เมื่อวานซืน กลับไปหาแม่ พอถึงบ้านพี่ๆบอกว่าแม่ไปทำบุญที่วัด เราก็เลยตามไป พอถึงวัดก็เข้าไปไหว้พระและก็เข้าไปหาแม่ ชาวบ้านหลายๆคนพอเห็นเราก็เข้ามาทักทายตามประสาคนเคยรู้จัก แม่เราคุยเก่งมาก ตอนที่เราเข้าไปกราบตักท่าน ท่านเอามือมาลูบหัว และจับเราไปหอมแก้มหนึ่งฟอดและบอกว่า"รอแม่แป๊บบบบ(ยาว)หนึ่งนะ เดี๋ยวก็กลับแล้ว" เราหันไปหาป้าข้างๆ "ป้า..มีอะไรให้หนูช่วยมั้ยคะ" ป้าบอก "อืม..อีหนูไปเอาหมากมาผ่าไปลูกไป.." เราสงสัยเลยถามไปว่า "ที่วัดมีงานอะไรเหรอคะ หรือจะทำพิธีอะไร" "เปล่าหรอกหนู.. เตรียมไว้ให้คนแก่นะจ๊ะ..คืนนี้เขาจะมาจำศีลที่วัดกัน เผื่อเอาไว้ ให้เขาเคี้ยวหมากกัน" "อ๋อ..ค่ะ..แล้วหนูต้องเตรียมอะไรมั่งละคะ" เราถาม "ป้าเตรียมไว้แล้ว..หนูแค่จัดใส่จานนะลูก" "ได้ค่ะ" เราเอา"ใบพลู"ไปล้าง และนำมาตัดหัวท้ายให้สวยงามวางไว้จานละสิบใบ และตามด้วย"หมากดิบ"ผ่าสี่ซีก "สีเสียด" อันนี้แข็งมากต้องใช้กรรไกร ที่ใช้สำหรับไว้เคี้ยวหมากมาตัด "ปูนเคี้ยวหมาก" สุดท้ายก็หยิบ"ยาเส้น" อันสุดท้ายนี่สงสัยเหมือนกันว่าเขาเอามาทำไม ป้าบอกว่า เวลาเคี้ยวหมาก เขาจะหยิบยาเส้นมาขัดฟันไปด้วย เราชำเลืองดูแม่ ท่านก็ยังนั่งเหยียดขาคุยกับชาวบ้านอยู่ หันไปอีกทาง เห็นคุณยายคนหนึ่งกำลังตำหมาก เราเลยอาสาตำให้ พอทำให้คุณยาย เสร็จเรียบร้อย เราก็เลยลองเอาปูนมาทาที่ใบพลู ตามด้วยหมาก และสีเสียด เราไม่ตำ ลองเคี้ยวดู โอ้โฮ้...เผ็ดชะมัดเลยอะ..รสชาติ มันแปลกมาก..แต่กลัวเสียฟอร์มเลยต้องเคี้ยวต่อ สักพักมีน้ำสีแดงๆ ออกมา.. ชักสนุก.หยิบใบพลูมาเคี้ยวอีก ..เผ็ดอีกแล้ว.. แม่หันมามองเรา เห็นเราปากแดง ทำท่าตกใจคิดว่าเราหกล้ม แต่พอ มองมาอีกที ท่านก็หัวเราะ "ลองเคี้ยวหมากหรือลูก อร่อยมั้ย" เราตอบไม่ได้เพราะหมากเต็มปากเลยละ แต่ใช้ภาษาใบ้ชี้ที่ปากตัวเอง แม่บอกว่า "เดี๋ยวเราจะกลับกันแล้วนะ" เราเลยไปคลายหมาก บ้วนปาก และเข้าไป ลาชาวบ้าน หลายคนบอกแม่ว่า อยากให้แม่ครูมาจำศีลด้วยกันคืนนี้ แม่บอกไปว่า คืนนี้ขอตัวก่อน เพราะลูกๆอยู่บ้านกันทุกคน ขอไปหา ลูกก่อน ก่อนกลับแม่พูดว่า "เจริญธรรม" พอแม่เดินจะลงบันใดผ่านชาวบ้าน ก็ชวนให้แม่อยู่อีก ท่านก็พูดคำเดิม ว่าลูกๆมา ขอแค่วันเดียว และแม่ก็พูดว่า "เจริญธรรม" เราสงสัย เลยถามแม่ว่า ทำไมแม่พูดคำว่า เจริญธรรม ท่านบอกว่า มันเป็นคำกล่าวลา ที่ดีที่สุดหรับแม่ เพราะคนฟังก็ขัดไม่ได้ที่จะให้ไป พอถึงตอนเย็น เราต้องบินกลับมาทำงานแล้วละ เลยเข้าไปหอมแก้มแม่ และก้มกราบเท้าท่าน ท่านดึงเราเข้าไปกอดและหอมตอบ และทำท่าจะร้องไห้ เราเลยบอกว่า "เดี๋ยวเดือนหน้าหนูมาหาใหม่ อยู่กับพี่ๆไปก่อน หนูรักแม่ค่ะ" น้ำตาแม่ก็ยังคลอ เราเลยหันไปพูดว่า "อย่าร้องสิ เดี๋ยวหนูร้องตามนะ เจริญธรรม" ท่านหัวเราะพร้อมน้ำตาและพูดกับเราว่า "ไปเถอะไอ้แสบ ..โชคดี" 55555555
15 กันยายน 2551 20:41 น. - comment id 101578
อ้าวเห็นแม่หอมเอาหอมเอา ปรากฎว่าแก้มแม่หอมหรอกเหรอ อิอิ เจริญธรรม 555
15 กันยายน 2551 21:35 น. - comment id 101580
อยากเห็นคุณ แบมเคี้ยวหมาก อะนะ อิอิอิ ...ฟังเรื่องเล่าแล้ว..คิดถึงแม่เหมือนกันนะ..
