หน้าส่วนตัว
" เออนี่ยัยวา แล้วคำขวัญของ จ.สุราษฎร์ฯ น่ะคืออะไรนะ พี่ว่าจะถามหลายครั้งแล้ว ลืมทุกทีซิ "
พี่เมี่ยงเอ่ยถามยิหวา ในเย็นวันหนึ่งที่ได้เจอกัน
" โห พี่เมี่ยงเช๊ย เชยเนอะ เมืองร้อยเกาะออกจะโด่งดังทั่วโลก แหมๆๆ "
ยิหวา หรือยัยวาของพี่เมี่ยงเหน็บพี่เมี่ยงนิดๆ
" อะไรกันหือยัยวา เมืองร้อยเกาะ..."
พี่เมี่ยงยังคงทำหน้าใส ซื่อ(บื้อ)มึนๆเหมือนแมวโดนตีหัวด้วยไม้หน้าสาม
" อ๊าวว..แล้วกันซิพี่เมี่ยง ก็เมืองร้อยเกาะ เงาะอร่อย
หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะไงคะ "
ยิหวา หรือ วา ยังคงฉอดๆๆใส่พี่เมี่ยงของเธอ
" ห๋าๆๆ...เดี๋ยวนะวา เมื่อกี้วา พูดว่าไงนะ อะไรใหญ่ๆ พี่ฟังไม่ถนัดน่ะ "
พี่เมี่ยงเอ่ยปากทักท้วงพลางทำใบหน้ากรุ้มกริ่ม
นัยต์ตาซุกซน(น่าเอาเข็มจิ้มตา อิอิ )
" อย่าๆๆ อย่าคิดทะลึ่งนะพี่เมี่ยง เดี่ยวหยิกพุงกะทิ
บิดสะดือจุ่นเลย เดี๋ยวเหอะๆ " วา พูดพลางทำตาเขียวแต่พองาม อิอิ
" อ้าว วา ก็อธิบายความหมายซิ อย่าให้พี่คิดเอง
แล้วมาหาว่าพี่ทะลึ่งอีก ยัยวานี่ก็ แหมๆๆ " พี่เมี่ยงยังคงโต้เบาๆ
" ก็ตัวเองแหละ เค้ายังพูดไม่ทันจบ ตัวเองแย่งเค้าพูดทำไมล่ะ "
วา ก็เถียงไม่ยอมลดละ
" จ๊า...ยอมแล้วจ๊าแม่คนเก่ง แม่คนดีผีเสื้อสมุทร(สุดสาคร ม้านิลมังกร ) "
พี่เมี่ยงพูดอย่างยอมแพ้ยัยวาตัวดี
" ก็เมืองร้อยเกาะน่ะนะพี่เมี่ยง เป็นมนต์เสน่ห์อย่างหนึ่งของ
จังหวัดสุราษฎร์ฯเชียวน๊า โดยเฉพาะอ.เกาะสมุย และ อ.เกาะพงัน
รอบๆ2เกาะที่วาบอกน่ะ จะมีเกาะเล็กเกาะน้อย
มีเกาะแก่งมากมายเป็นร้อยๆเกาะไงคะ "
" ซึ่งแต่ละเกาะจะมีหาดทรายขาวสะอาด น้ำใส
เป็นแหล่งพักผ่อนที่ทั้งชาวไทย และชาวต่างชาตินิยมมาสัมผัสธรรมชาติทางทะเล " วา คุยให้พี่เมี่ยงคำฟัง พลางทำสีหน้าเคลิบเคลิ้ม
ตาลอย เพ้อฝันตามประสาสาว(เหลือ)น้อยที่ชอบทะเลเป็นชีวิตจิตใจ
" โป๊ก....พอๆพอเลยยัยวา อย่าเพิ่งฝันหวาน
ไว้มีตังค์ก่อนค่อยพาไป ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างด้วย รอก่อนๆ "
พี่เมี่ยงไม่แค่พูดเฉยๆแต่ยังส่งมะเหงกให้ยัยวา
ชวนให้วาสะดุ้งตื่นจากภวังค์ อิอิ
" เล่าต่อ อย่าเพิ่งโม้ ถึงไหนแล้วล่ะ เร็วเข้า
