เริ่มรัก [สิ่งสอนใจ] Begin of Love. เรื่องราวของความรักนั้นมีมากมายหลายเรื่อง รัก มีทั้งสมหวัง ผิดหวัง รักข้างเดียว รักหลายคน รักนั้นมันแปลได้หลายความหมาย อยู่ที่เราให้ความหมายกับคำว่ารักนั้นได้แค่ไหน เพราะมันไม่ใช่ใครหรือคนใดที่ทำให้ค่ากับคำว่ารักที่ตัวเรา เราต่างหากที่ให้ค่ากับคำว่ารักนั้น หลายคนนั้นไม่รู้เลยว่ารักคืออะไร ได้แต่ถาม คนนู้นคนนี้มากมายแต่ไม่เคยเปิดใจรับ ลองกลับมาถามตัวเองดู ที่จริงแล้วรักคือ ความรู้สึก ความรู้สึกของเราเอง ที่เรารู้สึกต่างๆออกมา อ่อนโยน อบอุ่น ดี ให้ ไม่หวังผลตอบแทน สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วมาจากความรู้สึก เรื่องพรหมลิขิตเป็นอีกมุมหนึ่งของชีวิตของคนเราที่อยากให้เข้าใจถึงความรัก บางครั้งหรือหลายครั้งนั้นมันไม่ได้ราบเรียบหรือดีตลอดไป มีอะไรหลายอย่างข้างหน้าที่เรายังไม่รู้ แต่ลองหวนคิดถึงสิ่งที่เราทำ ถ้าลองมองกลับไปแล้วนั้น พรหมลิขิต ก็คือสิ่งที่เราได้กำหนดไว้ด้วยตัวของเราเอง........................................................... =ป๊ากเก้อร์= The Myth of Love --คำ มั่น คิด มั่น-- พูด จัก ใจ จริง ห่วง ให้ ติด ตรา --หา จึง ตรึง รัก-- จะเลือกคำไหนอยู่ที่ใจ อย่าให้เป็นเหมือนดั่ง เช่นปัจจุบัน ที่ค่าของมันได้หายไป ........บางครั้งคนเราก็สามารถ ......อยู่คนเดียวได้ แต่ก็ไม่อาจ อยู่คนเดียวได้ถ้าขาดคู่ครอง คำสัญญา ----หากเธอได้สัญญากับฉันไว้แล้ว ก็ขอให้เราได้อยู่ด้วยกัน.... แต่ ตราบใดที่เธอได้ผิดสัญญาด้วย แล้ว เราคงไม่อาจคบกันในชาติ หน้า....และเมื่อใดที่ฉันรู้ว่าคือ เธอ ฉันขอให้เราได้มีโอกาส กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่หาก ผิดสัญญาอีกครั้ง ฉันกับเธอคง พรากจากกันทุกชาติไป---- =ป๊ากเก้อร์= ความรู้สึกที่เรียกว่ารัก ----คิดว่า..พรหมลิขิตได้ขีดไว้แล้ว เพียงแต่เราเดินตามความรู้สึกของ กันและกัน..แต่ถ้าหากพรหม ลิขิตที่กำหนดไว้ ไม่ได้เดิน ตามทางความรู้สึกของกันและ กันแล้ว คน2คนคงจากกันนาน แสนนาน ฝืนความรู้สึกยัง ฝืนได้ แต่ฝืนพรหมลิขิตมันฝืนไม่ได้---- The feeling of Love .. =ป๊ากเก้อร์= พรหมลิขิต ----ภู.... ฟ้าเชื่อในพรหมลิขิตนะ แม้จะเป็นเนื้อคู่ แต่หากพรหมลิขิตได้เขียนไว้แล้วว่า เราจะกลับมาเจอกันอีกหรือไม่ ฟ้า..ก็เชื่อในพรหมลิขิต แม้จะห่างกันขนาด ไหน ความผูกพันที่มีไม่เคยแยกจาก แม้จะชาตินี้ชาติหน้าหรือชาติที่แล้ว เพราะพรหมลิขิต ได้ขีดเขียนไว้แล้ว---- =ป๊ากเก้อร์(ฟ้า)= บางสิ่ง ----บางครั้งคนเราก็มีความในใจที่ไม่อาจ จะบอกได้ ทุกคน เชื่อว่าทุกคนมี บางครั้งก็รู้สึกได้ว่าคนที่เราคบกับ เค้าอยู่เรารู้สึกผูกพันกับเค้ามานาน มาก ก่อนที่เราจะเจอกันเสียอีก แต่ บางคน ทั้งๆที่ในชาตินี้เราพึ่งมา เจอกันเป็นครั้งแรก แต่กลับรู้สึกผูก พันกับคนคนนี้มากๆ ยิ่งกว่าคน ที่คบกันมานาน 40-50ปีอีก---- Something.. =ป๊ากเก้อร์= เพียงแค่เราเข้าใจ ----การที่จะรู้สึกดีกับใครซักคน ไม่ใช่เรื่องยาก แต่การจะรักใครซักคน ก็ไม่ใช่เรื่องยากเช่น กัน เพราะความรัก ก็คือ ความรู้สึกดีดี ที่ มีให้กัน แม้ว่าเราจะให้เค้าคนเดียว หรือ ทั้งเค้าทั้งเราจะให้กันและกัน