16 กันยายน 2551 09:47 น. - comment id 101582
พ่อผมก็ชอบกินหมากครับ กินประจำเลย ผมก็เคยกินหมากเหมือนกันครับ ผลปรากฎว่าเหงื่อแตกครับเวียนหัว ต้องหามะนาวมากินเพื่อให้หายครับ เข็ดเลย *-*
16 กันยายน 2551 10:20 น. - comment id 101583
1 คุณพี่ "แจ้นเอง" แก้มแม่ก็หอม แก้มแบมก็หอม หอมทั้งสองคนเลยค่ะ อิอิ ขอบคุณค่ะพี่แจ้น คิดถึงมากๆค่ะ
16 กันยายน 2551 10:30 น. - comment id 101584
2 คุณ "กิ่งโศก" อิอิ แบมบอกคุณแล้วว่าแบมบ๊องส์นิดๆ ตอนเคี้ยวหมากอะคะ ถ้าเพื่อๆนไปเห็นคงหมดสภาพเลย ไม่เห็นอร่อยเลย ทำไมคนแก่ชอบเคี้ยวกันจังเนอะ เด๋วกลับบ้านคราวหน้าจะชวนคุณกิ่งโศกไปลองเคี้ยวหมากด้วยกัน ปากเงี้ยแดงเชียว ลองให้รู้จ้า ขอบคุณมากค่ะ
16 กันยายน 2551 10:36 น. - comment id 101585
3 คุณ "เอื้องคำ" ไอ้หยา...ดีใจจัง..เจอคนเคยเคี้ยวหมากเหมือนกัน อร่อยมั้ยคะ ..พูดแล้วน้ำลายไหย อยากเคี้ยวอีก 5555 ..เข็ดแล้วค่ะะเพราะมันเผ็ดมากๆๆ บ่แซ๊บเด้อ..เหอๆๆๆๆ แต่คนแก่สมัยนี้เขาก็ยังชอบเคี้ยวหมากกันเยอะอยู่นะคะ ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน
16 กันยายน 2551 19:11 น. - comment id 101593
ฉางน้อยก็เคี้ยวหมากคะ.....หมากฝรั่งนะคะ อิอิ .... แวะมาอ่าน ผ่านมาป่วนคะ
17 กันยายน 2551 10:26 น. - comment id 101602
7 คุณ"ฉางน้อย" ถึงมาป่วนเฉยๆ เจ่เจ้ก็ลีจายสุกๆแล้วอะ เจ้แวะมาดูบ่อยๆว่า ว่าไหร่ตัวเล็ก ฉางน้อยจะมีเรื่องใหม่ให้หัวเราะอีก รออยู่นะจ๊ะ ขอบคุณที่แวะมาป่วน คิดถึงจ้า
19 กันยายน 2551 13:14 น. - comment id 101624
แก้มใครก็ไม่หอมเท่าแก้มแม่ (เหี่ยว..แต่..หอม..) ตอนเด็กผมก็ตำหมากให้ย่า เป็นประจำ ยังจำกระบอกทองเหลือง อันนั้นได้เลย(ตำจากกระบอกครับ) อ่านแล้วอบอุ่นจังครับ ผมอยากกมีแม่ให้กอดมั่งจัง ขออนุญาตเก็บลูกเด็กน่ะครับ ชอบๆ น่ารักดี เจริญธรรม ครับ
19 กันยายน 2551 16:29 น. - comment id 101636
9 " คุณ "ไร้อันดับ" อิอิ แก้มแม่หอมที่สุดจริงๆค่ะ อ๋อ..รูปเด็กที่โชว์เหรอคะ มีรุ่นพี่ใจดีท่านส่งมาให้อะคะ เห็นน่ารักดีเลยเอามาลง ขอบคุณที่แวะมาช่วยตำหมาก โอ๊ะโอ๋..พูดผิดค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านจ้า
21 กันยายน 2551 10:33 น. - comment id 101664
ตอนแม่ยังอยู่ ไปวัดกับแม่ เพราะถูกใช้ให้ถือตะกร้า กับข้าว และอาหารไปถวายพระ และได้ค่าจ้าง อิอิอิ ไปดุเค้าเล่นดนตรีไทยที่วัด เวลามีเทศน์ไม่ได้ฟังเทศน์อ่ะ ไฟฟังดนตรี และอย่างเล่นเป็นมั่ง แวะมาอ่านเรื่องของคุณแก้วประภัสสรค่ะ ย้อนนึกถึงตนเองในวันเด็ก คิดถึงแม่ด้วย ถ้าแม่อยู่ป่านนี้ก็ไปวัดทุกวันค่ะ
22 กันยายน 2551 16:59 น. - comment id 101717
11 คุณ "ครูกระดาษทราย" แบมก็เหลือ คุณแม่คนเดียว อะไรที่ทำแล้วท่านสบายใจลูกๆก็จะพยายามทำให้ท่านมีความสุข แบมเข้ามาเขียนกลอน เพราะท่านชอบอ่าน ท่านบอกให้รวบรวมใส่เล่มให้ท่าน ก่อนพ่อเสีย พี่ชายแบมก็เพิ่งจากไปไม่ถึงปี แล้วพ่อก็มาจากไปอีก แบมยังเสียใจสุดๆ แล้วท่านละคะ ทั้งสองคนที่จากไปเหมือนหัวใจท่าน ขอบคุณมากค่ะที่แวะเข้ามาพูดคุยกันค่ะ