เราไปถึงหมู่บ้านแห่งนั้นตอนสาย ๆ ผู้นำกลุ่มออมทรัพย์รออยู่นั้นพร้อมหน้าแล้ว ที่ทำการกลุ่มออมทรัพย์ของหมู่บ้านตั้งอยู่กลางชุมชนเชิงเขา นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯมาออกค่ายอาสาพัฒนาชนบทสร้างเป็นเพิงถาวรไว้ให้ ความจริงก็สามารถใช้ได้แบบอเนกประโยชน์ คือใช้ประชุมก็ได้ อบรมก็ได้ หรือแม้แต่เป็นที่ทำการของกลุ่มออมทรัพย์ ชาวบ้านทักทายและผมอย่างเป็นกันเอง แต่แขกของผมเป็นไงนะ ก็หน้าแดงซีครับ แฟนคุณสายฟ้าสวยจัง ใช่ ๆ สมกันจังเลยแหละ นึกว่าไม่มีแฟน เห็นตะลอนๆ อยู่คนเดียวมา 3 ปีแล้ว ผมยิ้ม ๆ และแนะนำวิทยากรของเราว่าเป็นฝ่ายการเงินคนเก่งขององค์กร ผู้อำนวยการมอบหมายให้มาแนะนำเรื่องระบบบัญชี วงรุ้งจะพูดคุยด้วยแบบง่าย ๆ ซักถามกันสบาย ๆ และเย็นนี้ก็คงพักอยู่ในหมู่บ้านด้วย ขอโทษนะจ๊ะ นึกว่าเป็นแฟนคุณสายฟ้า เขาเป็นคนดีมากเลยนะ เป็นกันเอง ลุยไหนลุยกัน ไม่เป็นไรดอกจ้ะ ไม่เป็นไร หญิงสาวว่าและขยับไปนั่งเสื่อในวงของชาวบ้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มแม่บ้าน ผมนั่งร่วมวงพูดคุยด้วยเพื่ออำนวยความสะดวกและต่อประเด็นเสวนาซักถาม ชาวบ้านคุ้นเคยกับวิธีการแบบนี้ค่อนข้างดี เพราะเราไปศึกษาดูงานกันมาหลายที่ เมื่อเข้าใจกันและกันพอสมควร ผมก็ขอตัวเอาของมาเก็บที่บ้านของพี่ชิด ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นมากนัก บ้านของพี่ชิดเป็นบ้านใต้ถุนสูง ถ้าแวะมาที่หมู่บ้านนี้ ส่วนใหญ่ผมก็พักที่บ้านพี่ชิด หรือไม่ก็บ้านผู้ใหญ่บ้าน บ้านลุงเทิด ป้าถำ ซึ่งก็อยู่ต่างคุ้ม ห่างกันออกไปมีเนินสูงและหมู่ไม้บังทั้งบ้านและเส้นทาง พี่ชิดขุดบ่อเลี้ยงปลาในนา ชาวบ้านส่วนใหญ่มีบ่อเลี้ยงปลากินพืชพวกปลานิลและปลาตะเพียนกัน คันคูบ่อปลาก็ปลูกพืชผักสารพัดชนิดเพื่อเป็นอาหาร ชาวบ้านส่วนใหญ่มีรายได้จากการปลูกพืชไร่ และเลี้ยงวัว องค์กรของเราเข้ามาศึกษาเรียนรู้กับชาวบ้านแล้วสนับสนุนการศึกษาดูงานด้านการพัฒนารวมทั้งให้ความช่วยเหลือเป็นเงินทุนหมุนเวียนเพื่อประกอบอาชีพด้วย สายฟ้าพาใครมาด้วยล่ะ พี่ชิดถามคำแรกเมื่อผมไปถึง เพื่อนในสำนักงานใหญ่ครับ มาช่วยกลุ่มแม่บ้านเรื่องบัญชีออมทรัพย์ที่เกริ่นๆ กับผู้ใหญ่บ้านเมื่อวานนั่นแหละครับ อ๋อ..