เสียงรองเท้าส้นสูง ดังกระทบพื้น เป็นระยะๆ เสียงบ่งบอกถึงความเป็นสาวมั่น ไม่มีทางที่เธอจะสะดุด สายไฟ หรือสาย ใดๆ ของอุปกรณ์ใน ออฟฟิต เป็นอันขาด นอกจากสายใจ ของหนุ่มๆ ทั้งโสดและไม่โสด เท่านั้น ฉันนึกยังไม่จบน้ำเสียงอันมั่นเกิน 100 ของเธอทักทายมาอย่างอ่อนหวาน พี่พร ขา อรุณสวัสดิ์ เช้าวันสุดท้ายของวันทำงานในสัปดาห์ นี้ค่ะ พรุ่งนี้ จะพาครอบครัวเที่ยวที่ไหน กันค่ะ คงไม่หรอก ค่ะ น้องชะเอม พอดีพี่ยัง ปิดงบไม่ลงตัว นะค่ะ ต้องปิดงบให้ทันวันสองวันนี้ค่ะ ถ้าน้องเอมว่าง ช่วยพี่ปิดงบหน่อยซิค่ะ ฉันแกลังพูดไปงั้น เพราะรู้ในคำตอบล่วงหน้าแล้ว แต่คำตอบกลับเกินคาดกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก คงไม่ได้ หรอกค่ะพี่พร หนูต้องไปทำบุญค่ะ พรุ่งนี้วันเสาร์ ตรงกับวันพระด้วย หนูต้องรีบทำบุญเพื่อสะสมไว้ให้เยอะๆ ค่ะ ชาติหน้าหนูจะได้เกิดมาสวยผุดผ่อง มากกว่านี้ค่ะ พี่พรก็ควรหาเวลาไปทำบุญเสียบ้างนะค่ะ ชาติหน้าจะได้สวยเหมือนหนู ดูพี่ซิค่ะ ผิวพรรณไม่สดใสผุดผาด เหมือนหนูเลย ไม่ได้นะค่ะ พี่เรื่องอย่างนี้มีผลจริงๆ นะค่ะ จ๊ะ แล้วพี่จะหาเวลา นะจ๊ะ ฉันรีบตัดบทก่อนที่คุณเธอ จะเอ่ยคำเปรียบเทียบที่บาดใจฉันมากกว่านี้ โถ จะไม่ให้ต่างกันอย่างไร ฉันอายุ 49 จะ 50 เข้าไปแล้วส่วนเธอเพิ่งจะ 30 มามาดๆ ทั้งยังไม่แต่งงานด้วยเหตุผลที่เธอเคยบอกฉันว่า ไม่รู้จะ เลือกใครดีค่ะ พี่พร มันเยอะเสียจนหนูเลือกไม่ถูก เลยค่ะแค่ควง กันไปศึกษานิสัยใจคอกันไปนะค่ะ และยังการแต่งตัวของเธอกับฉันสิ ต่างกันหน้ามือกับหลังมือ ฉันขุดกรุมาเมื่อ 10 ปีทีแล้วที่เขานิยมกัน เธอล้ำแทบจะทันแฟชั่นเสียวันต่อวัน เฮ้อ ฉันคิดอย่างอิจฉา และหมั่นใส้หล่อนจริงๆ ให้ดิ้นตายซิเอ้า หนู ขอตัวไปทำงานก่อนนะค่ะ พี่พร แล้วเจอกันตอนเที่ยง นะค่ะ จ๊ะ ขอให้มีความสุข กับงานทำงานวันนี้ นะค่ะพี่พร นั่น ใช่แต่ความหมั่นไส้ ที่ฉันมีให้หล่อน หรอก ความปรารถนาดีเธอก็มีให้ฉัน จนใกล้เที่ยงเธอเดิน มาพร้อมเสียงแสนหวาน พี่พรขา ไปทานข้าวได้แล้วค่ะ วันนี้จะทานอะไรกันดีค่ะ พี่อยากทานก๊วยเตี๋ยว เนื้อเปื่อย เจ้าอร่อย ข้างบริษัทจังเลยค่ะ เราไปทานกันไหมค่ะ โอ๊ะ ไม่หรอกค่ะ ชะเอมไม่ทานเนื้อ พี่พรก็ทราบนี่ค่ะ มันไม่ดีกับสุขภาพ และมันเป็นการร่วมกันสร้างบาป โดยที่เราไม่รู้ตัว นะค่ะ พี่พร เรื่องอย่างนี้ก็มีผลกับผิวพรรณ รูปร่างหน้าตา สง่าราศรี ของเราเหมือนกันนะค่ะ ชะเอมว่าเราไปทานสลัดมังสวิรัติ กันดีกว่านะค่ะ งั้นน้อง ชะเอมไปเถอะค่ะ พี่พรตั้งใจแล้วว่าวันนี้จะทำบาป อีกสักวัน มันห้ามใจไม่ไหวค่ะ งั้น ชะเอมขอตัวนะค่ะ พอดีธีระ นัดชะเอมไว้ด้วยนะค่ะ จ๊ะ ตามสบายเถอะ ว่าแต่วันนี้ทำไม ถึงควงธีระ ได้ล่ะ ฉันถามด้วยความสงสัย(ปนอยากรู้) เพราะเธอเคยบอกกับฉันว่าธีระ หาใช่สเปค ผู้ชายของเธอไม่ ชะเอม สงสารเค้า นะค่ะ หลงรักชะเอมเสียหัวปักหัวปำ วันนี้เลยรับนัด เค้าหน่อยค่ะ เนี่ย เป็นการทำบุญอย่างหนึ่งนะค่ะ พี่พร เราจะได้บุญสะสมไว้เป็นทางอ้อมนะค่ะ ดูความเชื่อเรื่องบุญ ของเธอซิค่ะ แต่ฉันไม่แปลกใจซะแล้ว ในเรื่องความเชื่อของเธอ เพราะเอกลักษณ์ของเธอ เป็นอย่างนี้ จนฉันชินไปแล้ว แต่เธอ จะเป็นคนที่มีความจริงใจในระดับหนึ่ง และจะน่าคบมากกว่านี้หากเธอจะลดความเป็นสาวมั่นลงเล็กน้อย และทิ้งมาดและคำพูดอันน่าหมั่นไส้ไปอีกสักหน่อย แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เธอมักมาปรึกษาฉันในทุกๆ เรื่อง พร้อมกับขอความคิดเห็นไปงั้นๆ พอฉันเสนอความคิดเห็นไป เธอกลับไม่สนใจ และมีคำมายืนยันในความคิดเดิมของเธอทุกครั้ง (แล้วไม่รู้จะมาปรึกษาฉันทำไม) เป็นอย่างนี้ เกือบจะทุกวัน ที่เราทำงานร่วมแผนกกันมา เกือบ 5 ปี ฉันรู้เรื่องราวต่างๆ ของเธอดีเพราะเธอจะมาเล่าให้ฟัง ทุกเรื่อง และทุกเรื่อง ที่เธอไม่สมหวัง เธอจะสรุปมันตรงคำตอบสุดท้าย ว่า ชะเอม กลัวบาปค่ะ มาสัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์ ฉันเห็นชะเอมควงกับ ธีระ ไปทานข้าวเที่ยงทุกวัน เห็นสีหน้า ปริ่มไปด้วยความสุขของทั้งสอง คน ฉันก็คิด ว่าทั้งคู่น่าจะลงเอยกันได้แน่นอน ทั้งอายุ เธอก็น่าที่จะมีครอบครัว ได้แล้วธีระเองก็ยังโสด ในความคิดฉันคิดว่า ทั้งคู่เหมาะสมกันที่สุดแล้ว จนมาสัปดาห์ที่สาม วันศุกร์ ไกล้เที่ยงน้องชะเอมเดินเข้ามาหาฉันพร้อมเสียงอ่อนหวาน พี่พร ขา วันนี้ไปทานข้าวกับชะเอม นะค่ะ ชะเอมมีเรื่องปรึกษา พี่ด้วยค่ะ แต่พี่ว่าจะไป ทานเนื้อเปื่อย เจ้าเดิมอีก นี่จ๊ะ ชะเอมไม่ทานเนื้อไม่ใช่หรอ ไม่เป็นไร ค่ะพี่วันนี้ ชะเอมจะทานสักวัน คงไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชะเอมสะสมบุญเอาไว้เยอะแล้ว แค่มื้อเดียวเอง ไปค่ะ เก็บงาน ชะเอมมีเรื่องร้อนใจค่ะ เราเดินจนมาถึงร้านโปรดของฉัน คนยังไม่แน่นเพราะเราออกกันมาก่อนพักเที่ยงครึ่งชั่วโมง ฉันสั่ง เกาเหลาพร้อมข้าว ได้ยินเสียงชะเอมสั่ง ขอเกาเหลา ชามพิเศษนะ เอาเนื้อเปื่อย เยอะๆ ผักเยอะๆ จ๊ะ ข้าวสวยไม่ต้อง ฉันแอบอมยิ้ม กับเมนูของเธอ พร้อมถาม ชะเอม มีเรื่องอะไร หรอจ๊ะ แล้ว วันนี้ธีระไปไหนเสียล่ะ ถึงไม่ไปทานข้าวด้วยกัน ก็ เรื่องนี้แหละค่ะ พี่พร ขา ชะเอมละกุ้ม กุ้ม ถึงได้ชวนพี่พรมาทานข้าว ด้วยยังไงละค่ะ คืองี้นะค่ะ เธอกำลังจะอ้าปากเล่าต่อ พอดีเด็กเสริฟ นำเกาเหลามาเสริฟเสียก่อน เราจึงหยุดการสนทนา และปรุงเกาเหลาชามใครชามมัน คืองี้ นะค่ะ พี่พรขา ธีระนะ เค้าเป็นแฟนเก่าของ ซาร่าค่ะ หลังจากที่เราซัดเข้าปากกันไปคนละสี่ห้าคำเธอจึงพูดขึ้น เราสามคนเลยตกลงกันใหม่ ชะเอมขอเสียสละ คืนธีระให้เค้า ไปค่ะ ชะเอมสงสารเค้า ซาร่าไม่เคยมีผู้ชายมาจีบเลยนะค่ะ ทีนี้พอธีระ ทำท่าว่าจะมาติด ชะเอมนะ ซาร่าเค้าเสียใจใหญ่เลยค่ะ พูดพลาง เธอโซ้ยเนื้อเปื่อยเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดทั้งกินและพูด ฉันมองหน้าเธอด้วยความสงสัย เนี่ย นะค่ะ เห็นบอกว่าจะฆ่าตัวตายด้วย ฉันยิ่งสงสัยเข้าไปอีก ชะเอม เลยคิดว่าไหนๆ คนเค้าเคยรักกันมาตั้งนาน เลยคืนธีระให้เค้าไปดีกว่านะค่ะ ฉันไม่อยากเก็บความสงสัยอีกต่อไปแล้ว รีบถามเมื่อเห็นเธอกำลัง โซ้ย ตับสด เข้าปาก อ้าว แล้วหนูรู้ได้อย่างไรละจ๊ะ ว่าธีระนะเคยมีแฟนชื่อ ซาร่า.... "อ้าว ก็ซาร่ากับหนูเป็นเพื่อนรักกันนิค่ะ เราคบกันตั้งแต่เรียน ม.1 แนะค่ะ อีกอย่าง ชะเอมกลัวบาป จริงๆ ค่ะที่ทำให้เพื่อนรัก ถึงกับคิดฆ่าตัวตาย เฮ้อ!! ฉันก็พลอย เฮ้อ!!! ไปกับเธอด้วยอีกคน....
28 พฤศจิกายน 2550 10:50 น. - comment id 98414
หนูชะเอมช่างเป็นสาวมั่น ทันยุคสมัยจริงๆ..อิอิ..เอาอย่าง มั่งดีก่าจะได้บุญเยอะๆ..หุหุ.. ที่ 1
28 พฤศจิกายน 2550 10:52 น. - comment id 98415
เย้......ที่หนึ่ง
28 พฤศจิกายน 2550 10:53 น. - comment id 98416
แป่ว.....มะทัน....
28 พฤศจิกายน 2550 12:15 น. - comment id 98422
ซะง้านนนนนนนน กัวบาปเหมียลกัลลวุ๊ย อิอิ
28 พฤศจิกายน 2550 12:43 น. - comment id 98423
น่าสงสารชะเอมจัง เรายิ่งคนใจอ่อนอยู่ด้วย คนแต่งช่วยแต่งต่อหน่อยเหอะ ไม่เอาแบบเศร้า ๆนะ
28 พฤศจิกายน 2550 12:58 น. - comment id 98424
เฮ้อ ซะงั้น
28 พฤศจิกายน 2550 16:27 น. - comment id 98427
สวัสดีค่ะ น้อง ยาฯ อิอิ เบรคทันปล่าวค่ะ โดนป้าออ้ยเสยเปล่า 555สวัสดีค่ะพี่อ้อย โถไม่ต้องน้อยใจนะค่ะ วัยมันต่างกัน ไม่ทันวัยรุ่นเค้า หรอก 555 สวัสดีค่ะ น้องเฌอมาลย์ พี่ก็กัวเหมือนน้องชะเอมนั่นแระค่ะ แหะ หวัดดีค่ะ พี่หลวง คนใจอ่อนก็พันนีแระ เอ็นดู เค้าไปทั่วนิ555สวัสดีค่ะ เพียงพลิ้ว เนาะ งั้นซะเลย คนแต่งรัยไม่รู้ อิอิ
28 พฤศจิกายน 2550 16:50 น. - comment id 98428
