หน้าส่วนตัว
เวลาที่คนเรามีความสุข มักนึกย้อนอดีต ถึงวันเวลาที่ประทับใจกับความทรงจำที่ทรงคุณค่า หลายคนคงมีความรู้สึกเช่นนี้ สมองคนเราคงเหมือนลิ้นชัก ที่เปิดปิด และเก็บเรื่องราวต่างๆ แต่น่าแปลกที่คนเราเลือกจะเก็บเรื่องที่เลวร้ายมากกว่าเรื่องที่ดี
แต่สำหรับฉัน เรื่องราวที่เลวร้ายฉันจะเลือกเก็บไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ ไว้เป็นบทเรียนและเรียนรู้ที่จะนิ่งเฉยสงบนิ่งไม่ทุรนทุรายกับความทรงจำในอดีตอีกต่อไป
การจดจำในเรื่องที่ดีทำให้ คนเรามีความสุข และอมยิ้มไปกับการมองเรื่องราวนั้นผ่านรูปภาพ
มโนภาพเหตุการณ์จะค่อยๆผุดพรายเหมือนเราได้ดูหนังที่ฉายซ้ำขึ้นอีกครั้ง
ปีหนึ่งเต็มๆแล้วสิน่ะ ค่ายนักเขียนน้อยที่ไปร่วมกิจกรรม กับ ร้อยฝัน ผู้หญิงอารมณ์ดี มีเขี้ยวเล็กๆที่มุมปากและลักยิ้มอันทรงสเน่ห์มักมีเสียงหัวเราะคลอเคล้าเสมอเวลาพูดคุย ยังเยาว์ น้องสาวที่รูปร่างอรชน ร่าเริง อาจารย์โตนักสันทนาการกิจกรรมตัวยง ที่บ้าสุดๆในการจัดกิจกรรมให้เด็กนักเรียนตัวน้อยได้หัวเราะ สนุกสนานและมีความสุข
การเดินป่า ในห้วยกุ่มและค่ายที่มีเหล่าวิทยากรป่าไม้ให้ความรู้และสอดแทรกเรื่องราวที่เป็นประโยชน์
เรียบง่าย ไม่ซับซ้อน มิตรภาพกับเด็กๆและกลุ่มวิทยากรมีความสุขเหลือเกินเมื่อนึกถึง
ไม่มีแสงไฟ ไร้การติดต่อ เครื่องมือสื่อสารใดๆทั้งสิ้น นอนกลางป่าฟังสียงน้ำไหล หลังแนบกับหิน นอนหลับตาได้ยินเสียงน้ำตกท่ามกลางเด็กนักเรียนกลุ่มค่ายนักเขียนน้อย
ฉันอยากจะหยุดวันเวลาอยู่ตรงนั้น ไม่อยากกลับออกมาสู่โลกภายนอกที่วุ่นวายและเร่งรีบ
การเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้เป็นทริปที่อยู่ในดวงใจฉันและนับเวลาคอยเลยทีเดียวบรรยากาศที่น่าสัมผัสมิตรภาพที่จริงใจที่ผูกพันธ์
ตลอดชีวิตฉันมีความสุขที่สุดที่สุดคือการได้ไปค่ายนี้ กับที่ไปบ้านแม่สะเต ที่อมก๋อย ของคุณเอื้ออังกูร คุณอัลมินตราและหมอแป๊ะที่ได้สนุกกับเด็กชาวกระเหรี่ยงที่นั่น
พอเห็นร้อยฝันขึ้นกระทู้ ทำให้อยากเอาภาพกิจกรรมเรื่องราวปีที่แล้วมาให้ดูกันอีกครั้ง
อยากให้คุณหรือใคร ไปสัมผัสกับบรรยากาศเหล่านั้นด้วยตัวเองและจะพบว่า ความสุขความประทับใจกับค่ายนักเขียนน้อย จะจดจำจนลืมไม่ลงกันทีเดียว
กระต่ายใต้เงาจันทร์
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 16 พ.ย. 2551 10:40 น. - ID 9743 
1276
4
0
16 พฤศจิกายน 2551 12:08 น. - comment id 102434
