เรื่องสั้น นิยาย
1429
1
0

เมื่อวันที่แก้วกาแฟอยู่คู่กัน

“ทำไมถึงชอบกินกาแฟนักนะ”  
ผมมักถามคำถามนี้กับเธอเสมอ
“ไม่ได้กินจ้ะ…ดื่มต่างหาก”  
เธอเงยหน้าจากแก้วกาแฟสีแดงสดที่เธอใช้เป็นประจำแล้วตอบคำถามผม…ไม่ใช่สิ!!…แก้คำถามที่ผมถามเธอต่างหาก  
“โอ.เค.  แล้วทำไมถึงชอบดื่มกาแฟนักหล่ะ”  
	ผมถามโดยเปลี่ยนคำกิริยาใหม่ให้ถูกต้อง
“ก็เพราะชอบไงก็เลยกิน  เอ๊ย!!  ดื่ม”
	เธอโอบแก้วกาแฟด้วยนิ้วน้อยๆของเธอ   แล้วยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มอย่างมีความสุข  คราบกาแฟสีน้ำตาลอบอุ่นยังเลอะขอบปากเธอขณะที่ตอบผม เธอค่อยๆบรรจงใช้ลิ้นเรียบเลียคราบกาแฟนั้นจนหมดราวกับว่าเสียดายซะเหลือเกินถ้าจะเช็ด…

“เบสท์จะทำงานแล้วหล่ะ  โกกลับไปก่อนก็ได้นะ  เบสท์คงไม่ได้คุยด้วยแล้วหล่ะ  วันนี				
 1451    0    0