ฉันอาศัยอยู่ในโลกใบเล็กเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตา ข้างบนเป็นท้องฟ้าสีเทาขมุกขมัว พื้นที่ข้างล่างกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นพื้นน้ำตื้นตื้นที่ฉันอาจลุยย่ำไปได้ และมันก็เล็กเสียจนฉันย่ำไปไม่รู้จักกี่รอบ ฉันสำรวจทุกที่ทุกทางของโลกใบนี้ สำรวจในทุกแง่ทุกมุม ทุกสิ่งที่มันเป็น เคยเป็น หรือกำลังจะเป็น สำรวจในทุกความเป็นไปได้ และในทุกความเป็นไปไม่ได้ หลายแง่มุม ฉันเห็นมันอยู่ซ้ำซ้ำ แต่ฉันก็ยังคงเดินวนและมองไปรอบรอบ เผื่อว่าบางที ฉันอาจสังเกตเห็นสิ่งเดิมจากแง่มุมที่ฉันไม่เคยมอง ที่นี่ฝนตกทุกวัน ตกไม่เป็นเวล่ำเวลา บางทีตกตอนเช้า บางทีตกตอนสาย บางทีตกตอนค่ำค่ำ และบางที ฉันตื่นมากลางดึกเพื่อที่จะพบว่าฝนกำลังตกอยู่ อาจเพราะด้วยความที่ที่นี่มีฝนตกอยู่ตลอดเวลา ตกมากจนกระทั่งถึงมากที่สุด ฉันจึงไม่เคยรู้สึกว่าฉันไม่เปียกแม้สักวินาที กระทั่งวันที่แดดจัดลมพัดแรงก็ตาม งานอดิเรกของฉันที่นี่คือการวาดภาพ ด้วยว่าที่นี่ไม่มีอะไรให้ฉันดูมากนัก ดังนั้น ภาพส่วนใหญ่ที่ฉันวาดจึงมักมาจากความทรงจำ ฉันรื้อค้นความทรงจำจนกระจัดกระจาย หยิบเอาส่วนที่แจ่มชัดมาวาดบันทึกไว้ หยิบเอาส่วนที่พร่าเลือนมาเสริมแต่ง และบางครั้งระหว่างภาพต่อภาพที่ขาดหาย ฉันเติมมันด้วยจินตนาการ ตอนนี้ฉันมีภาพอยู่มากมาย หากแต่ว่า ฉันเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้ว ว่าภาพไหนคือภาพจริง ภาพไหนคือภาพที่ถูกเสริมแต่ง และภาพไหนคือภาพฉันวาดขึ้นมาเองจากจินตนาการ ฉันอาศัยอยู่ในโลกใบเล็กเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตา แต่ฉันไม่เคยเลยสักครั้งที่จะร้องไห้ ฉันนั่งมองทะเลน้ำตา ที่กระเพื่อมเบาเบาอยู่รอบรอบตัว และนึกกลัวว่าถ้าฉันเพิ่มมันลงไปอีกสักหยด ฉันคงจมน้ำตาย ณ ที่แห่งนี้ ฉันมีแขกไม่มากนัก อันที่จริงควรพูดว่า ฉันไม่มีแขกเลยแม้แต่คนเดียวต่างหาก ฉันมีผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชมอยู่เรื่อยๆ บ้างก็เข้ามาเยี่ยมชมภาพเขียนของฉัน บ้างก็เข้ามาเยี่ยมชมโลกที่เจิ่งด้วยน้ำตาแห่งนี้ แต่การเยี่ยมชมนั้น ต่างจากการมาเยือน เหมือนกับที่เราไม่เคยนับตัวเองว่าเป็นแขก เมื่อไปยามไปเที่ยวชมสวนสัตว์ ฉันอาศัยอยู่ในโลกใบเล็กเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตา ดวงตาฉันแห้งผาก ในขณะที่ร่างกายเปียกปอน และฉันก็เป็นโรคไอไม่หยุดหย่อน เหตุด้วยปอดที่อับชื้น ฉันไม่เคยไปหาหมอให้รักษา เพราะฉันรู้ว่าเขาคงไม่เข้าใจ ว่าฉันอาศัยอยู่ในโลกใบเล็กเล็ก ที่เต็มไปด้วยน้ำตา..
