สายลมที่โชยมาเอื่อย ๆ สร้างความหนาวสะท้านให้แก้ฉัน ฉันรู้ตัวทันทีเลยว่าเวลาได้ผ่านมาอีกช่วงชีวิตหนึ่งแล้ว... ถึงแม้ว่าช่วงนี้จะมีฝนตกบ้างแต่สายลมที่เย็นยะเยือกผ่านเข้ามาทุกซอกทุกมุมของรูขุมขนนี้ทำให้ฉันต้องคลุมโปงนอนต่อด้วยความง่วง "ตื่นได้แล้วยายดาว...แม่สอนกี่ครั้งแล้วว่าอย่านอนกินบ้านกินเมือง...ตะวันส่องดากแล้ว...!...ตื่น ๆๆๆๆๆๆ...." "โอยแม่...นี่มันวันอะไรกันน่ะ ไม่รู้เรื่องเลย นี่มันวันอาทิตย์นะแม่" "นี่...เดี๋ยวตีก้นลายเลย วันอาทงอาทิตย์บ้าอะไร เมื่อวานวันอาทิตย์เราไปแข่งคัดสายที่กรุงเทพฯมา วันนี้มันวันจันทร์ จะไม่ไปเรียนหรือไงหา...!" แม่พูดประโยคนี้ทำให้ฉันลุกขึ้นมาจากเต