วันนี้เป็นวันที่ผมอยู่ที่บ้าน.... อากาศในวันนี้ค่อนข้างหนาวทีเดียว ท่านใส่เสื้อสองตัว เก่าๆโทรมๆของท่าน กระเป๋าเสื้อที่ขาดวิ้นของท่านทำให้ระลึกได้ว่ามันเก่ามากแล้ว นับตั้งแต่ยังเด็ก ไม่นึกเลยว่าเสื้อตัวหนึ่งจะใส่ได้นานขนาดนี้ ผมซื้อข้าวให้ท่านและพยายามที่จะไม่ให้ท่านทานอาหารที่ค้างหลายๆวัน เพราะท่านเชื่อว่าอะไรที่แช่เย็นแล้วมันต้องไม่เสีย เสมือนว่ามันเป็นสูตรตายตัว เพียงแค่แทนค่ามันจะได้คำตอบเดิม ท่านต่อว่าผมมากมายที่ขัดใจท่าน แต่เพื่อท่านแล้ว ผมทนได้ คงเหมือนกับที่ท่านทนเลี้ยงผมมา คราวนี้คงถึงคราวที่ผมจะอดทนคืนกลับให้ท่านบ้างแล้วล่ะ เย็นๆ .... ท่านนอนหลับไปอย่างมีความสุข สงบอยู่ใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับเมื่อคืน ผ้าห่มทำให้ระลึกว่า แต่ก่อนที่เราจะจนเช่นทุกวันนี้ เราเคยขายผ้าห่มมาก่อน วันนี้เรายังคงเหลือผ้าห่มเก่าจากที่ร้านให้เราห่มแก้หนาว ร้านของเราคงแก้หนาวให้ใครหลายคน คงมากมายทีเดียว ผมนั่งจดบันทึกอยู่ตรงนี้ เตียงยุบๆ ที่ที่ท่านนั่งสูบบุหรี่เมื่อวาน แล้วก็วันก่อนๆในชีวิตของท่าน ผมจะเขียนทุกเรื่องเกี่ยวกับท่าน เพราะท่านทำให้ผมเป็นผม ให้คนมากมายที่เค้าอ่าน เค้าจะสังวรว่าโลกนี้มีคำว่าสาย ดังนั้น ผมปรารถนาเป็นอย่างยิ่งว่าใครก็ตามที่อ่านเรื่องของผม เค้าจะกลับไปกอด พ่อแม่ของเค้า แล้วบอกว่า ดีใจที่ยังไม่สาย เกินกว่าที่จะบอกรักท่าน กลับไปตั้งใจเรียน ... ไปทำสิ่งที่ควรทำ ... ไปฝัน ... ไปเป็นสิ่งที่ใจมันอยากให้เป็น .... เพราะเราเกิดมาเพื่อขัดเกลากัน ถ้าพ่อแม่ของเราท่านดีสมบูรณ์ ท่านคงอยู่สวรรค์ไปแล้ว เช่นเดียวกับเรา ถ้าเราดีสมบูรณ์เราคงอยู่สวรรค์ไปแล้ว ... ดังนั้น "เราเกิดมาเพื่อขัดเกลากัน" สุดท้ายผมจะเขียนต่อไป ท่านใดที่รักคุณพ่อคุณแม่ของท่านอยู่แล้ว ผมขอขอบคุณทุกการตัดสินใจของท่าน ท่านจะเป็นแบบอย่างที่ผมจะเอาเยี้ยง ประพฤติปฏิบัติ น้อมนำด้วยความเคารพจากใจ ... บันทึกวันที่ 10/12/07 ที่บ้าน ลาดพร้าว
ตึ๋งหนืด 15 ธ.ค. 2550 15:53 น. - ID 8841 
1096
2
0
15 ธันวาคม 2550 16:36 น. - comment id 98635
กลับบ้านไปอยู่กับพ่อกับแม่และพี่น้องอาทิตย์กว่าๆ ทำอาหารให้ท่านกิน ซักเสื้อผ้า นวดให้ท่าน เพียงเท่านี้พ่อกับแม่ก็ไม่อยากให้กลับมาทำงานต่อแล้วค่ะ พูดแล้วคิดถึงบ้าน
16 ธันวาคม 2550 09:19 น. - comment id 98656
ตึ๋งหนืดน่ารักจ้า........
16 ธันวาคม 2550 15:48 น. - comment id 98661
อ่านแล้วซึ้งในน้ำใจผู้รู้ถึงพระคุณพ่อแม่ อยากบอกว่าซื้อคอมให้ท่านสักชุดสิครับ แล้วหัดให้ท่านเล่นหมากรุกกับผม ผมจะช่วยชวนท่านคุยยามท่านว่างด้วยครับ
16 ธันวาคม 2550 22:03 น. - comment id 98666
ซึ้งจิงๆเลยพี่ตึ๋งหนืด...อยากบอกว่าชอบเรื่องที่พี่เขียนมั่กมากกกก...แบบว่ามันโดนอ่ะเพ่ แล้วจะติดตามอ่านของพี่ต่อไปนะ..นายตึ๋งหนืด....
27 มีนาคม 2551 00:07 น. - comment id 99724
เรามาช่วยขัดเกลากันและกัน และเดินไปด้วยกันอย่างมีความสุข แม้จะพลาดพลั้งผิดหวังง แต่เราจะยิ้มให้กับความผิดหวังนั้น เพราะ มันช่วยขัดเกลาเราให้เข้มแข็ง และเป็นคนดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