อารมณ์คิดถึงบ้านกลับมา ... ทุกชาติทุกภาษาทุกแห่งที่มีมนุษย์ไป ต่างมีสิ่งที่เรียกว่าที่อยู่อาศัย ถึงแม้ว่าจะมีภาษา มีนิยามกับที่ที่เราไว้พัก...พักอาศัย พักผ่อน พักใจต่างๆกันก็ตาม ผมเองเรียกสิ่งนี้ว่า "บ้าน" มันแสดงถึงความมีตัวตนของผม การไม่ไดเป็นสูญญกาศ การไม่ได้อยู่โดยลำพังเปล่าๆและเปล่าเปลี่ยว หรือการปราศจากซึ่งอารมณ์ความรู้สึก แต่... "ฉันอยู่ตรงนี้นะ" มีคุณค่าและมีความหมาย มันแสดงถึงการมีชีวิตอยู่ ชีวิตที่ต้องเดินต่อไปและมีความหวัง มันแสดงว่า it's gonna be allright. มันจะโอเค มันจะดีขึ้น ตอนนี้.... เราเพียงห่มผ้า แล้วพักใจ ของเราไว้ใต้ผ้าห่มแห่งความฝัน บ้าน... เป็นสิ่งที่เรามีตั้งแต่เกิด ประดุจของขวัญที่เราได้รับ เป็นของขวัญกล่องแรกในชีวิต มีบ้านให้นอนร้องไห้ มีบ้านใหเรายิ้ม หัวเราะ มีบ้านที่เราถูกขัดเกลานิสัย มีบ้านที่เราจะเป็นตัวเรา เราอาจกล่าวได้ว่า.... "จะหัวเราะจะร้องไห้ก็บ้านเรา....บ้านของเรา" เมื่อเวลาร้องไห้ หรืเศร้าใจครั้งใด จะมีเสียงหนึ่ง เรียกผม "กลับบ้านเถอะลูก...มันจบแล้วคนดี" ผมคิดถึงผัดหมี่ที่พ่อทำให้กิน ตอนผมยังเด็ก ทว่า....ตอนนี้คงถึงคราวที่ผมจะทำให้ท่านทานบ้าง ผมอยากกลับบ้าน บ้านของผม ที่ผมพักอาศัย ที่พักใจ ที่พักความรู้สึก และปล่อยวาง จดบันทึกของวันที่ 12/12/50 ขณะเรียนที่คณะ
ตึ๋งหนืด 15 ธ.ค. 2550 14:34 น. - ID 8838 
763
0
0
16 ธันวาคม 2550 02:42 น. - comment id 98654
บ้านคือวิมานของเรา บ้าน เป็นรากฐาน ของคำว่า ครอบครัน ครอบครัวที่อบอุ่นได้ต้องมีรากฐานมาจากบ้าน คุณว่า จริงไหมคะ บ้าน เป็นเพียงที่พักอาศัย เป็นแหล่งรวมความอบอุ่นที่ทุกๆคนในบ้านมีให้กัน สิ่งที่รวมในบ้าน ฉางน้อยเรียกว่าครอบครัว เอ ถูกไหมหว่า สับสนๆ 555 กำลังไข้ขึ้นค่ะ เลยเพ้อๆๆ 555555
27 มีนาคม 2551 00:01 น. - comment id 99722
อยู่มี่ไหนก้ไม่เหมือนบ้านเรา ไม่ว่าเราจะอยู่ที่แสนดีเลิศเลอแค่ไหน เรายังอดไม่ได้ที่จะคิดถึงบ้าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