ชอบนอกเรื่องนะเราน่ะ " พี่เมี่ยงจี้ยัยวา
ไม่งั้นแล้วยัยวาชอบนอกโลก เอ๊ย นอกเรื่องเรื่อยเลย อิอิ
"ต่อไปก็ เฮาะอร่อย.." วาพูดพลางหัวเราะคิกคัก
ชอบใจในคำพูดของตัวเอง
" อะไรน่ะวา เฮาะ .. คำว่า เฮาะ คืออะไร พี่งงจัง"
พี่เมี่ยงทำสีหน้าฉงนเป็นรอบที่ 2
" ก็เงาะอร่อยไง เงาะอร่อยต้องที่นี่เลย พี่เมี่ยง ที่ อ.บ้านนาสาร
เงาะพันธ์พื้นเมืองบ้านนาสารน่ะ ล่อน หวาน กรอบ อร่อย
ถึงเชล์ไม่ชวนก็ควรชิมรุ้ป่าว อิอิ "
" คำว่า เงาะ กับคำว่า เฮาะ เป็นคำเดียวกันคะ "
" แต่บางพื้นที่ บางคน บางท้องถิ่นออกเสียง ง.งู เป็น เสียง ฮ.นกฮูก
เช่น เงาะ ก็เป็น เฮาะ หรือว่า งา ก็เป็น ฮา
หรือแม้แต่คำว่า เงิน กลายเป็น เฮิน ซะนี่ "
วา อมยิ้มพลางอธิบายให้พี่เมี่ยงฟังอย่างผู้เชียวชาญ
ช่ำชองในชั้นเชิงภาษาต้าย เอ๊ย ภาษาใต้บ้านเราเอง อิอิ
" อ๋อ... อย่างนี้นี่เอง มิน่าล่ะ แม้แต่ภาษาใต้ด้วยกัน
แต่บางท้องถิ่นก็พูดไม่เหมือนกันนี่เอง พี่พอจะเข้าใจแล้วล่ะวา "
พี่เมี่ยงพูดพลางอมยิ้มนึกขันยัยวา
" วาๆ แล้วคำว่า หอยละ หมายถึงหอยแครงหรือว่าห อยนางรม หรือว่าอะไรล่ะ หือ ? " พี่เมี่ยงซักต่อ
" อยากรุ้ใช่ไหมล๊า เอามาก่อน 200 แล้วจะบอกคะ อิอิ "
วาชอบดักคอพี่เมี่ยงเสมอๆ(ดักคอไม่เป็นไร ถ้าดักตีหัวนี่ซิเรื่องใหญ่ 555)
" ก็คือ หอยนางรมไงคะ หอยนางรมที่อร่อย
ตัวใหญ่ อ้วนๆอวบๆ ต้องที่ อ.กาญจนดิษฐ์ กับ อ.ไชยา
จะมีการเพาะเลี้ยงโดยเฉพาะค่ะ รสชาติจะออกหวานๆน่ะค่ะ "
" อืม..น่าสน เนอะ "
พี่เมี่ยงพูดพลางทำหน้าตาทะเล้นเป็นรอบที่ 2
และก็ได้ผล คราวนี้ยัยวาเหน็บนิดๆที่พุงกะทิจริงๆซะด้วยซิ
" นี่แน่ะ..ทะลึ่งดีนักพี่เมี่ยงน๊า " วา หยิกพุงกะทินิดๆพอเป็นกระษัย อิอิ
" อู๊ยย.. ยัยวานี่ ตัวเล็กนิดเดียวมือหนักเป็นบ้า
พูดเรื่องไรล่ะ อย่ามาพาลคนอื่นซิ แหมๆ"
พี่เมี่ยงยังคงตั้งหน้าตั้งตาเถียงให้ชนะ
" จะฟังต่อไหมละ ทีนี้ก็มาถึงเรื่อง ไข่แดง
ไข่แดง ก็คือไข่เค็มไง ไข่เค็มเป็นของฝากเลื่องชื่อลือชาจาก
อ.ไชยาเชียวน๊า จะบอกให้ จุดเด่นของไข่เค็มบ้านวา ก็คือ
เนื้อข้างในแดง สด น่าทานเชียวล่ะ "
วา ตอบแล้วเชิดหน้าทำยังกะภูมิใจนักหนาที่(อวด)รุ้เรื่องราวบ้านตัวเอง
