เหมือนดนตรีเปลี่ยนจังหวะ ฉันเห็นต้นไม้ใบไม้.. โยกตัวไปมาช้าลง เล็กน้อยแต่พองาม ลมเอ๋ย.. เจ้าคงหมดแรงหมดฤทธิ์แล้วสินะ เหลียวมองนาฬิกา.. ถึงได้รู้ว่าฉันพักสายตามานานเกินไปแล้ว เฮ้อ... ฉันสูดลมหายใจเข้าอย่างเต็มปอด แล้วค่อย ๆ ผ่อนมันออกมา ฉันนึกคำบางคำ สำหรับบางคนได้แล้วหละ " เพราะคุณเหมือนสายลม ร่มเงาไม้.. ให้ความรู้สึกสงบ เย็นสบาย คนคนนี้จึงรักและถวิลที่จะได้อยู่ใกล้คุณนัก คุณรู้ใช่มั้ย
31
0
0
หน้าส่วนตัว
