เรื่องของ..เด็กชายหมูปิ้ง

แนทตี้..

เจ้าหมูปิ้งเป็นเด็กชายวัยสองเดือนเศษ  ลูกครึ่งสแปนิช  สปิช + พุดเดิ้ล  ( ตามข้อมูลที่พ่อแม่เดิมให้มา )    แต่หน้าตาผิวพรรณมันออกไปทางสปีสมากกว่าคือหน้าแหลมๆ  ตากลมแป๋ว จมูกโด่ง  ผิวสีขาวนวลเนียน  ขนกายเรียบพลิ้วอ่อนนุ่ม  ตัวอ้วนกลม  หล่อล่ำ  ดูมีชาติสถุล เอ้ย สกุลเชียวล่ะ  พ่อแม่เดิมของมันออกปากยกให้เพราะเหตุผลอะไรไม่ยอมบอก  ปิดปากเงียบทั้งคู่  
นับจากนั้นมาเด็กชายหมูปิ้งก็เลยต้องย้ายนิวาสสถานจากตึกแถวใน กทม.มาอยู่ ตจว. อย่างจำใจ   พร้อมด้วยสมบัติส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ    มี  นมชง 1 กระป๋อง  อาหารสำเร็จรูป 1 ถุง  หมอนใบเล็กๆ  2 ใบ  หมอนข้าง 1 ข้าง ผ้าห่ม 1 ผืน   ถาดข้าว 1 ถาดแต่มี 2 หลุม คงสำหรับใส่ข้าว 1 หลุม  นม 1 หลุม  ( คิดว่างั้นนะ ) ช้อน 1 คัน  แล้วก็ถ้วยเล็กๆสําหรับใส่น้ำ 1 ถ้วย  แชมพูกันเห็บ 1 ขวด  พร้อมด้วยไก่ย่างอีก 2 ไม้  ( พ่อแม่เดิมซื้อฝากไว้ให้มันเป็นเสบียงระหว่างเดินทาง )
แล้ววันเดินทางสู่ชนบทก็มาถึง    เด็กชายหมูปิ้งโผล่หน้าออกมาจากรถพร้อมคนอุ้ม มีกล่องใส่สัมภาระส่วนตัว 2 กล่อง    พวกเราจ้องตาเป๋งด้วยความตื่นเต้น   เพราะวาดมโนภาพไว้เป็นดิบดี      นับเวลาถอยหลังที่เค้าออกปากยกให้จนถึงวันนี้วันที่เจอตัวจริงของหมูปิ้งเสียที    คิดว่าน่าตามันคงน่ารักสุดโด่งแน่ๆ  แต่พอเห็นหน้าแหลมๆปากยื่นๆ  ของมันทำเอาใจแป้วไปกว่าครึ่ง  ถอนหายใจเฮือกๆ  
เนี่ยน๊ะเจ้าหมูปิ้ง ?      หน้าตาก็งั้นๆ  บ้านๆ  หน้าก็แหลม  ขาก็กาง   ปากก็ยื่น เดินส่ายยังกะนักเลงประจำซอย  แต่ดูมีสง่าราศี ท่าทางกวนๆเอาเรื่องเชียวแหละ
วันแรกๆเจ้าหมูปิ้งคงยังไม่ชินกับสถานที่ใหม่  มันมุดเข้าไปตั้งหลักอยู่ ใต้โต๊ะ  กวาดสายตาไปมาอย่างงงๆ ประเมินสถานการณ์ไม่ถูกว่าปิ้งมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี้ย     ใครสักคนลองยื่นมือเข้าไปเชื้อเชิญให้มันออกมามันก็แสดงความไม่ไว้ใจอย่างออกนอกหน้า  ส่งเสียงขู่อยู่ในลำคอ  เก็บตัวเงียบ ไม่ยอมคบค้าสมาคมกับหมาหน้าไหนทั้งนั้น  ( เอ  ทะแม่งๆวุ้ย )   สองวันต่อมามันคงเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองแล้วว่าโดนพ่อแม่เดิมเฉดหัวมาแน่แล้ว   ( โถ เจ้าหมูปิ้ง  คิดว่าพ่อแม่ส่งให้มาทัศนศึกษาเรอะ )   มันเริ่มปลงตกปรับตัวเองได้เดินไปทักทายทำความรู้จักกะคนนั้นคนนี้  หมาตัวนั้นตัวนี้   ใครไม่คบด้วยก็ไปนั่งจ้องหน้าเค้าทำตาเศร้าๆ  กรอกตาล้อเลียน  หมั่นไส้ใครก็เล่นทีเผลอกัดหางแล้วก็วิ่งหนี    ชอบคิดว่าเตียงนอนเป็นสนามเด็กเล่นขึ้นไปกระโดดโลดเต้น  ตีลังกา 3 ตลบแล้วก็กลิ้งลงจากเตียงอย่างสวยงาม    