" อืม.. ไข่เค็มไชยาพี่รู้จัก แต่พี่ไม่กล้ากินเยอะ
กลัวคลอเลสเตอรอลสูงน่ะซิ " พี่เมี่ยงเสียงอ่อยนิดๆ
" แหมๆ กลัวลงพุงก็บอกมาเห๊อะ ..จะสูงสักแค่ไหนกันเชียว
เอาน่ะๆ จะลงพุงจะอ้วนแค่ไหนก็ยังร๊ากเหมือนเดิมแหละ "
ยัยวา ทำเสียงออดอ้อนน่าเขกกะโหลกนักล่ะ
" แหม ..ปากหมาน เอ๊ย ปากหวานเหมือนกันนี่เราน่ะ "
" หมาน เอ๊ย หวานมานานแล้วเจ้าคะ
เพิ่งรู้หรือไง คะ อิอิ " วาไม่ยอมแพ้
" จ๊า แม่คนเก่ง ยอมแพ้ก็ได้อ่ะ "
พี่เมี่ยงพูดพลางส่ายหน้าระอาใน ความดื้อดึงดันของวา
" ต่อไปนะพี่เมี่ยง คำขวัญชุดสุดท้ายของ จ.สุราษฏร์ฯ ก็คือแหล่งธรรมะไงคะ "
" เดี๋ยวๆวา ให้พี่เดานะ แหล่งธรรมะที่มีชื่อของไชยา
น่าจะเป็น วัดสวนโมกข์ไหมละ พี่ไม่แน่ใจ "
" อ่ะ เก่งนี่ แสนรุ้ เอ๊ย รุ้ดีนี่นา "
วา เอ่ยปากชม(หรือประชด)พี่เมี่ยง
" บ้าซิ คนนะไม่ใช่แมว ที่จะได้แสนรุ้ " พี่เมี่ยงคำโต้
" อ้าวเหรอคะ ลืมไป คิดว่า ใช่ซะอีก อิอิ " วา ก็ไม่ยอม
" พี่เมี่ยงเดาเก่งคะ รางวัลคนเก่งอะไรดีคะ
เพ็ดดีกรี รสตับ หนึ่งถุงโตๆดีไหมคะ 555"
วา พูดพลางหัวเราะชอบใจที่แกล้งพี่เมี่ยงคำได้สำเร็จ
" จ๊ะ ดีจ๊ะ แล้วพี่จะแบ่งให้วา ครึ่งถุงนะ
เห็นไหม พี่ใจดีออก อิอิ " พี่เมี่ยงไม่ยอมแพ้
เอาคืนจนได้ นั่นเองทำให้วาตาแทบถลนออกจากเบ้า ฮา...
" แหล่งธรรมะที่วา บอกก็คือ โรงมหรสพทางวิญญาณ
ที่วัดสวนโมกข์พลาราม อยุ่ที่ อ.ไชยาบ้านวาเองแหละพี่เมี่ยง
เป็นแหล่งที่ให้ความรุ้ด้านธรรมะ ให้ความรุ้ด้านต่างๆมากมายค่ะ "
" ที่นี่ จะมีสัญญลักษณ์เสา 5 ต้น หมายถึงอะไรพี่เมี่ยงทราบไหมคะ "
วา คงพูดคุยอธิบายไม่มีติดขัด ไม่ใช่ว่า วาจะรู้มาก
เก่งอะไรมากมาย แต่วาคุยให้พี่เมี่ยงฟัง เท่าที่ประสบการณ์ตัวเองได้เจอมาต่างหากล่ะ
" สัญลักษณ์ของเสา 5 ต้น หมยถึง อินทรีย5 พลัง 5
..มรรคผลนิพพาน 5..และอื่นๆที่เป็น 5 ในพุทธศานสนา
รวมทั้งนิ้วมือที่มี 5 นิ้วด้วยน่ะค่ะพี่เมี่ยง "
พี่เมี่ยงฟังคำบอกเล่าของวาโดยไม่ได้ทักท้วงอะไรสักคำ
" เก่งเหมือนกันนะเรานี่ " เพียงประโยคเดียวที่พี่เมี่ยงเอ่ยออกมา
" ไม่เก่งหรอกคะพี่เมี่ยง วาบอกให้ฟังเท่าที่วาเคยได้รู้มาแหละคะ "
" ท่านพูทธทาสเคยกลาวไว้นะคะพี่เมี่ยง .
