สุวรรณโสภิต
ร่างบางบนเตียงดิ้นไปมามือก็ไข่วขว้าเหมือนจะพยายามดึงรั้งอะไรบางอย่างไว้ปากก็พร่ำเรียก
"แม่ คุณแม่ อย่าทิ้งลูกไปคุณแม่" ใบหน้าอิ่มสวยเปลอะไปด้วยคราบน้ำตา
"อร อร เป็นอะไรลูก แม่อยู่นี้เป็นอะไรลูก"
ร่างบางของหญิสาวพลิกตัวขึ้นตากลมโตเปิกขึ้นเมื่อเห็นเป็นหน้ามารดาก็โผลุกขึ้นกอดแม่แน้น คุณอรุอรกอดตอบมือก็ลูบหน้าลูบหลังบุตรสาว ปากก็พร่ำปลอบโยนว่า
"แม่อยู่นี้ลูกไม่มีอะไรนะอร"
"แม่คะอรฝันไม่ดีอีกแล้วมันเหมือนจริงมากเลยนะคะ คุณแม่ก็อยู่ในฝันด้วยคุณพ่อด้วยคะ" หล่อนละล่ำละลักบอก
อรกัญญาเธอมักจะฝันถึงเรื่องในอดีตเสมอในฝันตัวละครทุกตัวเกี่ยวข้องกับชีวิตของเธอทั้งหมด
ทุกครั้งที่ฝันจะม
932
0
0
หน้าส่วนตัว