กินก็เก่งเด๋วหิวเด๋วหิว  โมโหก็ร้าย ต้มน้ำชงนมให้มันช้านิดช้าหน่อย  มันเห่าด่าโขมงโฉงเฉง  เตะจานข้าวกระเด็นไปติดฝาบ้าน    นั่งกัดก้นคนเลี้ยงจึ๊กๆจนไม่มีสมาธิจะชงนม  ต้องไปซื้อนมกล่องมาให้มันกินแทนจะได้ทันใจวัยสะรุ่น   แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถึงแม้นิสัยมันจะไม่ค่อยดีนัก  แต่พฤติกรรมก็น่ารักน่าชัง   โกรธมันไม่ลงหรอกทั้งที่ในใจแค้นแสนแค้น.Q_Q
พ่อบอกว่า  กำลังเล็งหาวัดที่เหมาะ ๆ กะว่าจะให้มันไปอยู่วัดสักพรรษาเผื่อนิสัยจะดีขึ้น
1 ปีผ่านไป  ( ไวเหมือนกันนะ ) เด็กชายหมูปิ้งกลายสภาพเป็นหนุ่มหล่อ   ผิวขาวเนียนละเอียดละออ  ขนกายฟูฟ่องพองไปทั้งตัว  ตากลมแป๋วแหว๋วใสซื่อ   ขี้อ้อน    ตัวอวบอ้วนน่ากอด  แม้ว่าหน้าตาจะมอมแมมไปบ้าง  ( ตามประสาเด็กชนบทอ่ะนะ )  แต่มองยังไงมันก็หล่ออยู่ดี   คลับคล้ายสเตฟาน   ซึ่งก็คือชื่อจริงของมัน
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นแม้อายุของมันจะ 1 ขวบเข้าไปแล้ว  เจ้าหมูปิ้งก็ยังหาภริยาไม่ได้   ทั้งที่หล่อปานนี้  ไม่ไช่ว่าหล่อเลือกได้หรอกนะ  แต่ไม่มีมาให้เลือกตะหาก  เพราะสาวๆแถวบ้านฉันน้อยมากๆ  แถมยังเล่นตัวเป็นไฟ  ชอบหนุ่มโรแมนติก  ช่างเอาอกเอาใจ   นิสัยดี  มีความอ่อนโยน  ( ฐานะและหน้าตาไม่เกี่ยง )  แต่ไอ้เจ้าหมูหวานของฉันเนี่ยมันเถื่อนจะตาย  ชอบสาวตัวไหนก็เข้าไปกระโดนล๊อคคอลากเข้าป่าเอาดื้อๆ   สาวๆเกลียดมันกันทั้งบาง    
ปมด้อยข้อนี้ทำให้มันน่าสงสารมากโดยเฉพาะตอนหน้าผสมพันธุ์มันจะตะกายข้างฝาจนพวกฉันแทบไม่ต้องนอน    ฉันเลยกะว่าถ้าเข้ากรุงเมื่อไร  จะไปเมียงๆมองๆ  หาซื้อเมียหน้าตาสวยๆ น่ารักที่สวนจตุจักรให้มันสักตัว
สรุป***  
ก็ขอยืมพื้นที่ตรงนี้ประกาศหาเมียให้เจ้าหมูปิ้งนะคะ  คิดซะว่าสงสารหนุ่มน้อยกำพร้าเมีย  หน้าตาฐานะไม่เกี่ยงขอให้รักจริงและยอมรับข้อบกพร่องของมันได้   ถ้ายินดียกให้  จับใส่กล่องส่งไปรษณีย์มาเลยค่ะ  ^_^
ประวัติส่วนตั๊ว  ส่วนตัว
ชื่อจริง  :  สเตฟาน   
ชื่อจีน   : ฉี่เฉี่ยวหัว
ชื่อเล่น   : หมูปิ้ง
อายุ      :  1 ขวบ  2  เดือน
สถานะ  :  โสดสนิท  ใครๆก็ส่ายหน้า
หน้าตา  :   หล่อ
อุปนิสัย   :  เซอร์ๆ  ซ๊กม๊ก  ขี้อ้อน  น่ารัก
อาหารโปรด :  ไก่ย่าง  ๕ ดาว   ถ้าไม่มีเอาแบบรถเข็นที่ขายกะส้มตำก็ได้
สมาชิกในบ้าน   พ่อ  แม่  พี่สาวจำใจ  2  คน   พี่สาวบุญธรรม 1  ตัว ชื่อว่านมเปรี้ยว   หมูปิ้งเป็นลูกชายตัวสุดท้อง
อาชีพ     :  เกาะมารดากะพี่สาว รับประทานไปวันๆ
ทรัพย์สิน  :   คอนโด 1 หลังตั้งอยู่หน้าบ้านของมารดา ปัจจุบันใช้เป็นที่พักอาศัย    บัญชีเงินสด 120 บาท  ( ได้ตอนตรุษจีน ฝากไว้ที่พี่สาว )
				

( ป.ล  ภาพประกอบจาก internet  นะคะ  )