กะเพื่อม

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมใส่เสื้อลายดำเทา แขนยาว ผ้าหนานุ่ม ปลายแขนยาวลงมาคลุมเกือบปลายนิ้ว และกางเกงยีนส์รุ่นเผลอหลุดตูด พับปลายขากางเกง และรองเท้าหนังสายรัดหุ้มส้น 
   ในกระเป๋ากางเกงทางด้านซ้ายตุงไปด้วยของสามอย่าง โทรศัพท์มือถือสองเครื่อง และบุหรี่มาโบลโรซองขาวพร้อมไฟแช๊คแก๊สหนึ่งอัน
   ในกระเป๋าด้านขวา มีกระเป๋าตังค์ มีกุญแจรถ มีกุญแจบ้าน และเศษตังค์
    ผมงัดบุหรี่ขึ้นมาอัดควันเข้าปอด และก็เห็นสาวคนหนึ่งใส่เสื้อลายดำขาวแนวเดียวกับผม ที่คอห้อยแผ่นป้ายรูปไข่สองอัน และกางเกงขาสั้น เดินทำธุระผ่านไปมา แม้ว่าจะลอบชมโฉมว่าสวย 
   แต่ทว่าผมต้องเหยียบเบรคความคิดอย่างกระทันหันและหันกลับมาคิดเรื่องนี้
   เมื่อไม่มีรายชื่อในคำสั่งแต่งตั้งอีกครั้งหนึ่งในวันนี้
   สะพั่ง สะท้านไมภพ นึกย้อนกลับไปในอดีต
   ผู้รับเหมาเอาซองใส่ตังค์ค่าน้ำมันมาให้สะพั่ง ไม่รับ
   นึกถึงความบ้าในเรื่องซื่อสัตย์ในการทำงาน 
   นึกถึงเรื่องการมีวินัยที่เคร่งครัด
   นึกถึงการครับ
   นึกถึงการทุ่มเทให้กับการทำงาน
   นึกถึงผลงานที่ผ่านมาเป็นชิ้นเป็นอันสามารถบอกได้ว่ามีผลงานอะไรบ้าง
   นึกถึงตอนนี้ผมก็สูบบุหรี่อีกวาบหนึ่ง
   แม้ว่าเราจะคิดเอาเองว่า เราสามารถละลาภ น่าจะเป็นละลาบละล้วงซะมากกว่า และวางใจสำหรับยศฐาบันดาศักดิ์ แต่เอาเข้าจริงๆแล้วก็ยังสะเทือนใจต่อคำสั่งแต่งตั้งอยู่ดี
   แม้ว่าจะคิดไปไกล
   เกิดความแค้นเคืองที่ไม่ได้รับตามความประสงค์
   แต่ทว่าสิ่งหนึ่งที่เกิดคิดขึ้นมาได้นั่นก็คือ 
   ข้อแรก เลิกคิดเรื่องคุณความดีในอดีตเสียทั้งสิ้น
   ข้อสอง ตัดสินใจว่าจะเอาแบบไหน
   ข้อที่สาม ลงมือทำ
   สิ่งที่ยังเป็นจริงเสมอแต่ ผม สะพั่ง แกล้งลืมคือ
   หนึ่ง ที่แท้จริงแล้วสะพั่ง ยังเป็นคน
   สอง ยังมี โลภ โกรธ หลง อยู่เต็ม
   สาม ยังมีความรู้สึกจากโลกธรรมแปดเป็นประจำ
   แต่ทว่าในเมื่อเลือกได้ เลือกทางเดินของตนเองได้
   ก็เลือกเดินในทางที่คิดว่าจะดี
   แม้อาจจะเป็นทางที่คิดผิด
   น่าจะมีความสุขกว่าทางเดินที่แล้วๆมา
   เอาละ ผม สะพั่ง สะท้านไมภพ คิด 
   ในระหว่างนั้นเอง หญิงสาวคนที่ผมกล่าวถึงขั้นต้นก็เดินเข้ามาแล้วก็เฉี่ยวไป
เฉี่ยวมาแล้วก็เฉี่ยวไปอย่างงี้อีกหลายๆครั้ง
   สะพั่ง รีบหากระจกมาส่อง แล้วคิดในใจ หล่อยังวะ
   ฉับพลันนั้น ผมก็ลืมเรื่องเครียดๆไปแล้วและมองแต่ผู้หญิงคนนั้นเดินเฉี่ยวไปเฉี่ยวมา
   ในสมองก็รวบรวมข้อมูล
   และทำการวิเคราะห์ข้อมูลในทุกประเด็น
   อยากจะรู้อะไรเพิ่มเติมอีกไหม
   ผมเดินผ่านรถของเธอ
   แต่ผมกลับไม่ต้องการจะดูแม้แต่เลขทะเบียนรถหรือสิ่งอื่นๆที่จะสามารถไขให้เกิดความรอบรู้มากขึ้น
   ผมคิดในใจ สะพั่ง เอย สะพั่ง 
   เอ็งเป็นสายลับที่ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