หลานฉันเป็นยอดมนุษย์

กชมนวรรณ

วันนั้นฉันแวะเยี่ยมเพื่อนที่บ้าน เพราะ รู้ข่าวว่าออกจากงาน มาทำอาชึพเดียวกับฉัน อาชีพรับจ้างสามีไงค่ะ เจอเจ้าแฝด ชาย-หญิงจอมป่วน วัย 7 ขวบประจำบ้าน ขอบอกป่วนจริงๆ ค่ะ พอจอดรถปุ๊บได้ยิน เสียงเจ้าคู่แฝดทั้ง 2 คน ตะโกนพร้อมกัน "ป้า รวย มา" แหะ ไม่ใช่ชื่อฉันหรอกค่ะ มันเพี้ยนนะ แต่ที่แปลกคือเจ้าสองคน ออกชื่อมาเพี้ยน เหมือนกันแด๊ะ ได้ยิน เสียงแม่เจ้าแฝดหัวเราะดังๆ ปลื้มใจ ในความเหมือนของลูก ฉันบอกทีหลัง อย่าเรียกป้านะ ให้เรียกน้า ทั้งสองก้อ หัวเราะพร้อมกันอีก ฉันเดินยิ้มเข้าบ้านเพื่อน เห็นเจ้าแฝดชาย ใส่ชุดสไปเดอร์แมน เจ้าแมงมุม ของเค้าละ วิ่งตาม เข้า ส่วนเจ้าแฝดหญิง นุ่งกระโปรงสวยสีชมพูแหว๋ว สมกับเป็นเด็ก ผู้หญิง แต่ขอโทษ ไม่ใส่เสื้อ ค่ะ ฉันถามทำมัยไม่ใส่เสื้อลูก แม่มันรีบตอบแทน มันร้อนนะ ช่างมันเหอะ ให้มันถอดตอนนี้แหละไม่น่าเกลียด เดี๋ยวมันก็ ถอด ไม่ได้แล้ว ดูความช่างคิดของแม่มันดิ!
        นั่งคุยกับเพื่อนแบบ เมาท์สุดๆ กำลังน้ำลายแตกฟอง ลืมนึกถึง เจ้าคู่ แฝด ค่ะ  หันไปเจออีกที เจ้าแฝดชาย กำลังปีน ประตู ตรงกลางบ้าน ลองนึกภาพดูนะค่ะ สองมือ กางยัน สองเท้าถึบยัน จนจะถึงฝ้าเพดานชั้นล่างแล้ว ฉันเห็นแล้วตกใจ รีบบอกแม่เจ้าแฝด 
      "เฮ้ย! ระวังนะอย่าทำตกใจตะโกนไปดังๆ ล่ะเดียวมันจะตก แก ดูลูกแกดิ เร็ว ช่วยเอาลงที มันหวาดเสียว"  แม่เจ้าแฝดหันมองเฉย ขอย้ำอีกครั้ง เฉย สุดๆ พลางบอกฉันด้วยเสียงที่ราบเรียบไร้ความตื่นเต้นใดๆ ทั้งสิ้น ว่า
       "แล้วแก ไม่เห็นหรอ ว่ามันใส่ชุดรัย อยู่" แถมอธิบาย
        "สไปร์เดอร์แมน โว้ย! ไม่ใช่ ขี้ ๆ นะ มนุษย์แมงมุม มันต้องแบบนี้โว้ย!"
แถมด้วย อิอิ อิอิ ด้วยความภูมิใจสุดๆ อีกครั้ง ส่วนฉันอึ้งค่ะ กับคำถามเพื่อนแต่ก้อยังพอมีสติ ตอบกลับเพื่อนไปว่า
        "เออ เข้าใจแล้ว วันหลัง ฉันมาบ้านแก อีก แล้ว ถ้าเห็นเจ้าแฝดชายแต่งชุดเป็นชุปเปอร์แมน แล้ว เหาะ ว่อน อยู่ บนฟ้าหลังคา บ้านแก ฉันจะไม่ทักสักคำเลยว่ะ ครั้งนี้ ฉันขอโทษ แกแล้วกันว่ะ ที่เห็นหลานเป็นเด็กธรรมดา แต่ที่จริงหลานฉันเป็น ยอดมนุษย์ โว้ย! วู้ ดีใจฉันมีหลานเป็นยอด มนุษย์ ฮา..."
          แม่เจ้าแฝด:!!!! ต่อจากฉันค่ะ ดีสม..