นึกว่ามีแฟนกับใครเขาแล้ว ใครจะอยากเป็นแฟนคนเร่ร่อนอยางผมล่ะครับ พรรคพวกผู้หญิงที่ทำงานหมู่บ้านด้วยกันก็เอางานเป็นอุดมคติทั้งนั้นไม่มีใครพูดถึงเรื่องแฟนเลยซักคน ผมคงพักกับพี่ชิดซักคืนนะครับ เพื่อนผมที่มาด้วยเธอก็จะพักค้างด้วย ไม่มีปัญหาดอกสายฟ้า ว่าแต่ว่าเขากินอาหารแบบเราๆได้หรือเปล่า อาบน้ำบ่อได้หรือเปล่า เดี๋ยวพ่อแม่เขาจะหาว่าพาลูกสาวเขามาทรมานทรกรรมนา เจ้าของบ้านลากเสียงเย้าผม ก็นึกอยู่เหมือนกัน แต่เธอว่าเธอเตรียมใจมาแล้วนะ ดูท่าทางจะลุยมากว่าที่ผมคิดอีก พี่ชิดคนที่ผมพูดถึงเป็นหนุ่มใหญ่ที่พาผมขึ้นเขาลงห้วยไปดูน้ำตก หน้าผา ป่าไม้ที่บัดนี้ป่าแถวนี้กลายเป็นป่าที่ชาวบ้านช่วยกันอนุรักษ์ จนสภาพของป่าดีขึ้น คือไม้น้อยเริ่มเบียดกันขึ้นสูงรับแดด ไม่มีควันจากการเผาป่าอีก ผมกับชาวบ้านได้เคยไปเห็นมาแล้วที่ชัยนาทที่ชาวบ้านรักษาป่าของชุมชนได้ บนเขาจึงมีความชุ่มชื้นกักน้ำไว้นำลงมาใช้ในชุมชนได้ พี่ชิดก็หวังให้ป่าที่นี่คงอยู่และทุกคนเห็นค่าแบบนั้น เมื่อเก็บข้าวของไว้ที่บ้านพี่ชิดเสร็จแล้ว เราก็กลับมาที่เพิงที่ทำการของกลุ่มออมทรัพย์ พี่ชิดชวนผมและวงรุ้งไปดูน้ำตกเปิดใหม่ในเขตป่าชุมชนอนุรักษ์ท้ายหมู่บ้านซึ่งอยู่ลึกเข้าไปติดหน้าผาของภูเขาที่โอบล้อมหมู่บ้าน ที่เพิงที่ทำการกลุ่มออมทรัพย์ ฝ่ายการเงินขององค์กรยังพูดคุยกับกลุ่มแม่บ้านอย่างเป็นกันเอง หัวเราะกันบ้าง เย้าแหย่กันบ้าง คุยกันเสร็จแล้วใช่ไหมครับ ผมถามทั้งกลุ่มแม่บ้านและวงรุ้ง คุยกันเรื่องคุณสายฟ้านั่นแหละ ป้าคนหนึ่งแซว เมื่อไหร่จะมีแฟนซะที เหอ..เหอ.. หาแฟนได้ง่ายแบบหาเห็ดหาหนูก็ดีซิครับป้าเพ็ง เหอ ๆ คุยเสร็จแล้วค่ะ แม่บ้านเก่งมาก และสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์ก็มีสัจจะยอดเยี่ยม เอ่อ พวกเราคงคุยกันแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรค่อยนัดกันอีก บอกผ่านคุณสายฟ้าของป้านี่ก็ได้ วงรุ้งตอบคำถามของผมและหันไปพูดคุยกับชาวบ้าน น้าชิดไม่พาคุณวงรุ้งกับสายฟ้าไปดูน้ำตกใหม่หรือ ป้าอีกคนเสนอแนะ ก็กำลังว่าจะไปกันอยู่พอดีล่ะ กลุ่มออมมีเงินเท่าไหร่แล้วตอนนี้ พี่ชิดถามคนที่นั่งอยู่ในเพิงแบบรวม ๆ โอ้ย หลายแล้ว มันเจ็บหรือถึงโอย หนุ่มใหญ่แซว มันจี๊ดสะใจแล๊ว สามปีเรามีเงินออมกันแล้วสามแสน น้ำเสียงนั้นฟังได้ว่าปลื้ม วงรุ้งก็ยิ้ม พี่ชิดและกลุ่มแม่บ้านต่างก็ยิ้ม เงินก้อนนี้ได้ช่วยเหลือสมาชิกแล้วพอสมควร คุณวงรุ้งไปเที่ยวน้ำตกใหม่นะ ที่นั่นสวยมาก พวกเรานี่แหละช่วยกันดูแล หลายเดือนมานี้มีพวกในเมืองมาเที่ยวบ้างเหมือนกัน หัวหน้ากลุ่มแม่บ้านออกความเห็นสนับสนุนความคิดของพี่ชิด เราสามคนกับรถเครื่องวิบากสองคันจึงได้แยกจากกลุ่มแม่บ้านที่ก็เตรียมจะแยกย้ายจากเพิงที่ประชุมนั้นด้วย ไปยังที่ที่ทุกคนอยากให้ไป พี่ชิดขี่รถเครื่องนำหน้าไปช้า ๆ วงรุ้งซ้อนท้ายผม ตามไปห่าง ๆ ยิ่งใกล้ภูเขายิ่งได้รับไอเย็นของป่า วงรุ้งขยับมาชิดผมโดยไม่ได้ตั้งใจ อากาศเย็นมากเลยนะ คุณรู้ไหมกลุ่มแม่บ้านพูดถึงคุณว่าดียังโนดียังงี้แยะเลย เชียร์กันจังเลยนะ ว่าให้เป็นแฟนกัน ฉันล่ะเขิ้ลเขิน ไม่เคยโดนคุณน้าคุณป้าจีบรุกแบบนี้มาก่อน ตั้งตัวไม่ติดเลย ได้แต่ค่ะค่ะ และค่ะ ผมได้ยินแล้วก็ยิ้ม คุณวงรุ้งสนุกไหมครับกับงานที่ได้พูดคุยกับชาวบ้นแบบนี้ แหมฉันไม่เคยสัมผัสแบบนี้มาก่อนเลย มันท้าทายมาก ๆ คนที่ทำงานกับชาวบ้าน จนเขารวมกันเป็นกลุ่มก้อนได้นี่ฉันทึ่งจริงๆ และก็....ทึ่งคุณด้วยหละ เอ่อ ..น้ำตกอยู่อีกไกลไหมคะ อีกไม่ไกลครับ โค้งขวาข้างหน้าแล้ววกซ้ายอีกตงไปอีกห้าร้อยเมตรก็เข้าเขตหน้าผา น้ำตกเปิดใหม่ที่ชาวบ้านพูดถึงคงเป็นตรงนั้น ผมไม่ได้เข้าที่นั่นนาน ก็เคยสำรวจกันไปเมื่อสามปีที่แล้ว พี่ชิดบอกว่าผู้ใหญ่บ้านกับกลุ่มผู้นำไปติดต่อกับทางกรมป่าไม้ให้มาสำรวจและประกาศให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์ ชาวบ้านกลุ่มนี้เก่งนะครับ ผมเองได้เรียนรู้จากเขาเยอะ โน่นไง คุณวงรุ้งมองเห็นหน้าผานั้นไหมครับ ข้างล่างนั่นเป็นน้ำตก อืม...สวยมากค่ะ ดีจริง ๆ ไม่ออกมาก็ไม่รู้เลยว่ามีอะไรดี ๆ ในหมู่บ้านแยะมาก ผมดีใจนะครับที่ได้เห็นคุณวงรุ้งมีความสุข โน่นไงพี่ชิดจอดรถรออยู่ตรงนั้นแล้ว อา..ที่นี่เปลี่ยนไปมากจากที่ผมเคยเข้ามา ผมจะจอดรถตรงนั้นแล้วเดินเท้าเขาไปกัน อืม...อยากให้เพื่อนของวงรุ้งมาด้วยจัง เดี๋ยววันหลังเราขอมาเที่ยวแบบไม่เกี่ยวกับงานได้ไหมคะ "ยินดีต้อนรับล่วงหน้าเลยครับคุณวงรุ้ง" (มีต่อ)
