ความรักของฉัน...
หมองอิง
ความรักของฉันมันเริ่มก่อตัวขึ้น โดยที่ฉัน..ไม่รู้ตัว อย่างไรน่ะหรือ มันเริ่มต้นที่ตรงไหน ฉันบอกไม่ได้ แต่เมื่อฉันรู้..มันก็สายไปเสียแล้ว ในตอนนี้ เธอเดินจากไป ไม่เจ็บหรอก ฉันไม่เจ็บ อาจเป็นเพราะเสียดาย เพราะอะไร..ฉันถึงไม่ทำดีกับเธอ ให้มากกว่านี้ หากย้อนเวลา กลับไปได้ ฉันจะโอบกอด จะฉุดรั้งเธอไม่ให้ไป ไม่ต้องห่วงหรอกคนดี ตอนนี้ฉันแข็งแรงขึ้น พร้อมแล้วที่จะก้าวใหม่ พร้อมที่จะเผชิญเรื่องราวคราวต่อไป ด้วยกำลังใจ..ของฉันเอง
ขอเพียงเธอได้รับรู้ ในตอนนี้ ฉันยืนอยู่ได้ ด้วยตัวเองแล้ว จากกำลังใจของใครหลาย ๆ คนรอบข้าง แน่นอน..แม้กำลังใจเหล่านั้น..จะไม่ได้มาจากเธอ แต่มันก็มากพอ ที่จะทำให้ฉันเข้มแข็ง อย่าห่วงเลย..คนดี จากนี้ต่อไป..ฉันจะลืมเรื่องราวเก่า-เก่า ของเราเสียให้หมด เผื่อสักวัน..ฉันจะได้ไม่ต้องพบกับความรู้สึกแบบนี้
หวังสักวัน...ฉันจะลืมเธอได้..ไม่ต้องห่วงหรอกคนดี..