เรื่องสั้น นิยาย
761
0
0
673
0
0

เพื่อน

ป.ยุทธ

ปืนออโตเมติก  9 มม. ที่อยู่ในมือของเขาถูกกระชับทับด้วยมืออีกข้าง  มันถูกยกแนบข้างหูอย่างช้าๆ   ก่อนเขาจะนั่งเข่าข้างซ้ายคลุกลงกับพื้นดินที่ชื้นแฉะ  สายตากวาดมองไปมารอบๆ  อย่างระแวดระวัง และจ้องมองบ้านหลังเล็กข้างหุบเขาข้างหน้า  
	“เอาไงดีหมวด”  คนหนึ่งขยับเข้ามาใกล้กระซิบถาม
	“จ่าบอกลูกน้องโอบล้อมไว้ทั้งสองด้านรอเวลาให้สัญญาณ เราจะจับเป็น”  เขาสั่งการ
	“แต่ว่าท่านรองสั่งจับตายนี่ครับ”  คนที่ถูกเรียกจ่าแย้งขึ้น
	“จ่าเชื่อผมเถอะ ผมจะชี้แจงกับท่านรองเอง”  
	“หากเขาต่อสู้ล่ะ” จ่าตำรวจผู้มีอายุมากกว่ายังสงสัยและไม่ค่อยจะเห็นด้วย
	“เอาเถอะ ถ้าจำเป็นจริงๆ ก็สุดแล้วแต่-แต่จงจำเอาไว้ว่าเราจะจับเป				
 910    0    0