น้องนิ้ง...หนอนอ้วน...และ ผีเสื้อ

แจ้นเอง

เช้าวันอาทิตย์ที่แสนจะอบอุ่น  เจ้าหนอนอ้วนกัดกินใบไม้ใบต้นดอกชบาอยู่ในสวนของน้องนิ้ง
หย่อยจริ๊ง  จริง
กร๊วบ ๆๆๆ
เสียงกัดกินใบไม้แม้จะแสนเบา แต่เจ้านกกางเขนตัวเล็กๆที่เพิ่งบินมาเกาะบนกิ่งชบาก็ตะแคงหัว  ซ้าย-ขวา มองหาอาหารด้วยสายตาหิวกระหาย
เอ๊ะ!  เสียงหนอนกินใบไม้นี่  เจ้านกกางเขนคิดในใจ
อยู่ไหนนะ  หิวก็หิว ตั้งแต่เช้าเรายังไม่เจอหนอนซักตัวเลย  หิวจนตาลายแล้วนะนี่  ไปไหนหมดนะนกน้อยคิดในใจและเริ่มหงุดหงิดมันยืนกระสับกระส่ายอยู่บนกิ่งไม้ที่เจ้าหนอนอ้วนหลบอยู่
ส่วนเจ้าหนอนอ้วนพอรู้ตัวว่าถูกค้นหามันหลบอยู่ใต้ใบชบาใบใหญ่และคิดในใจว่า
เมื่อไหร่เจ้านกใจร้ายจะไปซะทีนะ  เดี๋ยวเกิดได้ยินเสียงร้องจ๊อกๆของท้องเรามิแย่หรือนี่  เจ้าหนอนอ้วนเริ่มกระวนกระวายใจ เพราะตั้งแต่เมื่อวานที่มันกระดุ๊บ กระดิ๊บมาถึงต้นชบาก็เล่นเอาล้าแล้ว และตอนนี้เป็นช่วงที่มันต้องกินอาหารเพื่อที่จะตุนเอาไว้ให้มากที่สุด
และแล้วเมื่อนกกางเขนตัวน้อยมองหาหนอนอ้วนไม่เจอมันจึงตัดสินใจบินจากไปด้วยความหิวโหยและผิดหวัง พร้อมทั้งส่งเสียง  จิ๊บๆๆๆไปตลอดทาง
 หนอนอ้วนพอรู้ว่าเจ้านกกางเขนบินจากไปแล้วมันรีบออกมาจากหลังใบไม้และเริ่มต้นกัดกินใบไม้  ใบแล้ว  ใบเล่า  มันช่างกินไม่รู้จักอิ่มเสียที
 กร๊วบๆๆๆๆหย่อย อ่ะ
และในที่สุดเจ้าหนอนอ้วนก็ต้องใช้เวลานอนหลับอย่างยาวนาน  มันต้องถักใยเพื่อเข้าไปแปลงร่าง  มันถักใยล้อมรอบตัวมันอย่างแน่นหนา ซึ่งเราเรียกมันว่าดักแด้และห้อยต่องแต่งอยู่กับกิ่งเล็กๆของชบาสีเหลือง
เช้าวันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุดน้องนิ้งตื่นแต่เช้า
วันนี้อากาศสดชื่นจริงๆน้องนิ้งซึ่งอยู่ในชุดกระโปรงติดกันสีชมพูกระโดดหยอยๆอยู่ในสวนดอกไม้หน้าบ้านและเหลือบไปเห็นต้นดอกชบา ต้นโปรดของแม่ออกดอกสีเหลืองเต็มต้นจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ
สวยจังเลย พูดพลางก็เอื้อมมือไปแตะกลีบชบาเบาๆ  แต่  เอ๊ะ!   น้องนิ้งชงักเมื่อเห็นมีอะไรห้อยอยู่กับกิ่งเล็กๆของต้นชบา
ตัวอะไร?  เนี่ยด้วยความสงสัย  น้องนิ้งจึงเอามือไปจับดู  ดักแด้ซึ่งไม่ไหวติงเมื่อถูกมือสัมผัสจึงเกิดการขยับตัว
ว๊าย!...อุทานด้วยความตกใจ และกระโดดถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็ว  พอตั้งตัวได้ก็ออกวิ่งหน้าตื่นไปรายงานแม่เรื่องตัวประหลาดทันที
แม่จ๋า...  
