ฟ้าสาง
ความแข็งแกร่ง ของสิลาผาสถานดูท้าทายสายลมแสงแดดฉันใด
ความรัก ของฉันก็ต้องท้าทายกับหัวใจอันไม่แน่นอนของเธอฉันนั้น
ความหลง ก่อให้เกิดแรงสั้นของหัวใจเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ บางครั้งยัง
ไม่รู้ เลยว่าเรากำลังเป็นอะไรอยู่ บางครั้งอุ่นใจ บางครั้งหนาวใจ
ไม่รู้ แม้กระทั่งหัวใจดวงนั้นจะพอได้ยินเสียหัวใจฉันไหม
ไม่รู้ ว่าการปล่อยให้ฉันอยู่กัการรอคอย การตอบรับจะยาวนาน
สักเพียงใด หยดหนึ่งจากน้ำค้างเกาะอยู่บนยอดใบไผ่ซาง
สักครา เมื่ออรุโณทัยแจ่มจรัส ก็ต้องเหือดแห้งไปตามครรลอง
สักนิด และสักนิดที่ฉันจะอดทนต่อแรงลมที่พัดยามสนธยา
ไผ่ซาง จะลู่ไปตามแรงเป่า เพื่อเร่งให้ถึง ยามนภาอุษาสวาท
ไผ่ซาง คงจะอิ่มเอมใจ เมื่
2010
0
0
หน้าส่วนตัว
