ลูกรักลูกชัง

วชรกานท์

เศรษฐีทอง เป็นที่รู้กันทั่วไปว่าแกร่ำรวยที่สุดในเมืองนี้
ทั้งเรือกสวนไร่นา ช้าง ม้า วัว ควาย มากมายด้วยข้าทาสบริวาร
แกมีลูกชายสองคนวัยใกล้เคียงกัน ประมาร 13 และ 14 ปี
คนพี่ชื่อสันดาน ส่วนคนน้องชื่อ ปัญญา
ฟังดูชื่อแล้วก้พอเดาไดว่าท่านเศรษฐี น่าจะมีความลำเอียง
หรือรักลูกไม่เท่ากัน  ไฉนเลยอย่าเพิ่งเดาไปแอบฟังโดยตรงจากท่านดีกว่า
ณ บ้านเศรษฐีทอง 
วันนี้ฝนตก ทำให้สัตว์เล็กสัตว์น้อยต่าออกมาเล่นน้ำฝนส่งเสียงร้องอย่างบันเทิงเริงใจ
เมื่อได้ยินเสียงห่านร้อง ปัญญาลูกสุดท้องจึงเอ่ยขึ้นว่า
 ห่านมันคอยาว มันจึงร้องเสียงดัง จริงไหมพ่อ 
ใช่แล้วลูก ช่างฉลาดจริงๆ ตาทองชม
เจ้าสันดานได้ฟังจึงค้านว่า อึ่งอ่างเห็นคอสั้นนิดเดียว เห็นมันก็ร้องเสียงดัง 
มันผิดกันไอ้สันดานเอ้ย ตาทองกล่าวสำทับ
เช้าวันไหม้ จณะทั้งสามนั่งอย่างสบายใจ ปัญญาจึงเอ่ยขึ้นว่า 
พ่อ หน่อหญ้าคามันแหลมจึงแทงดินทะลุขึ้นมา ใช่ไหมพ่อ 
ใช่แล้วลูก เจ้าช่างฉลาดจริงๆ ตาทองชม
สันดานจึงแย้งว่า เห็ดทั้งอ่อนและป้านมู่ทู่ ก็แทงดินทะลุขึ้นมาได้ 
มันผิดกันไอ้สันดานเอ้ย ตาทองกล่าวสำทับตามเคย
วันหนึ่งตาทองพาลูกทั้งสองไปในทุ่งนาอันกว้างใหญ่
ปัญญาเห็นที่สองแปลง โดยแปลงแรกข้าวขึ้นอุดมสมบูรณ์ 
ส่วนอีกแปลงไม่ต้นข้าวและหญ้าแม้แต่น้อย จึงเอ่ยขึ้นว่า
 ที่ตรงนี้น้ำคงสมบูรณ์ข้าวจึง เจริญงอกงาม ส่วนตรงนั้นคง
ขาดน้ำข้าวและหญ้าจึงตายหมด ใช่ไหมพ่อ
ใช่แล้วลูก เจ้าช่างฉลาดจริงๆ ตาทองชมพร้อมกอดลูกลูบไล้อย่างถนอม
หัวพ่อเห็นน้ำทุกวัน แตไม่เห็นผมมาซักเส้น ล้านเหมือนเดิม สันดานกล่าว
มันผิดกันไอ้สันดานเอ้ย ตาทองตวาดพร้อมหาไม้ไล่ตีทั่วทุ่ง