๏ใกล้แก้ว แล้วไฉนไม่รู้ค่า๚
ดอกแก้วงาม
คือแก้วงามในใจไม่เคยลด
ยังสวยสดอักษรกลอนหรรษา
เปรื่องในธรรมตามคดีมีลีลา
ดุจชลาธารทองท่องไมตรี
เป็นดอกแก้วแสนงามตามน้ำใจ
หอมขจรกาย-ใจได้ทุกที่
เป็นน้ำมิตรผู้สนิทในยินดี
ทุกพจีร้อยแก้ว-กรอง ผ่องอำไพ
อ่านบทความยามฝากธรรมอันล้ำค่า
ยี่สิบปีที่ผ่านมายังหลั่งไหล
เป็นดอกแก้วดอกไม้บานสานในใจ
สืบค่าธรรมบิดาไซร้ พระบุญมี
เป็นดอกแก้วแวววรรณฉันทลักษณ์
ซึ่งรู้จักเขียนกาพย์กลอนวอนสุขศรี
เคยอ่านซึ้งกลอนพ่อเสือเยื่อไมตรี
กลอนอาจารย์วิชิตมีที่ผ่านมา
ได้รับรู้เรื่องคนติตำหนิข่ม
ที่ไม่ชมซ้ำวิจารณ์อย่างหาญกล้า
ถือเป็
หน้าส่วนตัว
1576
2
0
