taryminta
แปลกจริงนะ ที่เรามัวแต่เฝ้าคิดถึงแต่คนที่เราไปทำร้ายเค้าเอาไว้ อันที่จริงเราอยากจะเดินเข้าไปกอดเค้าเมื่อเราเจอ แต่มันไม่สามารถที่จะทำได้แล้วเพราะการกระทำของเราเองที่ทำให้เราต้องเสียสิ่งที่สำคัญที่สุดของเราไป มันไม่อาจจะย้อนเวลากลับไปเพื่อนำสิ่งที่เราได้สูญเสียกลับมาได้แล้วแต่อนาคตต่อไปข้าหน้านั้น เราจะต้องจมอยู่กลับวันที่เปล่าเปลี่ยว อ้างว้าง และเงียบเหงา เมื่อไม่มีเธอคนนั้น คนที่รักเราอย่างหมดใจ คนที่ห่วงใยดูแลเรา คนที่คิดถึงเราเสมอ ถึงแม้ว่าบางครั้งเธอจะเข้ามาทักทาย แต่รู้ไหมว่าฉันรู้สึกอย่างไรเมื่อได้เจอหรือได้พูดคุยกับเธอ มันรู้สึกว่าคิดถึงเหลือเกินที่เธอกับฉันได้จากกันไป ฉันเป็นฝ่ายผิดที่