ราตรีนิรันดร์
.....
ความรักอาจเปรียบได้กับ น้ำในแก้วที่ถูกเติมด้วยน้ำเปล่าอยู่ตลอดเวลา น้ำเปล่าที่ถูกเติมไม่ต่างอะไรกับเวลาที่ไหลผ่านเข้ามาในชีวิตเรา เมื่อคนสองคนได้แบ่งปันสิ่งดีๆและความรู้สึกที่ดีต่อกัน เป็นเหมือนการเติมน้ำหวานสีสวยงามให้แก่กัน ถูกกวนให้เข้ากันด้วยความผูกพันธ์ และเวลาที่ใช้ร่วมกัน เมื่อหมั่นคอยดูแลเอาใจใส่กัน หมั่นเติมน้ำหวาน หมั่นคน จากน้ำเปล่าไม่มีรสชาติและสีสัน ก็จะกลายเป็นน้ำหวานสีสันสดใส ดับกระหายและทำให้เรารู้สึกชุ่มฉ่ำเมื่อได้ดื่มมัน
อย่างไรก็ตาม เมื่อน้ำหวานนั้นถูกดื่มอยู่ทุกวัน รสชาติไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อคนหนึ่งเริ่มเบื่อกับรสชาตินี้ ถึงแม้ว่าอีกคนจะคอยเติมน้ำ