ณ ห้วงแห่งคำนึงยังตรึงจิต ครั้นฉุกคิดยังเวียนเพียรคิดถึง ยามเหม่อมองเพียงหมายได้คำนึง เขาผู้ซึ่งคือนิยามความทรงจำ เป็นความงดงามที่เกิดขึ้นในชีวิต เป็นความทรงจำที่ล้ำค่า ฉันไม่เพียรหาคำตอบให้กับตัวเองอีกต่อไปแล้ว ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับฉัน มีจุดเริ่มต้นมาจากอะไร ฉันรู้แต่ว่า ขณะนี้ฉันมีความสุขเหลือเกินกับปัจจุบัน ฉันมองหินสีม่วงที่เขามอบให้ฉันในวันก่อน คืนก่อนหน้าที่เราจะไปสำรวจเกาะกัน
935
6
0
หน้าส่วนตัว
