....ข้าพเจ้าเหม่อมองไปจนสุดเส้นขอบฟ้าอย่างเลื่อนลอย...เหตุการณ์เก่า ๆ ย้อนเข้ามาในความทรงจำหลากหลายเรื่อง...ท่ามกลางสังคมปัจจุบันที่มีการปากกัดตีนถีบในหลายๆ เรื่องสังคมที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย...แบ่งสีแบ่งข้างกันอย่างชัดเจน...ข้าพเจ้านึกถึงวัยเด็ก....นึกถึงวัยเรียนที่สนุกสนานกับเพื่อนฝูง ภาพความทรงจำเก่าเก่าดูช่างงดงาม...ตราบจนปัจจุบันซึ่งข้าพเจ้าผ่านช่วงชีวิตมามากมายเรียนรู้และปรับตัวกับเหตุการณ์ต่างๆของวัยทำงาน พบเจอกับผู้คนมากหน้าหลายตา...พบความความผิดหวัง..สมหวังปนเปกันไป...แต่ลึกลึกในใจของ
ข้าพเจ้ายังอยากที่จะหวนย้อนไปสู่ช่วงวัยเด็กอีกครั้ง...ไปทำไม???...ไปแก้ไขอะไร??
3
0
0
หน้าส่วนตัว
