อันที่จริงวันนี้ฉันมีเรื่องต้องทำมากมาย งานที่ยังไม่เสร็จ หนังสือที่กองไว้มากมายบนโต๊ะรอใครสักคนมาเปิดอ่าน ซึ่งก็มิใช่วีรบุรุษที่ไหนเลยหากมิใช้ฉันเอง แต่ด้วยความคิดที่ ณ เวลานี้ได้ตกเป็นทาสของ ใจ มันสั่งให้ฉันหยุดทุกอย่าง และเตรียมพร้อมกับการดินทางเข้าสู่โลกแห่งจินตนาการ ที่ฉันเรียกมันว่า จักรวาล ลองหลับตาดูซิค่ะ ทุกคนมีจักรวาล หลับตาและอยู่ในโลกของคุณ เอาล่ะไหนๆฉันก็โดดงานมาเล่นกับพวกคุณแล้ว ก็จะพาไปเที่ยวบ้านฉันสักวันแล้วกันทำตัวตามสบายน่ะคะ " หวัดดี จูนลี่ เป็นไงบ้าง วันนี้มีใครแปลกหน้ามาบ้านเราไหมลูก " จูนลี่ กระดิดหางรับอย่างดีใจ ฉันรักมันมากและแม้ว่ามันจะไม่เคย บอกคำว่า ร