เวลาสองโมงเช้าของวันที่สิบห้า เสียงมือถือดัง พร้อมเสียงหวาน ที่รัก เก็บเสื้อผ้ารึยัง เราก็ตอบไป ที่รัก เค้ากำลังเก็บอยู่ หากล้องอยู่จ๊ะ ไม่รู้ไปไหน
เสียงห้องนอนข้าง เสียงประตูเปิดออกมา คุยกับใคร ลูก ไหนว่า อ้อยเป็นผู้หญิงหนู ทำไมเรียก ที่รักกัน ตกลงจะไปให้ ได้ใช่ไหม
ค่ะไป ก็หนูบอกแม่เป็น เดือนแล้ว ว่าจะไปค่ายกับอ้อย ผู้หญิงค่ะ
หนูแน่ใจน่ะ สุขภาพเราพร้อม แม่ถามด้วยความกังวล
แน่ใจค่ะ หนูหาหมอเป็นเดือน ออกกำลังกายทุกวัน แม่น่าจะรู้ นั่นความฝันหนู ครั้งสุดท้ายที่จะเดินป่า กับพ่อ อะไรที่เกี่ยวกับพ่อ หนูต้องทำจนได้
เราน่ะ เลือดพ่อแรงนี่ ตามใจ แม่จะไปซื้อของ ต่ายไปอาบน้ำทานข้าว เดี๊ยวแม่จะตรวจกระเป๋า เราหน่อย ตัวเองน่ะขี้ลืม ลงไปทานข้าวเถอะ แม่จัดการให้
หนูจัดเสร็จแล้วค่ะแม่ หนูจะไปตอนบ่ายนั่งรถทัวร์ไป
แม่จะไปซื้อของไหว้เจ้าวันตรุษจีน กระเป๋าต่าย กับของที่แจกเด็กๆใส่ท้ายรถแม่เลยแล้วกัน รออยู่บ้านหล่ะ เดี๊ยวเที่ยงจะมารับให้พี่ชายเราจองตั๋วให้
เออ เริ่มงงสิ เอากระเป๋าเราไปทำไมด้วยหว๊า กลัวไม่ได้ไปเหมือนกัน ผลสุดท้าย ได้ไป รถบ่ายสองออกบ่ายสาม
เริ่มขึ้นรถ มือถือดัง กำนัน ผมอรรถน่ะ ผมจะปิดมือถือไปสอบ งานกำนันว่าไงครับ ลากี่วัน แข่ง กับเสียงกระเป๋ารถทัวร์
ใครจะลงก็ลง แอร์เสีย คอมพัง หม้อน้ำไม่ดี แต่ใครไม่กลัวตายก็นั่งต่อไป
เรางงสิ ยืนเซ่อเลย ไม่เคยเจอ คนลงไปครึ่งคัน ทำไงดีประตูปิดปัง หัวท้าย
ตอบอรรถไปกำลังไปรถทัวร์แค่นี้ก่อนน่ะ ถ้ารอดกลับมาได้ เดี๊ยวคงเจอกันจ๊ะ
โทรหาอ้อยสิ แม่ร้อยฝัน ฉันเสียวจริงๆๆออกไปได้สักพัก รถจอด บอกว่าขอเอาน้ำรดอะไรไม่รู้ที่ตัวรถ บอกว่าเครื่องร้อนจัด
เอาว่ะ คิดในใจ ไปตายเอาดาบหน้าแล้วกันกระต่าย
ลงคอนสาร อ้อยมารับ โธ่ โล่งใจ ถ้าไม่มาสงสัยกลับไม่เป็น
คุณครูที่บ้านพักอ้อยกับนักเรียนน่ารักทุกคน ต้อนรับอย่างดี
ถึงเวลานอน แม่ร้อยฝันตาจะติด บอกต่ายเรานอนกันเถอะ แต่แม่คุณ ปากชวนเราคุยตลอด ตื่นตีห้า ไม่ได้หลับไม่ได้นอน ไปรับยังเยาว์
เจ้าเยาว์งง ทีนี้ สามสาวโฉด ซื้อของกันกระจาย เตรียมไปค่าย สนุกสนาน
วันแรกอ้อยเหมารถเมล์สองคัน คันแรกให้เยาว์คุม
คันสองให้กระต่ายสนุกสิ ชวนเด็กเล่นหัวก้อย หนึ่งบาทจ่ายห้าบาท ห้าบาทจ่ายสิบบาท สิบบาทจ่ายยี่สิบบาท เล่นกันแทบทั้งรถ ทริปนี้ ว่ากันไม่ได้น่ะจ๊ะ ร้อยฝัน ฝากเราเองนี่นา แหมนักร้องโรงเรียนอ้อยน่ะร้องเพลงสุดยอด
ดันมะดันดี ตีสามตีสี่ปลุกพี่ขึ้นมาดัน ห้าห้าห้า งงสิเราสนุกสนานกันไป
วันแรกนอนที่ไหน รอร้อยฝันเขียนแล้วกัน มีป่าไม้ มีวิทยากรให้ความรู้สนุก
