" ฮัลโหล ๆ ขอเรียนสายคุณ..เพลงพิณ..คับ " " คุณเพลง ไม่อยู่ มีไรไหม ฝากไว้ได้ " ได้ยินเสียง แล้วผมถึงกับอ้าปากค้า เลยเทียว ผู้หญิงไรเสียงหวานนนนแต่ ห้วนชิป ชักอยากเห็นหน้าแล้วดิ ไม่นานนักคุณเพลงก้โทรกลับมา คุยเรื่องธุระที่เรา ทำงานด้วยกัน ผมก้ อด ทนต่อไปไม่ไหว ก้เลยถามว่ากลางวัน ใครรับโทรหรือ ? คุณเพลง หัวเราะก๊าก แล้วบอกผมว่า เอาอีกแล้ว ยัยหมูแก้ว น้องจอมแก่นของคุณเพลง นั่นเอง คุณเพลง บอกว่ายัยหมุแก้ว ออกจะห้าวๆๆ แต่ ทำนเก่ง คุยเก่ง เรียน ปีสุดท้าย สวยนะ แต่ไม่มีแฟน ไม่รู้ว่าเพราะ อะไร อยากหาคนปราบพยศ.... ความคิดอันชาญชลาดของผมก้แล่นฉิว เลย อ้า อยาก ปราบพยศ ซะแล้ว