อะไรที่เรา ทำไปแล้ว แล้วรู้สึกดีกลับมา นั่นแหละ ถึงจะเรียกว่าความรัก คำว่า รัก เป็นคำคำ หนึ่งที่ใช้เรียกความรู้สึกดีดี ที่มีให้กัน อย่า ยึดติดกับคำว่ารัก แต่ให้รู้คุณค่าถึงความ รู้สึกของกันและกัน---- Just open you Heart.. =ป๊ากเก้อร์= สิ่งสำคัญ ----การที่เราคบใครซักคนหนึ่ง มันต้องใช้เวลาเรียนรู้ กันและกัน สิ่งสำคัญที่สุดในการคบกันของ คน 2คน นั่นคือ อารมณ์ คนเราจะอยู่ด้วย กันได้ก็ด้วยความเข้าใจ แต่อารมณ์ คือ สิ่งสำคัญที่สุดในการคบกัน เข้าหากัน พูด คุยกัน ระหว่างคนที่ใจเย็นกับใจร้อน ใคร จะมอบความรู้สึกดีๆ ให้ได้มากกว่ากัน เมื่อ เราเข้าใจใครซักคน หรือยังไม่เข้าใจก็ตาม คือ มีสติที่ใจเย็น---- Something Important.. =ป๊ากเก้อร์= สิ่งที่ขาดหายไป ----การทำอะไรที่ทำอย่างสม่ำเสมอไม่สามารถ ทำได้ตลอดจวบจนวันที่ถึงเวลาที่ต้องแยกทาง เพราะ สิ่งต่างๆที่ทำซ้ำกันเดิมๆอยู่ทุกวันมัน มากเกินไปกับสิ่งที่คนทั้ง 2 ยังไม่ได้รับ อะไร ที่ทำให้เป็นอย่างนั้น ก็เพราะ ความกลัวที่ว่าต้อง แยกจาก หรือสิ่งที่อีกคนเบื่อหน่าย กับอีกคนที่ ยังคงพอใจในการซ้ำๆเดิม ในเมื่อรู้สึกดีผูก พันกันแล้ว ก็ขอให้ฟังเหตุผลทั้งเราและเค้า ให้เข้าใจ การที่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งไม่สามารถ เติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไปได้---- Lose something to love.. =ป๊ากเก้อร์= ความสุข ----บางครั้งการที่เรามีความสุขใช่ว่าจะไม่มีความทุกข์ เลย แต่เราสามารถทำให้ตัวเรามีความสุขไปได้ โดยปราศจากความทุกข์ การขจัดทุกข์ทางกาย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่การขจัดทุกข์ทางใจ เป็นเรื่อง สำคัญสำหรับเรา---- ความ สุข ข้าง กาย ใน Happiness in your heart หัวใจ =ป๊ากเก้อร์= คุณค่าของคำว่า รัก ----เค้าว่ากันว่าคนที่มอบความรู้สึกดีๆ ให้แก่กันนั้นเป็นรักแท้ แต่ว่าใคร่ หลง หรือ ต้องการ มันต่างกับคำว่า รัก นะ คำว่า รัก มันต้องออกมาจากความรู้สึกที่ จริงใจ ไม่ใช่พูดออกมาโดย ที่ไม่เห็น ค่าของมัน อยากให้เรียนรู้กันและกัน ด้วยรักอย่างมีคุณค่า ไม่ใช่เรียนรู้รัก เพราะความต้องการ---- =ป๊ากเก้อร์= สิ่งที่ฉันเป็นและสิ่งที่เธอเป็น ----สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่คือสิ่งที่เราต้องจดจำกับ ความรู้สึกดีๆที่มอบให้กัน การเปิดใจคือสิ่งที่ เห็น การยอมรับคือสิ่งที่เป็น จากนั้น คือ ความเข้าใจ จากความเข้าใจ คือความรู้สึกดี และความรู้สึกดี นั่นเองที่เรียกว่า..รัก..---- =ป๊ากเก้อร์= รักที่มีให้กันตลอดไป ----ทำไมถึงคิดว่าคนที่ใช่กลับไม่ใช่ เพราะบางทีมัน ยังไม่ถุงเวลาที่เราจะคบกัน บางครั้งโชคชะตาก็เล่น ตลก ทำให้เราต้องแยกจาก แต่มันอาจจะเป็นการดี ถ้าการแยกจากกัน ทำให้เรากลับมาคบกัน---- =ป๊ากเก้อร์= ความรักที่ฉันมีให้เธอ ----ซีก็รับในสิ่งที่ภูเป็นได้ ถึงตอนนี้ภูจะเป็น อัมพาต ยังเดินไม่ได้ก็ไม่สำคัญ ซีว่า สิ่งสำคัญที่ทำให้ซีรักภู เพราะ ความรู้สึกดี ที่ภูให้กับซีมันเป็นความรู้สึก จนเมื่อถึง เวลาที่ความรู้สึกดีมันมากขึ้น ก็กลาย เป็นความผูกพันที่ดี แล้วความผูกพันที่ ดี