พี่อาร์ม พี่น้อย พี่จืด แล้วพี่ผู้ญ แอบมาถามเราว่า พี่ๆๆพวกหนูเถียงกันว่า
พี่ไม่ใช่อาจารย์โรงเรียนมัธยมโรงเรียนนี้แน่ๆๆ เพราะดูดีเกินไป
เลยตอบไปว่า พี่เป็นอาจารย์มัธยมโรงเรียน บ้านหนองอีกบ ญาติกับหนองอีเขียดค่ะ หัวเราะสิเรา ขำ ปลื้มแทบทานข้าวไม่ลง
ตอนเย็นมีหนุ่มแอ๊ฟในบ้านกลอน ตามมาสมทบอีกคน พร้อมเหล่าวิทยากร
กิติมศักดิ์ หาความดีไม่ได้ ความบ้าเอามาเพียบ ล้อเล่นน่ะน้อง น่ารักทุกคนค่ะ โดยเฉพาะหนุ่มโต มันแกล้งลากถุงนอนเราตั้งแต่เช้า แบบเบาๆ
ต้องขอบคุณ โตน่ะค่ะ ที่ดูแลพี่กระต่าย อย่างดี ช่วยเหลือ เป็นห่วงทุกอย่าง
ผิดกับบางคน ที่เคยบอกว่า ขี้เกียจดูแลเรา เราจะไปเป็นภาระคนอื่นปล่าวๆ
แต่ไม่ถามเราสักคำ เรามั่นใจตัวเองแค่ไหน
นั่นแหละน้ำใจคน ถึงบอกว่าน้ำใจหาอยากในหมู่คนกรุง อากาศที่นั่นช่วยให้หัวใจ และร่างกายเราดีขึ้น เพราะบรรยากาศที่อบอุ่น ช่วยเหลือ ตลกขบขัน
หนุ่มแอสเน็ต หนุ่มอาร์ต ก็น่ารัก ทุกคนน่ารักจริงๆ ไม่ว่านักเรียน บินหรืออีกคน ที่อยู่ช่วย ร่วมทั้งสุขสันต์ ลูกศิษย์ของโต
ขอขอจดจำทุกอย่าง ไว้ในความทรงจำ ทริปนี้ ประทับใจที่สุด อ้อย เยาว์ น้องสาวที่น่ารัก น่ารักสำหรับพี่กระต่ายเสมอ
คุณครูโรงเรียนและเด็กนักเรียนอ้อยทำให้ต่ายมีความสุข
อาจารย์โต ทำให้พี่กระต่าย เหมือนได้เจอคนที่เหมือนพ่อ จิตใจดี จิตวิทยาสูง
ไม่คิดว่ามีคนแบบนี้อยู่ในโลกด้วยซ้ำ ขอบคุณความห่วงใยที่ไม่ต้องถ่ายทอดด้วยคำพูด แต่มันฉายทางแววตา
ชัชวาลย์ เอริ์ต ทำให้พี่กระต่ายสนุกนานมีความสุขทุกครั้งที่ได้ยินเสียงเพลง
ขอบคุณจากหัวใจ
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ปล ถึงอ้อย บอกให้ต่ายเขียนก่อน ตัวเองตามมาเก็บตกถึงรายละเอียดแล้วกันที่รัก
16 พฤศจิกายน 2551 12:52 น. - comment id 102436
ชวนเพื่อนบ้านกลอนร่วมกิจกรรมค่ายนักเขียนน้อยช่วยอนุรักษ์
ร้อยฝัน
ครบเวลาขวบปี ครั้งนี้ครั้งที่3 ที่บ้านกลอนไทย ร่วมกับชุมนุม
นักเขียนน้อยโรงเรียนมัธยมหนองเขียด และโรงเรียนโนนคูณวิทยาคาร
จัดค่ายเยาวชน เพื่อให้เยาวชนตัวน้อยตระหนักถึง คุณค่างานเขียน และการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม เป็นการร่วมด้วยช่วยกัน พัฒนากำลังสำคัญของชาติ จึงอยากเชิญชวนเพื่อน ๆ บ้านกลอนไทยที่สนใจเข้าร่วมกิจกรรม และเป็นกำลังใจให้ด้วย รายละเอียดกิจกรรมคร่าว ๆ
ดังนี้
กำหนดการค่าย
วันที่ 12 ธันวาคม 2551
เวลา 07.30 น. 08.00 น. รายงานตัวเยาวชน
เวลา 08.00 น. 10.00 น. เดินทางจากโรงเรียนมัธยมหนองเขียด ผ่าน อำเภอคอนสาร สู่