อะไรกันลูก  วิ่งหน้าตื่นมาเชียวแม่เล็กรีบละมือจากการล้างจานชามอยู่ในครัว หันมาถามลูกสาว
หนูไม่รู้มันเป็นตัวอะไรค่ะ หนูเห็นมันห้อยอยู่ที่กิ่งชบา  หนูลองจับดูรู้สึกมันนิ่มๆและดิ้นด้วยขณะที่เล่าน้องนิ้งก็ทำท่าทางประกอบไปด้วยซึ่งแม่เล็กก็อดขำท่าทางตื่นเต้นของลูกสาวไม่ได้  จึงยิ้มและพูดขึ้นว่า
คงป็นดักแด้ละมัง
อะไรคือดักแด้คะน้องนิ้งแหงนมองหน้าแม่แล้วคว้าจับมือแม่พาจูงออกไปให้เห็นกับตา
นี่ไงคะน้องนิ้งชี้ให้ดูดักแด้
ใช่ดักแด้จริงๆด้วยแม่บอกพร้อมอธิบาย
"ดักแด้เนี่ยเมื่อก่อนมันเป็นตัวหนอนจ้า  พอมันมีอายุได้ประมาณ  15-20 วันมันก็จะเป็นดักแด้  ช่วงเป็นตัวหนอนมันจะลอกคราบ  4-5 ครั้งและแต่ละครั้งตัวมันก็จะใหญ่ขึ้น และมันก็จะแปลงร่างเป็นผีเสื้อต่อไป"
ผีเสื้อหรือคะแม่น้องนิ้งรู้สึกทึ่งมากๆ
แล้วอีกนานไหมคะแม่มันจีงจะกลายเป็นผีเสื้อ
โดยปกติดักแด้จะไม่เคลื่อนไหวตัวและไม่กินอาหาร ประมาณ 7-10 วันจ๊ะ  ดักแด้จะเปลี่ยนรูปร่างจนเป็นตัวเต็มวัยมีรูปร่างเหมือน พ่อ แม่แล้วก็จะเจาะรังออกมาเป็นผีเสื้อ
งั้นหนูก็จะรอดูจนกว่ามันจะออกมาเป็นผีเสื้อนะคะน้องนิ้งหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องเห็นเจ้าผีเสื้อตัวนี้แน่นอน
ถ้าลูกอยากเห็นก็ต้องหมั่นมาดูค่ะน้องนิ้งรีบพยักหน้ารับทันที
งั้นวันนี้  เราก็ไปทานข้าวกันได้แล้ว  ไปค่ะ  ว่าแล้วก็จูงมือน้องนิ้งชวนเข้าบ้าน  เพราะข้างนอกอากาศเริ่มร้อนแล้ว
เช้าวันนี้น้องนิ้งอยู่ในชุดกางเกงสีเขียวอ่อน  เสื้อยืดเพ้นท์ผีเสื้อน่ารักตรงหน้าอกด้วย  และวันนี้น้องนิ้งรู้สึกตื่นเต้นเพราะคงถึงเวลาที่ผีเสื้อจะออกจากรังเสียที   เธอจึงตื่นแต่เช้าแล้วรีบเดินลงสวนทันที
น้องนิ้งมายืนอยู่ใกล้ๆที่ดักแด้ห้อยตัวอยู่  และจ้องเขม็ง  ทันใดนั้น
อึ่ย  แสบตาจังเจ้าผีเสื้อกำลังโผล่หัวออกจากรังและรู้สึกถึงความจ้าของแสงสว่างที่มากระทบตา  มันค่อยๆโผล่ออกมา  ออกมาและมาเกาะอยู่บนรังของมันในที่สุด  ปีกของมันมีสีเหลืองอมเขียวและดวงตาสีหม่นๆ
แม่จ๋า  แม่เร็วๆผีเสื้อออกมาแล้วน้องนิ้งตะโกนเรียกแม่ไปและกระโดดหยอยๆไปด้วย
ผีเสื้อสีอะไรจ๊ะแม่เล็กรีบเดินมาหาลูกสาวตัวน้อย  และเข้ามาชื่นชมผีเสื้ออยู่ข้างๆ
สีสวยมากเลยค่ะแม่น้องนิ้งยังชี้ให้ดูและยังมีอาการตื่นเต้นไม่หาย
สีสวยเหมือนชุดลูกเลยนะจ๊ะ
จริงๆด้วยพูดแล้วก็ก้มดูกางเกงตัวเอง
เอาล่ะ  เดี๋ยวผีเสื้อมันก็จะเริ่มอาหารแล้ว
อาหารของผีเสื้อเป็นยังไงเหรอคะแม่
ก็พวกน้ำหวานจากเกสรดอกไม้และพวกที่เป็นของเหลวๆน่ะค่ะ  ผีเสื้อจะมีอายุประมาณ 14-15 วัน  สีก็จะซีดและเริ่มวางไข่ 4-5 วันจากนั้นมันก็จะตายพอพูดมาถึงตอนนี้แม่เล็กจึงชวนน้องนิ้งเข้าบ้าน
ไปเถอะค่ะ อากาศเริ่มร้อนแล้ว  ไปทานข้าวกัน  มัวแต่ตื่นเต้นวันนี้ทานข้าวสายล่ะพูดแล้วจูงมือลูกสาวเข้าบ้าน
ล้างมือก่อนนะจ๊ะเมื่อเห็นน้องนิ้งเตรียมเข้านั่งประจำที่
ค่ะ น้องนิ้งรีบปฏิบัติทันที พอผ่านเรื่องน่าตื่นเต้นแล้วจึงรู้สึกหิว
วันนี้มีแกงจืดตำลึง ของโปรดลูกด้วยนะ  และนี่ผัดเปรี้ยวหวานแม่เล็กขยับจานเข้าไปใกล้ๆน้องนิ้ง
สองแม่ลูกทานข้าวและคุยกันอย่างมีความสุข  อาหารมื้อนี้ดูจะเอร็ดอร่อยสำหรับน้องนิ้งเหลือเกิน