เฮ้อ....จะหันมาแต่งเรื่องสั้นขายหรือไงเนี่ย หรือว่าราคายางตกต่ำ
28 พฤศจิกายน 2550 20:34 น. - comment id 98430
หวัดดีคุณรัน เป็นครั้งแรกที่เข้ามาอ่านเรื่องสั้น ของคุณรัน มีฉากสองฉาก ตัวละครสองตัว เป็นเรื่องของสาวไฮเปอร์คนหนึ่งผ่านมุมมองของตัวเอก เป็นบรรยายออฟฟิคทั่วๆไป สำหรับคนทำงานออฟฟิค นี่น่าจะเป็นฉากที่คุ้นตามาก ใกล้ตัว การเล่าเรื่องเป็นแบบตรงไปตรงมา เข้าถึงได้ง่าย ไม่รู้ว่าถ้าเขียนแนวอื่นจะเป็นยังไง ลองดูซิครับ จะช่วยคอมเมนท์ให้ครับ
29 พฤศจิกายน 2550 14:43 น. - comment id 98452
งั่ก......ซะงั้น.......จริงๆด้วยค่ะ
29 พฤศจิกายน 2550 18:32 น. - comment id 98460
สวัสดีค่ะ คุณก่องกิก ไม่ได้คิดเขียนขายหรอกค่ะ ฝีมือยังไม่เข้าขั้นแค่เล่นๆ นะค่ะ สวัสดีค่ะ คุณฤทธิ์ ศรีดวง ดีใจมากค่ะ ที่คุณบอกจะคอมเม้นเรื่องสั้นให้ ขอบคุณค่ะ แต่ตอนนี้ต้องห่างสักหน่อยพอดีคุณพ่อต้องเข้าโรงพยาบาลนะค่ะ รันก็เสียดายที่เขียนทิ้งไว้หลายเรื่องในคอมฯ โดนช่างล้างเกลี้ยง ส่วนเรื่องแนวที่คุณเขียน พล็อตเรื่องของรัน จะเป็นเด็กสาว ที่ค่อนข้างเจ้าเนื้อ เธอรู้สึกหิวจัด ปล่อยให้ความหิว ครอบงำจึงลืมทุกอย่างเมื่อเห็นร้าน 7-11 ฝั่งตรงข้ามจึงรีบวิ่งข้ามถนน โดยไม่ใช้สติ จึงโดนรถชนตาย แต่ยังไม่รู้ว่าตัวตายไปแล้ว ยังเดิน เข้าไปซื้อ ขนมทานจนอิ่ม และยังเดินเล่น อีกนิดหน่อย แต่พอจะข้ามถนนกลับเห็นคนโดนรถชน ตาย บังเอิญลมพัดผ้าปิดหน้าศพเปิดออกจึงเห็นเป็นตัวเธอนะค่ะ แหะ เท่าที่มีก็แค่นี่แระ ค่ะ คิดว่าตอนที่เฝ้าพ่อที่ รพ. รันคงได้เรื่องสั้น อีกสักเรื่องสองเรื่องแระ ค่ะ หากคุณฤทธิ์ พอมีเวลาว่าง ลองแวะเข้าไปอ่านเรื่องสั้น ของรันสักเรื่อง สองเรื่องสิค่ะ แหะ ช่วยคอมเม้นไว้หน่อย (ถ้าไม่ว่างไม่เป็นรัยนะค่ะ อิอิ) เดี๋ยวจะกลายเป็นการบังคับกันทางอ้อมอีก อิอิ ไม่ซีเรียดค่ะ ส่วนมากจะแนวตัวละครไม่มากค่ะ แหม ฝอยเยอะไปหน่อย ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ที่คอมเม้นให้ จะพยายามเปลี่ยนแนวไปเรื่อยๆ ค่ะ อ้อ ลืมบอกไปว่าเรื่องสั้นเรื่องแรก รันเขียนลงที่นี่เป็นแนววิญณาณเหมือนกันค่ะ อันนี้ได้แรงบันดาลใจมาจาก เรื่องของคุณ เรื่องอะไรรันจำไม่ได้แล้วแต่ตัวเอกชื่อน้องอร ที่รับโทรศัพท์จาก ผีคู่รัก ที่โดนฆ่าตายในตู้โทรศัพท์สาธารณะ นะค่ะ เห็นไหม แฟนพันธ์แท้นะเนี่ย ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะโคลอน ซะงั้นเลยล่ะ คอมฯ ตามชื่อเรื่องเราซะงั้นเนาะ อิอิ วันนี้รีบค่ะ แวะมานิดเดียว