ค่ายพักแรมรอยเสือ สถานีส่งเสริมและรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยกุ่ม
อ.เกษตรสมบูรณ์ จ.ชัยภูมิ
เวลา 10.00 น. 10.30 น. พิธีเปิดค่าย
เวลา 10.30 น. 11.00 น. แนะนำวิทยากร สถานที่ และ แบ่งกลุ่มเยาวชน
เวลา 11.00 น. 11.30 น. เรียนรู้การประกอบอาหาร ด้วยหม้อสนาม และวัสดุธรรมชาติ
เวลา 11.30 น. 13.00 น. เก็บสัมภาระเข้าที่พัก ทุกกลุ่มประกอบอาหาร รับประทานอาหาร
เวลา 13.00 น. 15.30 น. กิจกรรมกลุ่มสัมพันธ์ กิจกรรมฐาน(นักเขียนน้อย)
เวลา 15.30 น. 16.00 น. นัดรวม ตรวจการจัดการค่าย
เวลา 16.00 น. 18.00 น. ทุกกลุ่มประกอบอาหาร รับประทานอาหาร ภารกิจส่วนตัว
เวลา 18.00 น. 19.30 น. รวมเยาวชน สันทนาการ ชมสไลด์จาก สถานีห้วยกุ่ม ฯ
เวลา 19.30 น. 20.30 น. ตัวแทนเยาวชนทุกกลุ่มนำเสนอผลงาน
เวลา 20.30 น. 21.00 น. นัดหมายกิจกรรมวันต่อไป สวดมนต์ เข้านอน
วันที่ 13 ธันวาคม 2551
เวลา 05.30 น. 06.00 น. ออกกำลังกาย
เวลา 06.00 น. 08.00 น. ประกอบอาหาร รับประทานอาหาร ภารกิจส่วนตัว
เวลา 08.00 น. 08.30 น. นัดรวม เช็คสัมภาระ แบ่งกลุ่มเดินทาง
เวลา 08.30 น. 15.30 น. เดินป่า กิจกรรมฐาน(อนุรักษ์)
เวลา 15.30 น. 19.00 น. เข้าที่พัก สร้างค่ายพัก ประกอบอาหาร รับประทานอาหาร ภารกิจส่วนตัว
เวลา 19.00 น. 21.00 น. นัดรวม เปิดใจชาวค่าย พิธีต้อนรับนักอนุรักษ์
เวลา 21.00 น. 21.00 น. นัดหมายกิจกรรมวันต่อไป สวดมนต์ เข้านอน
วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2550
เวลา 06.00 น. 08.00 น. ประกอบอาหาร รับประทานอาหาร ภารกิจส่วนตัว
เวลา 08.00 น. 08.15 น. นัดรวม เช็คสัมภาระ แบ่งกลุ่มเดินทาง
เวลา 08.15 น. 11.30 น. เดินทางกลับค่ายพักแรมรอยเสือ
เวลา 01.30 น. 12.00 น. สรุปกิจกรรม พิธีปิดค่ายเยาวชน
เวลา 12.00 น. 14.00 น. เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ
กิจกรรม กำหนดการเปลี่ยนแปลงได้ตามความเหมาะสม
รายละเอียดอื่น ๆ จะแจ้งภายหลัง ค่ะ
กิจกรรมที่เคยจัดมาแล้ว ตาม link เลยค่ะ
ขออนุญาตเจ้าของกระทู้ คัดลอกมาเด้อ
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story6196.html
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story7994.html
16 พฤศจิกายน 2551 12:58 น. - comment id 102437
