดสงสัย
สองอย่างนี้ มาเก่วกัน ด้ายอย่างรัย
อยากแจ้งจัย ..........ถามสาวยาคูลท์ดูซิครับ
2 มกราคม 2547 21:06 น.
เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียง
เส้นทางสู่ดวงดาว....
บนถนน สายสลับ อันสับสน
อนิจจา... ปัญญาชน มาล้นหลาม
ต่างไขว่าคว้า ปริญญา มาต่อนาม
ฝ่าดงหนาม ความลำเค็ญ ยากเข็ญใจ
เดินเตะฝุ่น วุ่นวาย ก็หลายหลาก
งานหายาก บากบั่น จนหวั่นไหว
ไร้เส้นทาง ทรัทย์สิน เหมือนสิ้นใจ
แลทางใด ให้มืดมน จนปัญญา
เรียนจนได้ เป็นบัณฑิฒ ใครคิดบ้าง
จะเกิดร้าง ว่างงาน นานหนักหนา
เสียดายวัน เดือนปี ที่ผ่านมา
ปริญญา ราคาตก ตลกจัง
ต่างแข่งขัน กันอยู่ มิรู้สิ้น
หากมีงาน มีกิน ไม่สิ้นหวัง
พอเลี้ยงตัว ชั่วดี ถ้าจีรัง
นี่กระมัง หวังสุดท้าย ของหลายคน
ปัญญาชน มากมาย รายรอบข้าง
อยู่หว่างกลาง ทางสลับ อันสับสน
เมื่อความหวัง ยังไม่สิ้น ต้องดิ้นรน
จงอดทน อย่าท้อแท้ ยอมแพ้เลย