แก้วประเสริฐ
ลุ่มลึกอิสราวดี 17
ท่ามกลางเปลวแดดร้อนระอุอบอ้าว ประกายแสงแดดมองดูระยิบระยับไปทั่ว
ทุ่งกว้างใหญ่ จะหาต้นไม้สักต้นเพื่อใช้พักผ่อนก็ไม่มีเป็นลานกว้างใหญ่โล่งๆ
ทั้งสองระหว่างคนกับลิง รีบออกเดินทางเพื่อมุ่งตรงไปภูเขา น้ำที่เขาเตรียมมา
ถูกใช้ดื่มกินแทบจะหมดกระบอกแล้ว หากยังไม่ถึงที่หมายและหาแหล่งน้ำไม่ได้
เห็นทีว่า ทั้งสองคงจะแย่แน่นอนด้วยขาดน้ำซึ่งพยายามประหยัดการดื่มอย่างที่สุด
บนท้องฟ้าแสงแดดจ้าจะหาเมฆแทบจะยาก แต่กลับมีฝูงนกต่างบินว่อนหรือว่า
จะเป็นพวกนกแร้งที่คอยเหยื่อคือพวกเขากระมัง ระยะทางที่ผ่านมาเขาพบซากสัตว์
มากมายกองเรี่ยราดกับพื้นดิน