แมงกุ๊ดจี่
เสียงลมพัดพลิ้วมาเป็นระลอกริ้ว
ส่งผลทำให้กิ่งไม้ ใบไม้ปลิวอยู่ไหว ไหว...
แต่เหตุใด หัวใจจึงไหวตามการเคลื่อนไหวของใบไม้...
ดึกสงัดแล้ว แต่ทำไม ? ดวงตาจึงแข็งทื่อไม่ยอมปิดลงเลย...
ฉันนั่งรับลมอยู่ระเบียงหลังบ้าน....
นั่งอยู่เป็นนานแล้ว ตั้งแต่หัวค่ำจนดึกดื่น...
คอยเหม่อมองดูดวงตะวันยอแสง จนกระทั่งลาลับไปไร้สิ้นแสง
ก้มซบหน้ากับเข่า ท่านั่งชันขึ้นบนเก้าอี้โยก ตัวโปรดของพ่อ...
ผ่านไปอีกแล้วหนึ่งวันอีกไม่นาน"พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" ฉันบอกตัวเองพรึมพรำอย่างเบา
เร็วจังอีกไม่นานก็จวนจะสิ้นปีแล้ว "ตุลาคม พฤศจิกายน และธันวาคม" จะพ้นไป
นั่งทอดถอนลมหายใจหลายรอบแล้ว แต่ไ
2584
5
0
หน้าส่วนตัว
