ตลอดระยะเวลา 1 เดือน ที่พ่อต้องนอนป่วย ไปไหนไม่ได้ อารมณ์ไม่ดี ใครเข้าใกล้ก็ไม่ได้ ฉันรู้สึกหมดกำลังใจเหลือเกิน ทุกทุกครั้งที่พ่อป่วยฉันไม่เคยรู้สึกกังวลใจเท่านี้มาก่อน เพราะไม่มีครั้งไหนที่พ่อเป็นหนักอย่างครั้งนี้เลยสักครั้ง พ่อต้องเข้าออกโรงพยาบาลประมาณ 3 ครั้งเห็นจะได้ จำได้ครั้งที่สองที่พ่อออกจากโรงพยาบาล พ่อบอกกับฉันว่า อยากกินมะพร้าวเผาจังเลยลูก แต่เพราะพ่อเป็นโรคเบาหวานฉันเลยปฏิเสธ บอกพ่อออกไปว่าพ่อกินไม่ได้ น้ำตาลจะเพิ่มน่ะ พ่อบอกว่าให้พ่อกินเถอะอีกหน่อยพ่อคงไม่มีโอกาสได้กิน ตอนนั้นฉันรู้สึกเหมือนว่าเวลามันช่างเหลือน้อยเข้ามาทุกที แต่แล้วฉันก็ไม่ได้หาให้พ่อกิน และเพียงไม่นานเท่านั้น พ่อก็อาการหนักขึ้น และพ่อก็ได้กลับเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง แต่มันเป็นครั้งสุดท้าย สุดท้ายจริงจริง เพราะพ่อกลับบ้านมาครั้งนี้ พ่อมาแต่ตัว แต่วิญญาณไม่ ฉันนึกถึงคำพูดของพ่อทันที "พ่ออยากกินมะพร้าวจังลูก" ฉันอยากหาให้ท่านกินในตอนนั้นเหลือเกิน แต่ฉันไม่ เมื่อถึงวันเผา สิ่งที่ฉันทำได้ คือเดินจูงผ้าขาวไปส่งพ่อเป็นครั้งสุดท้ายที่วัด มันน่าเศร้านะ แทนที่จะพาไปไหนก็ได้ที่ท่านอยากไป หาอะไรให้ที่ท่านอยากจะกินให้ท่านก่อนที่ท่านจะไม่ได้กิน แทนที่ท่านจะได้กินมะพร้าวเผา แต่ได้แค่น้ำมะพร้าวล้างหน้าก่อนเผาศพนั่นเอง เวลาผ่านไปเรื่อยๆ พิธีการก็ดำเนินต่อไปอย่างเป็นขั้นเป็นตอน ฉันนั่งคิดไปน้ำตาก็ไหลตลอด นึกเสียดาย นึกโทษตัวเอง ที่ไม่ทำอะไรเพื่อพ่อเป็นครั้งสุดท้าย ฉันได้แต่เสียใจ เสียใจเหลือเกิน
18 กุมภาพันธ์ 2552 12:12 น. - comment id 103942
นิระนาคะ เสียใจด้วยค่ะกับการที่เสียคุณพ่อ ความจริงเรื่องน้ำมะพร้าวไม่เป็นปัญหาของโรคเบาหวานซักเท่าไร เพราะน้ำตาลในน้ำมะพร้าวไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของนิระนาคนไข้ระยะสุดท้ายจะเป็นแบบนี้เองค่ะ นิระนาแค่ 5วัน คุณพ่อพิมทรมาน 3 เดือน ค่ะที่ทรมาณสุดคือพิมต้องเป็นคนจัดการศพท่านเองตั้งแต่เช็ดตัว ฉีดยา ฟอมาลีน ซึ่งความจริงก็ไม่ใช่หน้าที่ของหมอที่จะต้องทำ แต่มันเป็นหน้าที่ของลูกค่ะ ทำไปด้วยร้องไห้ไปด้วยความรู้สึกยากบรรยายจริงๆ นิระนาไม่ต้องเสียใจนะคะเราทำดีที่สุดแล้วค่ะพิมเป็นกำลังใจให้นะคะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 10:21 น. - comment id 103953
บางทีเราก็ทำเพราะความรัก ไม่ใช่ไม่ได้ใส่ใจ เข้มเเข็งไว้ครับ ว่างๆก็ลองเอามะพร้าวเผาใส่บาตร เเล้วอุทิศถึงพ่อของคุณ หมั่นทำบุญถึงท่านเมื่องมีเวลา อดีตมันผ่านไปเเล้ว เอาปัจจุบันว่าดีกว่า เข้มเเข็งนะครับ
19 กุมภาพันธ์ 2552 10:28 น. - comment id 103954
ขอบคุณค่ะคุณหมอพิมที่ให้คำแนะนำ (นิระนาไม่รู้ค่ะ ว่าคนเป็นโรคเบาหวานกินน้ำมะพร้าวแล้วเบาหวานไม่ขึ้น) และก็ต้องแสดงความเสียใจด้วยค่ะที่สูญเสียคุณพ่อ ขอให้คุณหมอพิมเข้มแข็งเช่นกันค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2552 10:30 น. - comment id 103955
ขอบคุณค่ะ sumanametee ที่ให้กำลังใจ ก็ลองเหมือนกัน ไม่รู้ถึงท่านหรือเปล่าแต่ก็คงถึงแหล่ะค่ะ