.ท่านกล่าวว่า..ถ้าดูให้ออกสักเรื่อง ก็คุ้มค่ามากแล้วที่มาถึงที่นี่ .."
" เฮ้อ.. จบคะ ความหมายคำขวัญเมืองสุราษฏร์ฯ "
วา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ กว่าจะจบได้ ยัยวาเอ๋ย อิอิ
" เก่งนะวานี่ พี่ยอมรับเลยว่า เหมือนเราอาจจะต๊องๆเหมือนทำตังบ๊องส์ๆ แต่ความรุ้เยอะเหมือนกันนี่นา พี่ยอมรับเลยนะเนี่ยะ "
วารู้พี่เมี่ยงเอ่ยปากชมวา จากใจจริงๆ
" ไม่หรอกคะพี่เมี่ยง วาก็แค่กบในกะลา
วายังต้องเรียนรุ้โลกภายนอกอีกเยอะ
สิ่งรอบตัวรอวาให้แสวงค้นคว้าหาคำตอบในบางสิ่งบางอย่างนะคะพี่ "
" แหมๆ เจ้าคารมคมคายนักนะเรานะ ไม่เบาๆแฮะ.."
พี่เมี่ยงพูดพลางขยี้ผมยัยวาเบาๆด้วยความเอ็นดู
( ดีนะคะที่แค่ขยี้เพียงเบาๆ ถ้าผมวาเป็นเสื้อผ้า
สงสัยพี่เมี่ยงขยี้ซะหมดคราบไคล คงสะอาดหมดจด อิอิ )
" เออ ..แล้ว วาไม่คิดจะออกตามหาเจ้าชายกบบ้างหรือไง ? "
จู่ๆพี่เมี่ยงก็ถามแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
" อะไรของพี่เมี่ยง เจ้าชายกบ งง คะ ? "
คราวนี้วาเป็นฝ่ายที่ทำหน้ามึน เหมือนแมวทึ่โดนขว้างด้วยไม้หน้าสาม อิอิ
" ก็วา บอกพี่เองนี่นา ว่า วาเป็นเพียง กบในกะลา
พี่เลยถามว่า หาเจ้าชายกบเจอหรือยัง ฮา"
และแล้วคราวนี้ พี่เมี่ยงหัวเราะชอบใจที่เอาคืนยัยวาได้สำเร็จ 5555
" เจอแล้วล่ะค่ะ เจ้าชายกบของวา
แม้ว่ามีอายุนิดหนึ่ง ก็ยังร๊ากกกก
วาเปิดเจอในผอบ ตอนที่กราบลาพระเจ้าตาออกไปเป็นกบนอกกะลาไงคะ 555555 " วา พูดจบ ก็วิ่งจู๊ดหลบมะเหงกพี่เมี่ยงคำ
ปล่อยให้พี่เมี่ยงของยิหวานั่งทำหน้าหน่ายในความดื้อรั้นของเธอ
....................................................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
ฉางน้อย 16 พ.ย. 2551 21:07 น. - ID 9745 
1494
5
0
16 พฤศจิกายน 2551 22:19 น. - comment id 102450
มาจองที่ 1 ก่อน เรื่องอื่นไว้ที่หลัง
16 พฤศจิกายน 2551 22:25 น. - comment id 102451
1........เรื่องอื่นไว้..ที่ หลัง หนัก หลัง แย่ซิ เนอะ หุหุ......
