สถานีรถไฟฟ้าในตอนเย็นคราคร่ำไปด้วยผู้คน แพรทอดสายตามองออกไปที่ถนน รถติดเป็นทางยาว ทุกคนคงมีจุดหมายที่ต่างกัน บ้างคงจะเดินทางกลับบ้าน บ้างคงจะเดินไปยังจุดนัดหมายที่ไหนสักแห่ง แต่ทุกคนล้วนมีจุดหมายของการเดินทาง ทั้งสิ้น .. เหมือนเธอในเย็นวันนี้ ทุกวันเมื่อเลิกงาน เธอจะตรงกลับบ้านทันที แต่วันนี้ ไม่เหมือนวันก่อน ๆ วันนี้ เธอมีนัด .. เธอยังจำประโยคที่เธอเป็นผู้เขียนถึงเค้าว่า .. เย็นนี้ .. พี่ว่างมั๊ยคะ พาแพรไปนั่งที่เงียบ ๆ ได้มั๊ยคะ ?? เค้าบอกเธอว่า .. ได้จ้ะ ความคิดเธอเลื่อนไหล ลอยไป เมื่อเธอยืนคิดถึงบทสนทนาของเธอในวันนี้กับ เค้า มันทำให้เธออดระทึกใจไม่ได้ อ