ลุงแทน

20 ธันวาคม 2550 21:18 น. - comment id 98728

.....ลูกชั่ว.......

..... พ่อแม่หรือที่ท่านสอนว่า เป็นพระในบ้านนั้น ท่านมีบุญคุณสูงสุดเหนือกว่าสิ่งใด ผู้ที่ทำร้าย หรือด่าว่าได้กระทั่งพ่อแม่ เขาว่าผู้นั้นจะทำมาหากินไม่ขึ้น ชีวิตมีแต่ตกต่ำ และเมื่อละโลกนี้ไปแล้ว จะต้องจมดิ่งลงนรกแน่นอน

                เรื่องกรรมเวรเป็นเรื่องที่มีจริง จะไปล้อเล่นไม่ได้ ใครก่อกรรมสิ่งใดไว้ทั้งดีและชั่ว  เขาผู้นั้นก็จะได้รับผลกรรมตอบสนอง ดังเช่นเรื่องราวต่อไปนี้

                ยายบุญ กับ ตาส่ง สองสามีภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก  ประกอบอาชีพทำขนมขาย  ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า ขนมหม้อ มีกล้วยบวชชี ฟักทองแกงบวด เต้าส่วน ข้าวเหนียวถั่วดำ เป็นต้น ขายวันหนึ่งก็พอได้กำไรมาเป็นค่ากับข้าวบ้าง ค่าเช่าบ้านบ้าง

                สองสามีภรรยาเช่าบ้านอยู่ที่ชุมชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ฯ   มีลูกชายสุดที่รักอยู่คนเดียว  ชื่อว่า ธีระชัย เมื่อลูกยังเล็ก ทั้งคู่จะช่วยกันทำขนม เสร็จแล้วยายบุญจะเป็นผู้ที่หาบขนมไปขายตามบ้าน พอเย็นหน่อยก็กลับมาพร้อมกับซื้อกับข้าวสำเร็จมา เป็นอยู่เช่นนี้ประจำ

                วันหนึ่งยายบุญไปขายขนมอย่างเช่นทุกวัน  ตอนเย็นกลับมาเห็นตาส่งนอนอยู่  จึงเข้าไปปลุก แต่ปรากฎว่า ตาส่งได้ตายไปเสียแล้ว ด้วยโรคลมปัจจุบัน ยายบุญเสียใจมาก แต่ความเสียใจก็ไม่ช่วยให้ชีวิตกลับคืนมา จึงตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน และเลี้ยงลูกชายสุดที่รักต่อไป

                ธีระชัยเป็นคนไม่เอาถ่านตั้งแต่เล็ก ๆ แล้ว หนังสือก็ไม่ยอมเรียน งานบ้านก็ไม่ยอมช่วย ชอบแต่คบเพื่อนเที่ยวเตร่ไปวัน ๆ เช้ากินข้าวเสร็จก็ออก เย็นกลับมาก็กินข้าว เป็นอยู่เช่นนี้ประจำ แม่ว่ากล่าวตักเตือนก็ไม่เชื่อ กลับเถียงแม่คำไม่ตกฟาก

                เมื่อธีระชัยย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม แทนที่จะดีขึ้น กลับเลวลง เขาเริ่มดื่มเหล้า สูบบุหรี่ บางครั้งมียาเสพติดอีกด้วย  ทำให้ยายบุญผู้เป็นแม่ต้องกลุ้มใจยิ่งขึ้น ยายบุญได้แต่คิดว่าตนคงทำกรรมอะไรไว้แต่ชาติก่อน ชาตินี้ถึงมีลูกออกมาเช่นนี้ ได้แต่ยอมทนต่อไปจนถึงที่สุด

                แล้วก็มีความคิดว่า ลูกชายก็โตเป็นหนุ่มแล้ว ถ้าหาเมียให้ อาจจะทำให้นิสัยเขาเปลี่ยนเป็นดีขึ้นก็ได้  แล้วก็ได้มองเห็น สมจิตร ซึ่งเป็นลูกสาวเพื่อนบ้าน เห็นว่านิสัยดี เมื่อทั้งคู่ตกลงแล้ว ก็ได้ทำตามประเพณี ให้ชาวบ้านรับรู้ แล้วจึงรับสาวสมจิตรมาอยู่ด้วย

