...เสียงซอบรรเลงเพลงอันไพเราะที่หวานซึ้งและอ่อนนุ่มชุ่มลึก แว่วมาตามสายลมที่ถูกปัดป้องด้วยผู้คนที่ขวักไขว่ แม้จะกระทบกับเหงื่อไคลแต่ความหวานของซุ่มเสียงซอนั้นไม่เจือจางลงแม้แต่น้อย ...เหตุไฉนเสียงซอจึงซ่อนไว้ซึ่งเสี้ยนแห่งความทุกข์ที่เสียดแทงหัวใจผูคนที่เดินผ่านอยู่เป็นระยะๆ ทุกหยดน้ำเสียงของซอที่ตีเกลียวร้อยรัดมากับสายลมช่างมหัศจรรย์นัก รือผู้เล่นเส้นสายนั้นจะจงใจถ่ายทอดอารมณ์ในข้นบึงหัวใจออกมาด้วยเสียงซอ.. ไม่นานเสียงกระทบของเหรียญที่ร่วงหล่นลงในกระป๋องเก่าๆก็ดังขึ้นเป็นจังหวะ ยิ่งเร่งร้าวเสียงซอให้หนักแน่นขึ้นเหมือนไฟที่ได้ฟืน บทเพลงหวานซึ้งประหนึ่งวิทยาธรณ์บรรเลงใยจึงกลับกล่อมผู้คนอยู่บ