หมอกจาง 7 มี.ค. 2551 09:14 น. - ID 9101 
1090
6
0
10 มีนาคม 2551 12:19 น. - comment id 99048
ขอ copy ไปไว้ใน hi5 ซักพักนะคะ อยากให้เพื่อน ๆ ได้อ่าน เป็นเรื่องสั้นที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ
7 มีนาคม 2551 10:02 น. - comment id 99370
หมอกจางรู้ตัวมั๊ยว่าเขียนเรื่องสั้นได้ดีเช่นเดียวกับกลอนเลยอ่ะ โลกที่หมอกจางอาศัยอยู่คงจะเค็มน่าดูเลยอ่ะ เพราะน้ำตามันเค็มปะแล่มๆนะตอนนี้ โคลอน พยายามจะเขียนเรื่องสั้นที่กลั่นมาจากจินตนาการ แต่ไหงเขียนไปเขียนมา นางเอกเป็นตัวเองทุกทีเลยอ่ะ
...เลยต้องรีบเฟี้ยงลงถังก่อนจะต้องพึ่งกระโถน
7 มีนาคม 2551 10:10 น. - comment id 99371
น่าสงสารจังเลยนะคะ
7 มีนาคม 2551 11:44 น. - comment id 99375
365 วันฉันมีน้ำตาเป็นเพื่อน ...
7 มีนาคม 2551 12:30 น. - comment id 99377
หน้าส่วนตัว
สวัสดี คุณหมอกจาง
ขอชมว่า เรื่องที่เขียน น่าสนใจ เขียนได้น่าสนใจที่ดี
ขอเป็นกำลังใจให้ในเรื่องต่อ ๆ ไปนะคะ
7 มีนาคม 2551 19:45 น. - comment id 99391
.. เขียนเรื่องสั้นได้น่าอ่านและ น่าทึ่ง มากๆ เลยค่ะ ..... แค่ชื่อ เรื่องกะน่าสนใจแล้ว จะเข้ามาอ่านอีกนะคะ ...
8 มีนาคม 2551 00:36 น. - comment id 99402
ฉันอาศัยอยู่บนโลกใบเล็กเล็ก ที่เต็มไปด้วยน้ำตา.....กินใจมากๆเลยค่ะ รู้มั้ย...อ่านไปบางทีก็รู้สึกว่าพี่หมอกจางเขียนจากความรู้สึกจริงๆ รึป่าวน๊า หรือว่ามาจากจินตนาการกันแน่ เพราะถ้ามาจากความรู้สึกที่พบเจอจริงๆ ต้องบอกว่า อย่าท้อนะค่ะ พี่ไม่ได้อยู่คนเดียวหรอก....น้ำตาไง น้ำตาก็อยู่เป็นเพื่อนพี่ด้วยเหมือนกัน แต่ถ้าหากมาจากจินตนาการ p.g. บอกได้เลยว่า พี่ไปเขียนหนังสือบทความเถอะนะค่ะ หนูจะได้ไปซื้ออ่าน เศร้ามากค่ะ เศร้าจริงๆ อ่านแล้ว...ทำให้รู้สึกได้เลย เฮ้อ...เศร้า T_T p.g. คนบนฟ้า ถ้าเค้าเป็นคนในเรื่องของพี่หมองจางนะตัว น้ำตาคงเป็นตัวแน่ๆเลย ใช่มั้ย? อย่านะ อย่าท่วมเค้าจนมิด เพราะเค้ายังอยากเดินลุยน้ำตาและก็มองน้ำตาให้นานๆ ^^
8 มีนาคม 2551 00:45 น. - comment id 99405
เขียนน่าอ่านครับ ไม่ยาวมาก อ่านจบเร็ว กระทบใจได้ไว
8 มีนาคม 2551 01:04 น. - comment id 99408
ผมพอจะรู้แล้วว่าเอกลักษณ์ของงานพี่นี้เป็นเช่นไร เมื่ออ่านซ้ำซ้ำ ฉันอาศัยอยู่ในโลกใบเล็กเล็กที่เต็มไปด้วยน้ำตา อ่านกี่รอบกี่รอบก็สะเทือนอารมณ์ทุกทีทุกครั้งไป ถ้อยคำที่เรียบง่าย-ง่ายแก่การจับใจและสะเทือนอารมณ์ ภาพที่นำมาถ้าพี่ไม่ได้วาดเองแล้วก็ช่างเป็นคนสรรหามาก เพราะถ้อยคำที่เรียบง่ายและรูปภาพ อีกทั้งสำนวนภาษาที่ย้ำย้ำ ซ้ำคำซ้ำความรู้สึกอย่างนี้ มันช่างน่ารักและน่าติดตามจริง ชอบคับ
24 มีนาคม 2551 21:50 น. - comment id 99683
คิดถึงหมอกจาง...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