อิงภู
ในดงดอยสูงตระหง่าน เทียมฟ้าเทียมเมฆา
ม่านหมอกเหมยกระจาย ขาวบางเบาอยู่ทั่วทุกแห่ง
สายลมหนาวพัดพลิ้วพร่ายพรายอยู่ในอณูอากาศ
สาวน้อย เจ้าเอื้องเหนือ ดูสดใส แย้มยิ้มพริ้มพราย ดั่งแสงแรกแห่งตาวัน
วงหน้าขาวนวล ผิวเนียน ไร้การประปรุงผดุงแต่ง
แวดล้อมด้วยธรรมชาติ ป่าเขา ลำเนาไพร
เธอยืนอยู่ในดงดอกเจราเนียมสีแดงสด ดูราวกับภาพวาดของศิลปินเอก
ถัดไป ฉากหลังเป็นตำหนักไม้หลังใหญ่ มีชานระเบียงกว้างขวาง
พุ่มไม้ดอกใหญ่น้อย หลากสีสัน ลดหลั่น้เล่นตามเชิงผา
ที่นี่คือดงดอยบนแดนดิน หรือถิ่นสวรรค์ครรไล
สาวน้อย เจ้าเอื้องเหนือ เธอเป็นผู้ดูแลตำหนักแห่งนี้เท่านั้น
ข้าฯ เองอยากยืนจมชมพิศดูสาวเจ้าอย่างนี้เนิ่นนา