สมภพ แจ่มจันทร์
“ย่างเข้าเดือนหกฝนก็ตกพรำๆ.....”
ยังไม่ถึงเจ็ดโมงเช้า
เสียงเพลงจากคลื่นวิทยุชุมชนส่งผ่านมาทางทรานซิสเตอร์ข้างๆ โต๊ะทำงานของผม
มันช่างเข้ากับบรรยากาศยามเช้าของวันนี้เสียจริงๆ เดือนมิถุนายนอย่างนี้
ฝนตกแทบจะทุกวัน วันนี้อากาศยามเช้าแสนจะสดชื่น เพราะมีไอฝนจางๆ ปรอยมา
ผมนั่งมองกลุ่มเมฆที่ลอยลงต่ำเกือบจรดหลังคาบ้าน ด้วยอารมณ์อันเบิกบาน
ทัศนียภาพที่นี่ช่างเป็นกรอบรูปที่มีชีวิตจริงๆ กลิ่นหอมอ่อนๆ
จากกาน้ำชาโชยมาประชดผม หลังจากที่ผมหันหลังให้เพื่อไปสูดกลิ่นหอมของไอฝนที่ริมหน้าต่าง
แต่ใครจะรู้ได้ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
จะทำให้ผมหัวเสียได้เกือบทั้งวัน
“พนักงานลางานพร้อมกัน 7 คน”
ผมบอกผู้เป็นน้