เรื่องมันเกิดในวันที่เนิบนาบที่สุดในชีวิต พวกเราสุมหัวทำการบ้านกันอย่างทุกวัน ฉันมองนาฬิกาที่บอกว่าเข้าวันใหม่ได้ 3 ชั่วโมงแล้ว เพื่อนๆกำลังคร่ำเคร่งอยู่กับโจทย์ที่แก้ไม่ได้ มีสองคนที่ยอมแพ้อยู่บนเตียง มัน 2 คนหลับอย่างมีความสุข ฉันเก็บของ เกินลิมิตที่จะอยู่ที่นี่แล้ว พรุ่งนี้เช้าค่อยไปลอกการบ้านคนที่เขาทำได้ เขาเดินมาส่งฉันที่รถ เรามองหน้ากันแปลกๆเหมือนทุกที ช่วงนี้เขาทำอะไรแปลกๆ มีสายตาแปลกๆ แสดงออกแปลกๆ เช่นเมื่อวาน แฟนสาวของเขาโทรมาจากเชียงใหม่ เขาคุยโทรศัพท์อยู่ข้างๆฉันเหมือนทุกที คุยไปมองฉันไป ทั้งที่ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา เราเป็นเพื่อนกัน เขาบอกว่าเราเป็น