                สมจิตรเป็นเด็กดี นิสัยเรียบร้อย เมื่อมาอยู่ก็ได้ช่วยยายบุญทำขนมขาย ขยันขันแข็ง จึงเป็นที่รักของยายบุญมาก ที่ได้ลูกสะใภ้ถูกใจ  เมื่อธีระชัยเที่ยวเตร่กลับมา บางครั้งเมามายจนเอะอะโวยวาย พอถูกแม่ว่า ก็ด่าว่าสมจิตร หาว่าเข้าข้างยายบุญ ไม่พอใจถึงกับตบตีสมจิตรอยู่บ่อยครั้ง

                ต่อมาสมจิตรได้ลูกชายคนหนึ่ง มีนิสัยเหมือนแม่ ขยันขันแข็งในการเรียนหนังสือ และเมื่อกลับจากโรงเรียนก็ได้ช่วยทางบ้านทำงานด้วย ลูกชายของสมจิตรรักแม่และย่ามาก แต่ไม่รักพ่อเลย เพราะพ่อได้แต่ขี้เหล้าเมายา บางครั้งพาลหาเรื่องตบตีแม่และย่าด้วย เขาจึงเกลียดพ่อมาก

                ธีระชัยอายุมากแล้ว แต่นิสัยยังไม่เปลี่ยน นิสัยแย่ยิ่งขึ้นกว่าเก่า คือกลับบ้านเมามายังไม่พอ แม่ว่าถึงกับตบตีแม่ด้วย นี่เป็นกรรมหนักที่เขาทำกับพ่อแม่ แทนที่จะตอบแทนพระคุณ กลับเนรคุณ ทั้งลูกทั้งเมียถึงกับขยาดในความเลวของธีระชัย แต่พูดอะไรไม่ได้ จึงทำเฉยเสีย

                ธีระชัยเริ่มติดยาเสพติด วันไหนไม่ได้เสพเป็นอันต้องกระวนกระวาย วันหนึ่งเขาต้องการเงินเพื่อไปซื้อยาเสพ เขาขอเงินแม่ แต่ยายบุญไม่ยอมให้ เท่านั้นแหละ เหมือนผีป่าเข้าสิง เขาตบตีทั้งแม่และเมียอย่างไม่นึกถึงเวรกรรมอะไรเลย  พอดีลูกชายกลับมาเห็นเข้าจึงขวางไว้ และได้พูดกับพ่อ ว่าพ่อเนรคุณ แต่ไม่กล้าทำอะไรพ่อ กลัวจะเป็นบาป นายธีระชัยทำเช่นนี้จนเกิดเป็นนิสัย จนชาวบ้านต่างพูดกันว่า คอยดูนะ กรรมจะตามทัน

                ต่อมาอีกหนึ่งปี ธีระชัยมีอาการอยากเสพจนมือไม้สั่น บังเอิญเพื่อนในกลุ่มนั้นคนหนึ่งมียาเสพติดอยู่ในมือ ธีระชัยขอแบ่งบ้าง แต่เขาไม่ให้ จึงเกิดแย่งกันขึ้น ทุกคนจึงรุมซ้อมธีระชัยคนเดียว จนตัวฟกช้ำไปหมด นอนสลบอยู่ที่ตรงนั้นนั่นเอง

                ชาวบ้านมาบอกกับสมจิตร ทั้งแม่ เมีย  และลูกของธีระชัย  ต่างหน้าตาตื่น ไปที่เกิดเหตุ  เห็นตัวธีระชัยเขียวช้ำไปหมด ได้เอาตัวกลับมาบ้าน ธีระชัยฟื้นขึ้นมา แต่ทานอะไรไม่ได้เลย แม้แต่น้ำก็ต้องหยอดให้

                เขานอนทรมานอยู่อย่างนั้นเป็นเดือน ปากก็พร่ำเพ้อถึงเรื่องที่เขาเคยก่อเวร สร้างกรรมมาในอดีต ที่เขาไม่เคยเลี้ยงดูพ่อแม่เลย กลับโต้เถียงและทุบตีพ่อแม่ ซ้ำลูกเมียก็ไม่เคยดูแลเอาใจใส่ วัน ๆ ปล่อยให้ชีวิตผ่านไปอย่างไม่ใยดี ชีวิตจมปลักอยู่กับเหล้า บุหรี่ และยาเสพติด จนต้องมาพบกับจุดจบเช่นนี้

                แต่ก็สายเกินไปเสียแล้ว  เขานอนซมอย่างนั้นไม่นาน ในที่สุดก็สิ้นใจ เนื้อหนังร่างกายนั้นเหมือนกับผีตายซากไม่มีผิด นี่แหละหนากรรม...