ค่ายกิจกรรมนักเขียนที่โพสไว้ในแสดงความคิดเห็นเป็นความรู้สึกของปีที่แล้วของกระต่าย อยากเชิญชวนบ้านกลอนไทยไปสัมผัสด้วยตัวเองจริงๆค่ะ ต้องขออนุญาติเจ้าของกระทู้ที่นำรูปภาพและกระทู้มาลง ท่านผู้ใดสนใจ ตอบและติดต่อไปที่กระทู้ร้อยฝันค่ะ กระต่ายเพียงแสดงความรู้สึกและความประทับใจที่ได้ได้ไปสัมผัสและยังอยู่ในความทรงจำที่งดงามเสมอมา
16 พฤศจิกายน 2551 22:02 น. - comment id 102449
รูปภาพ พร้อมคำบรรยายของคอมเม้นท์ที่ 1 อ่านแล้วน่ารักคะ เห็นภาพแล้ว น่าสนุกนะคะ
17 พฤศจิกายน 2551 10:47 น. - comment id 102466
18 พฤศจิกายน 2551 10:54 น. - comment id 102494
เคยแอบมองเธออย่างนั้น เคยเก็บไปฝันเดียวดาย เคยโกรธดวงดาวแสนไกล ที่ไม่ดลใจเธอเลยสักครั้ง รู้ว่าเป็นเพื่นงแค่ฝัน รู้ว่าตัวฉันเป็นใคร ก็รู้แต่ไม่อาจห้ามใจ ก็ยังฝันไกล หวังไปเลื่อนลอบ เผื่อจะมีซักคืน เผื่อจะมีซักวัน ที่มีปาฏิหาริย์ช่วยทำให้ฝันจริงขึ้นมา ได้เป็นคนรักเธอ ได้เป็นคนพิเศษ ในสายตา แม้ตื่นมาทุกอย่างจะหาย และกลับไปเหมือนวันเก่า ยอมหากจะต้องผิดหวัง ยอมกลับไปเหงาดังเดิม และยอมถูกความจริงซ้ำเติดิม และยอมถูกความจริงซ้ำเติดี เผื่อจะมีซักคืน เผื่อจะมีซักวัน ที่มีปาฏิหาริย์ช่วยทำให้ฝันจริงขึ้นมา ได้เป็นคนรักเธอ ได้เป็นคนพิเศษ ในสายตา แม้ตื่นมาทุกอย่างจะหาย และกลับไปเหมือนวันนั้น ยอมหากจะต้องผิดหวัง ยอมกลับไปเหงาดังเดิม และยอมถูกความจริงซ้ำเติม แลกกับคืนหนึ่งให้ใจนอนฝันดี และยอมถูกความจริงซ้ำเติม แลกกับคืนหนึ่งที่เป็นคนรักเธอ คือว่าชอบเพลงนี้
18 พฤศจิกายน 2551 11:56 น. - comment id 102498
ความทรงจำที่ดี ช่วยปลอบประโลมใจในยามท้อแท้ และผิดหวังได้เป็นอย่างดี อย่างน้อยก็ช่วยให้เราฟื้นตัวได้เร็ว...ถ้ามีโอกาสได้สร้างความทรงจำที่ดีนั้นแล้ว ใยมีรีบขวนขวาย.. :)
18 พฤศจิกายน 2551 11:57 น. - comment id 102499
ขอบคุณกระต่าย ใต้เงาจันทร์ ขอบคุณ ที่ค่ายนักเขียนน้อยเป็นค่ายในดวงใจ แล้วก็ขอบคุณที่มาร่วมกิจกรรมกับเด็ก ขอบคุณของทึ่ระลึกที่มีมาแจก แบ่งปันความสุขถ้วนหน้า ต่ายบอกว่า เฮ้ยอยากเขียนเรื่องค่ายตัวเองว่ะ เขียนเรื่องไรดีวะ สิ่งที่เราตอบตัวเองคือสิ่งที่อยากอ่าน เขียนตามที่ใจต่ายอยากเขียนแล้วกัน เราอ่านแล้วยิ้ม ความสุขหาได้ไม่ยาก เด็ก ๆ อ่านแล้วบอกว่า อาจารย์อยากถึงค่าย เร็ว ๆจัง คิดถึง แค่นี้ ความสุขก็แทบจะทะลักออกมาแล้ว รับความขอบคุณนะ
19 พฤศจิกายน 2551 17:22 น. - comment id 102525
อย่างน้อยครั้งนี้ก็มีส่วนร่วมในค่ายนักเขียนน้อย เคยแอบอ่านมาเป็นเวลาหลายครั้ง **แค่คิดว่าจะเข้าร่วม**ก็มีความสุขแล้ว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