พอนึกถึงแล้วมันก็เป็นอดีตที่น่าจดจำ---- =ป๊ากเก้อร์(ซี)= สิ่งสอนใจสุดท้าย (อยู่ที่ตัวเรา) Believe in Destiny. ใครหลายคนได้ให้ความหมายของคำว่ารักในหลายรูปแบบ การเข้าใจกับคำว่ารักนั้น สามารถทำให้คนที่เรารักอยู่กับเราได้ตลอดไป ถ้าเชื่อในพรหมลิขิต การที่เราเชื่อในพรหมลิขิตนั้นมันไม่ใช่ความงมงาย แต่เพราะพรหมลิขิตนั้น เป็นสิ่งที่ตัวเราได้เคยกำหนดขึ้นมาด้วยตัวเราเอง เพราะฉะนั้นการที่ใครหลายคนให้คำแนะนำในเรื่องของความรักตั้งมากมายแต่เรากลับทำไม่ได้ ก็เพราะ เราไม่รู้ตัวเลยว่าเรากำลังขีดเขียนพรหมลิขิตเราเองอยู่ เพราะเรากำลังเดินตามเส้นทางเดินของเราเอง ต้องการให้มันเป็นไป หากไม่มีใครสามารถทำให้เราดีขึ้นได้จากความผิดหวัง เราควรเรียนรู้มันจากความผิดหวัง นี้ให้มันสอนตัวเราด้วยตัวเราเอง ก่อนที่เราจะรักใครซักคน หรือผิดหวังจากใครซักคน หรือจะชอบเค้าข้างเดียวก็แล้วแต่ ฯลฯ ถ้าหากเราไม่เข้าใจตัวเราเองแล้ว เราไม่สอนตัวเราเองแล้ว ก็ไม่มีใครสอนตัวเราเองได้ นี่คือ การบังคับใจตัวเราเอง =ป๊ากเก้อร์=
4 มิถุนายน 2551 09:38 น. - comment id 100353
เรื่องพรหมลิขิต นี้สำหรับใครที่ยังไม่ได้อ่าน -ตั้งแต่ตอนแรก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9021.html นี่เลยครับยกมาให้แล้ว อันนี้คือตอนแรก http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9046.html นี่คือตอนที่ 2 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9085.html นี่คือตอนที่ 3 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9125.html นี่คือตอนที่ 4 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story1981.html นี่คือตอนที่ 5 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9219.html นี่คือตอนที่ 6 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9232.html นี่คือตอนที่ 7 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9245.html นี่คือตอนที่ 8 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9260.html นี่คือตอนที่ 9 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9274.html นี่คือตอนที่ 10 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9287.html นี่คือตอนที่ 11 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9301.html นี่คือตอนที่ 12 ตอนสุดท้ายครับ ที่ยกมานี่คือเนื้อเรื่องทั้งหมดครับ...... และด้านบนที่โพสไว้นี้ป็นนิยามทั้งหมดในต้นฉบับที่ผมได้ส่งไปครับ แต่จะได้ตีพิมพ์หรือไม่ขึ้นอยู่กับสำนักพิมพ์อะครับ 5555 และต้นฉบับจริงๆนั้นผมก็ได้เปลี่ยนแปลงเนื้อหาไปจากเดิมอีกให้สนุกขึ้น ก็ขอขอบคุณท่านผู้อ่านที่ติดตามผลงานผมมาตลอดตั้งแต่ตอนแรก และผลงานเรื่องต่อไปอีกไม่นานก็จะโพสต่อจากเรื่องนี้หละครับ ....ขอบคุณครับ ป๊ากเก้อร์ หมายเหตุ :ช่วงตอนหนึ่งถึงตอนที่ 1-3นั้นผมได้ลดตัวละครที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม ภูออกไปนะครับ แต่ว่ายังไม่ได้แก้ และเปลี่ยนตัวละครที่ชื่อแนท เปลี่ยนชื่อเป็น แนนครับ ต้องขออภัยด้วยนะครับที่ไม่ได้แก้ (สำหรับผู้ที่ติดตามตั้งแต่แรกทุกคน) ....ขอบคุณครับ ป๊ากเก้อร์