16 พฤศจิกายน 2551 22:26 น. - comment id 102452
มีเจ้าชายกบด้วย อิอิ เจ้าชายคางคกมาแอบอ่าน ว่าแต่ทายดิ เมืองร้อยเกาะ เงาะอร่อย หอยใหญ่ ไข่แดง แหล่งธรรมะ เจ้าชายคางคกชอบอะไรที่สุด
16 พฤศจิกายน 2551 22:36 น. - comment id 102453
ไม่รู้พี่เมี่ยงหลงไปกะยัยวาได้ไง มีทั้งจิ้มตา ทั้งดักตีหัว กำจริงๆ แถมหลบมะเหงกทันอีก เฮินกะไม่ยอมจ่าย200 สงสัยพี่เมี่ยงไม่บ้ากะเมาแระเนี่ย
16 พฤศจิกายน 2551 22:39 น. - comment id 102454
ทายคำตอบเจ้าชายคางคก หอยใหญ่อ่ะป่ะ ห้ามโกงคำตอบนะ (อย่าบอกว่าแหล่งธรรมะนะ)( อิอิ รับบ่ได้
16 พฤศจิกายน 2551 22:43 น. - comment id 102455
3.....ฟันธง(ขาด) ขอทายว่า เจ้าชายกบคงชอบไข่เค็มมั้งคะ ก๊อ อร่อยดีออก เนอะ วา เอ๊ย ฉางน้อยยังชอบคะ ปล. อย่าเรียกเจ้าชายคางคกเลย มันยังไงไม่รู้
16 พฤศจิกายน 2551 22:46 น. - comment id 102456
4......สหายยารู้ไหมคะ สหายพูดคำว่า เฮิน ฉางน้อยยังนั่งอ่านแล้วอมยิ้มคะ ขำนิดๆ เฮินน่ะ ฉางน้อยจ่ายซิคะ ไม่ฮกหรอกคะ แฮ่มๆๆ.....แหมๆ ก็แค่จิ้มตาเอง ไม่ได้จิ้มยายสักหน่อย เนอะๆๆๆ....
16 พฤศจิกายน 2551 22:54 น. - comment id 102457
5......สหายยาเอ๋ย ฉางน้อยขอตอบแทนพี่ไร้อันดับนะคะว่า พี่เค้าคงชอบไปเที่ยวทะเลมากกว่าคะ ร้อยเกาะไงคะ หรือไม่ก็ไข่เค็มคะ อร่อยนี่นา เนอะๆๆ ว่าม่ะคะ ชิม่ะคะ ....555
16 พฤศจิกายน 2551 23:26 น. - comment id 102458
ถ้ายังไม่หลับ ไปป่วนบ้านลุงกุ้งต่อได้นะน้องจ๋าว
17 พฤศจิกายน 2551 07:39 น. - comment id 102460
เก่งนะวานี่ พี่ยอมรับเลยว่า เหมือนเราอาจจะต๊องๆเหมือนทำตังบ๊องส์ๆ แต่ความรุ้เยอะเหมือนกันนี่นา พี่ยอมรับเลยนะเนี่ยะ " ^ ^ ^ นด้วยเต็มๆ เข้ามาอ่านเรื่องสั้นของฉางน้อยทีไรนอกจากจะได้รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และยังได้ความรู้ติดตัวกลับไปด้วย...เก่งมากๆชื่นชมจากใจ
17 พฤศจิกายน 2551 07:41 น. - comment id 102461
เห็ (พอดีทำตกหน้าห้องเอามาส่ง...อิอิ) ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไงพิมพ์ตกหล่นเรื่อย
17 พฤศจิกายน 2551 09:38 น. - comment id 102462
9.....สหายยาเอ๋ย.. ฉางน้อยหลับแล้วตื่นแล้ว เราน่ะ ตื่นแล้ว ท่านล่ะตื่นหรือยัง อิอิ
17 พฤศจิกายน 2551 09:42 น. - comment id 102463
10.....อ่ะนะคะ ... คุณโคลอนเจ้าขา ถ้าฉางน้อยทำตัง ก็ดีซิคะ แต่ฉางน้อยทำตัวป่ะ ต่ะเอง เขียนผิดอีกแระ ลบๆๆๆ 555555.....อ่านดีๆดิ ว่าต่ะเองเขียนผิดตรงหนายยยย ....ก็ต่ะเอง เขียนว่า ฉางน้อยทำตัง บ๊องส์นี่นา หุหุ ...ขอบคุณจากใจจริงเช่นกันค่ะ กับคำชม น้อมรับคำชมด้วยความเต็มใจ แต่ฉางน้อยก็ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะจริงๆนะคะ ขอบคุณๆๆนะคะ สหายโคลอน
17 พฤศจิกายน 2551 09:43 น. - comment id 102464
11.....
17 พฤศจิกายน 2551 10:44 น. - comment id 102465
17 พฤศจิกายน 2551 11:38 น. - comment id 102468
15.....
