แก้วประภัสสร
* ขอเพียงได้แบ่งปันสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ใจฉันก็พองโตอาบอิ่มด้วยความสุข*
เวลาของฉันที่เหลืออยู่ อาจจะเหลือเพียงช่วงสั้นๆของชีวิต
หรืออาจจะยาวนาน ถูกต่อด้วยบุญ ด้วยการกระทำ ให้มีชีวิตอีกต่อไป
หรือจะจบเมื่อไหร่ ก็คือเมื่อนั้น ฝืนสังขารและธรรมชาติไม่ได้
เถอะนะ ...แม้สิ่งที่ฉันนำมอบให้ ดูจะเยอะเกินไป
จนบางคนไม่อยากรับ หรือใส่ใจมัน
นั่นเป็นสิ่งที่ฉันเองก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า มันคือความจริง
รัก โลภ โกรธ หลง ชอบ ไม่ชอบ ก็เป็นเรื่องธรรมดาเหมือนกับสังขาร
แต่มีสิ่งหนึ่ง ที่ฉันพึงระลึกและพูดกับตนเองเสมอว่า