บางครั้ง แม้เพียงเสี้ยวนาทีที่เราได้อยู่กับเค้าแค่ 2 คน มันก็เป็นความรู้สึกที่มีความสุขมากกว่าใคร แต่เมื่อท้ายที่สุดแล้ว เราก็ต้องเผชิญกับความเป็นจริงที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ทำไมนะ เราถึงต้องแปลบจุกครั้งที่รู้สึกนึกถึง ทุกครั้งที่เห็น ความเจ็บปวดที่ไม่รู้จะใช้สิ่งใดทดแทนได้ ความรักหรือคือสิ่งที่ทำให้เรายินยอมทำร้ายตัวเองได้ขนาดนี้ ทำไมนะ เค้าถึงได้สนใจผู้ชายที่ไม่เคยสนใจ ไม่รับรู้ ไม่เคยอ่อนหวาน และเย็นชาขนาดนี้ แต่ทำไมสิ่งที่เราตามใจด้วยทุกอย่างถึงมีค่าน้อยกว่าความเย็นชานั้น ทำไมสิ่งที่เราทำไปไม่ได้ค่าตอบแทน แต่สิ่งที่เค้าไม่ได้ทำได้รับความรักที่เราปรารถนาจะได้นั้น