17 พฤศจิกายน 2551 11:41 น. - comment id 102469
อ่านเรื่องสั้นแล้ว พี่แบมอยากเป็นยัยวาจริงๆเลย อิอิ..น่ารักจริงๆ..น้องเรา.. คิดถึงจ้าฉางน้อย
17 พฤศจิกายน 2551 11:49 น. - comment id 102470
ชิดในด้วยเพ่ชิดใน
17 พฤศจิกายน 2551 12:09 น. - comment id 102471
นอกจากอ่านเพลินแล้ว ยังมีธรรมมะแทรกด้วย...ดีค่ะ
17 พฤศจิกายน 2551 13:59 น. - comment id 102475
17.....สวัสดีค่ะพี่แบม อย่าริอาจ มาเป็นอย่างยัยวา เลยค่ะ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดค่ะพี่ ความบ้า ความบ๊องส์ของยัยวาไม่เคยปราณีใคร 5555
17 พฤศจิกายน 2551 14:03 น. - comment id 102476
18.....โห ก็ชิดแระเนี่ยะ ชิดจนพุงไปดันหลังคนข้างหน้าแระเนี่ยะ จะให้ชิดไปถึงไหน๋ๆๆ 203 .... ท่าน้ำนนท์ๆๆ ท่าช้าง หนามหลวง ผ่านหมดแระ อยากผ่านตรงไหนก็ผ่าน เอิ๊กกก..... แคร่กๆๆ ครึ่กๆๆๆ... เอ๊า รถตายอีก เครื่องเจ๊ง แอร์ไม่ทำงาน เฮ้อ ช่างโคลอน มาแก้หน่อยดิ 55555
17 พฤศจิกายน 2551 14:05 น. - comment id 102477
17 พฤศจิกายน 2551 14:06 น. - comment id 102478
19.....สวัสดีค่ะคุณ nirvanar-t ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ ทานข้าวมื้อบ่ายด้วยกันไหมคะ
17 พฤศจิกายน 2551 14:09 น. - comment id 102479
22.......ลูกเพ่โคลอน เบรคๆ เบรคหน่อย มีคนตัดหน้าฉางน้อย เบรค เอี๊ยดดดดดด...... โห .. ว่าแล้วเชียว พี่ลิลิต มาตัดหน้าหนูไม เกือบเบรคไม่ทันแน่ะ อิอิ ขอบคุณสำหรับคำชมคะ ( คิดเอาเองอ่ะนะคะ อิอิ )
17 พฤศจิกายน 2551 21:41 น. - comment id 102484
สหายยา รู้ได้ไง ว่าเจ้าชายคางคกชอบหอยใหญ่
เขาชอบไข่แดง เอ้ย ไข่เค็มจ่ะ วันก่อง มีคนซื้อมาฝาก โห กินได้กินดี
17 พฤศจิกายน 2551 22:26 น. - comment id 102485
ฉางน้อย พี่แจ้นไม่ล็อกอินแต่อ่านแล้ว อินไปด้วยแระ อิอิ หนุกหนาน555555 เอิ้ก
17 พฤศจิกายน 2551 22:47 น. - comment id 102486
อ่านแล้วคิดฮอดอดีต เพิ่งนึกขึ้นได้นะเนี่ยว่าเกาะสมุยอยู่สุราษฎร์ เคยไปมาแล้วประทับใจมากๆเลย นั่งเรือจากดอนสักไปเกาะสมุย และจากสมุยไปขนอม หาดทรายสะอาดจริงๆ แต่ไม่ได้เข้าแหล่งธรรมะนะ เพราะว่าร้อนอ่ะ ไปเที่ยวช่วงสงกรานต์พอดี อิอิ
18 พฤศจิกายน 2551 04:21 น. - comment id 102487
25.....สวัสดีตอนตี 4 กว่าๆค่ะ อิอิ ฉางน้อยนอนไว เลยตื่นไวเดี๋ยวนอนต่อ หุหุ เห็นไหมล่ะสหายยา พี่เค้าไม่ได้ชอบอย่างอื่น พี่เค้าชอบไข่เค็มกะทะเลมากกวา อิอิ ขอบคุณที่มาทักทายรอบ 2ค่ะพี่
18 พฤศจิกายน 2551 04:23 น. - comment id 102488
26.....สวัสดียามดึกสงัดค่ะ อิอิ อ่ะๆ ลืมไปว่า จะเช้าแล้ว 5555 แหมๆ คิดว่าพี่แจ้นจะไม่มาซะอีก กะว่าจะให้พี่แบมไปตามมาแระ หุหุ พี่สบายดีไหมคะ ไม่ต้องล็อคอิน แต่เช็คเอ๊าท์ป่าว แหะ..แหะ..
