กรรศฑ์ญา
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆมีชีวิตที่มีความสุข สดใสตามวัยมาสิบหกปี เวลาที่ผ่านมาความทรงจำของเธอมีแต่ความสุข ความสมหวัง ไม่มีแม้จะเสียใจ ได้รับความรักความห่วงใยความอบอุ่น จากผู้ชายคนหนึ่งที่เธอเคารพ เทอดทูนและบูชา เปรียบเสมือนทุกอย่างในชีวิต เป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ และหน้าที่อันยิ่งใหญ่ใต้คำเรียกขาดว่าพ่อ ชีวิตที่มีความสุขมาตลอดเวลาสิบหกปีต้องมาพานพบกับการสูญเสียครั้งแรกครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต ฟ้าได้พลากคนที่รักเธอยิ่งกว่าชีวิตให้จากไป ทำไมฟ้าช่างโหดร้ายนักทำกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆได้ลง พรากคนอันเป็นที่รักยิ่งให้จากไป เก้าพฤษภาคม 2547 วันเกิดของเธอเป็นวันที่มีความสุข มีคนที่รักทุกๆคนอย่ใกล้ตัว เธอคิดว่าชีว
1144
0
0
หน้าส่วนตัว
