เรื่องสั้น นิยาย

ปลายทางแห่งฝัน

สายน้ำสีเงิน

ผู้คนขวักไขว่ท่ามกลางแสงตะวัน และดวงไฟ เช้ายันค่ำ ค่ำยันเช้า
 ไม่มีทีท่าจะหยุดลง เวลายังคงดำเนินไปเรื่อย เสียงผู้คนมากมาย เสียงฝีเท้า
 และคำป่าวประกาศจากไมโครโฟนดังเป็นระยะ ที่นี่ “หมอชิต”
******************************************************************************
	ผมชื่อว่า ภูตะวัน ครับ ผมได้เข้ามาอยู่กรุงเทพได้ 2-3 ปีแล้ว เป็น
พนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง กำลังจะเดินทางกลับบ้านในวันหยุดยาวนี้ แถมด้วย
การลางานวันวาเลนไทน์ อีก 2 วัน (รวมวันกลับ 1 วัน) ก็รวมเป็น 5 วันพอดี กะ
จะลาต่ออีกสักหน่อย ผู้จัดการแกไม่ยอม แกบอกว่า “แค่ให้คุณลาวันหยุดยาวนี้ บริษัทก็ขาดคนแย่แล้ว ถ้าลาอีกก็ลาออกไปเลยดีกว				
 1832    1    0