18 พฤศจิกายน 2551 04:29 น. - comment id 102489
27.....สวัสดี...สวีดัด นู๋เฌอ เอ... เค้าบอกว่าคนที่คิดถึงอดีตมักเริ่มแก่ตัวน๊า คิดถึงความหลังเนี่ยะ หุหุ.. ล้อเล่งจ๊า
18 พฤศจิกายน 2551 07:14 น. - comment id 102490
เด็ก ๆ ต้องนอนดึกตื่นสาย..แต่ฉางน้อย ไซ..ขยันจังเลยนะ.. เห็นแต่คนแก่เฒ่า ที่นอนหัวค่ำ ตื่นมา " ยนหมาก " ตอน หัวรุ่ง.. แต่เอ๊ะ หรือว่าฉางน้อย ลุกขึ้น มา ยนหมาก ให้ยาย..หรือว่าพรือดี..อิอิ..
18 พฤศจิกายน 2551 08:35 น. - comment id 102491
18 พฤศจิกายน 2551 09:45 น. - comment id 102492
31.........จุ๊ๆๆ อย่าเอาความจริงมาพูด ฉางน้อยกินหมากจริงๆค่ะพี่ลิลิต แต่เป็นหมากฝาหรั่ง อิอิ นุ้ยตืนแตช้าว มายนหมากให้ยายแหละ หามียายม่ายแหล๋วคะ นุ้ยยนหมากกินเองม่ายดีหวาเหอคะ 5555
18 พฤศจิกายน 2551 09:48 น. - comment id 102493
32.....สวัสดีค่ะพี่บาวคนบนเกาะ อยากกินหอยใหญ่ หอยมือเสิอเป็นไงคะ รู้จักแต่ หอยมือตบ อิอิ ที่ทำเนียบอ่ะคะ สนป่าวคะ มือตบ อิอิ ล้อเล่งๆๆจ๊า ห้าม งอนๆๆ กิ๊วๆๆๆ
18 พฤศจิกายน 2551 21:12 น. - comment id 102504
มาอ่านช้า เพราะฉางน้อยจ่ายตังค์ช้า..อิอิ.. ใครจามาแถวสี่บางนารึ...กิ่งโศกอยู่แถวนั้น.. มาลัยไม่ขาย เพราะไม่ได้เปง พ่อพวงมาลัย อิอิอิ.. ..อ่านเรื่องสั้น แล้ว ยิ้มได้อะนะ ..ฉางน้อย..
18 พฤศจิกายน 2551 21:43 น. - comment id 102505
35.....สวัสดีค่ะพี่กิ่งโศก แหมๆ ดีใจจังที่พี่มาอ่าน คิดว่าจะไม่มาทักทายกันแล้วซิคะพี่ พี่กิ่งโศกหายไปไหนนานเลยคะ .......ฉางน้อยก็เขียนตามประสาที่(ไม่)มีสาระแหละคะ 5555 .....ปล. พี่คะ จ่ายเป็นเช็คได้ไหมคะ อิอิ หรือว่า โอนผ่านatm ดีไหมคะ 5555
19 พฤศจิกายน 2551 07:40 น. - comment id 102514
คิดถึงเจ้าจอมใจจอมซนมากมายค่ะ
19 พฤศจิกายน 2551 09:10 น. - comment id 102517
37.....
19 พฤศจิกายน 2551 13:57 น. - comment id 102520
หลงอะไรนัยธรรมชาติ สกปรกสะอาดพิลาสไหว อดีตปัจจุบันงามครรไล อนาคตไสว..ใจปลดปลง ตื่นหลับประทับจิตพิศสติ รายรอบกิเลสหยาบอาบลุ่มหลง มารเพาะร้ายกายใจไม่มั่นคง ธรรมในดงขมิ้นจะสิ้นลาย ตามไฟเริงนัยเล่ห์เสน่หา ปล่อยธรรมล้ากำแบจะแพ้พ่าย โลกย์งำจิตด่ำดับน่าอับอาย ไยทุรายทุรน.. ตัวตนใด
19 พฤศจิกายน 2551 15:01 น. - comment id 102523
39.....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