1 พฤษภาคม 2550 10:11 น. - comment id 96021
(ตอนที่ 2) วงรุ้งคงติดใจหมู่บ้าน น้ำตกและภูเขา เธอกับเพื่อนจึงกลับมาครั้ง คราวนี้เธอไม่มีกรอบของงานครอบหัวใจอีก เพราะเธอลาพักผ่อนหลายวัน หญิงสาวสองคนนั่งรถประจำทางระหว่างจังหวัดมาถึงสำนักงานสนามตั้งแต่เช้าโดยไม่บอกผมล่วงหน้า เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของผมอยู่ในหมู่บ้านกันหมดครับ ตอนสายหรือไม่ก็เย็น ๆ จึงจะมีใครกลับเข้ามาสำนักงานกัน ที่ทำงานสนามของเราตั้งอยู่ห่างตลาดออกมาราว 800 เมตร เป็นบ้านที่สำนักงานใหญ่มาเช่าไว้ให้เจ้าหน้าที่ภาคสนามใช้เป็นที่ทำงานและประชุมปรึกษาหารือกัน สำนักงานแห่งนี้ได้ต้อนรับเพื่อนร่วมงานจากสำนักงานใหญ่ในตัวจังหวัดซึ่งอยู่ห่างออกไป 60 กิโลเมตรที่มาประชุมร่วมเดือนเว้นเดือน สองสาวคุ้นเคยกับที่นี่ดีจึงเลือกมุมที่จะนั่งหรือที่จะพักได้อย่างคุ้นเคย ตอนสาย ๆ ธนาอาจเข้ามาครับ เดี๋ยวขอให้เขาไปส่งพวกเราที่หมู่บ้าน หรือชวนเขาไปเยี่ยมชาวบ้านด้วยก็น่าจะดี เพื่อนร่วมงานของผมที่เพิ่งมาถึงเห็นด้วย รับกาแฟไหมครับคุณจี๊ด ผมหันไปถามเพื่อนของวงรุ้งขณะที่จะชงกาแฟสำหรับตัวเอง อ๋อ กินมาแต่เช้าจากที่บ้านแล้วค่ะ แหมไม่ต้องเทคแคร์ขนาดนั้นก็ได้ค่ะ ยังไงรุ้งเขาก็ชอบคุณ เพื่อนของวงรุ้งว่า ผมยิ้มและหันไปมองเพื่อนของคนพูด เธอมองตอบแต่แกล้งยกนิตยสารขึ้นมาปิดหน้า ก่อนที่จะว่า.. รุ้งชอบชาวบ้าน อยากไปพูดคุยกับชาวบ้านที่สายฟ้าทำงานด้วย หรือไปที่ไหน ๆ ก็ได้ที่สายฟ้าจะพาไป หญิงสาวในชุดพร้อมลุยป่าเขานาไร่บอกความประสงค์ที่ผมเองก็อยากได้ยิน ฉันได้ยินที่รุ้งเล่าให้ฟังว่า คราวที่รุ้งมากับคุณหนก่อน คุณพาเที่ยวน้ำตกและปีนเขา แหมน่าสนุก จนนึกอิจฉา ครับผม อืม..ผมเองก็ปลื้มนะที่ได้เทคแคร์เจ้านายที่ดูแลเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ให้ผมและชาวบ้าน ผมดีใจจังครับที่มีคนในเมืองชอบชนบท และผมก็ชอบพวกคุณจังที่คุณติดดิน ยิ่งกว่าที่ผมคิด คิดว่าพวกเราหัวสูงหรือคะ เพื่อนของวงรุ้งว่า ก็..เอ่อ..คิดว่าพวกคุณคงไม่สนใจคนชั้นล่างๆ อย่างพวกผม แหม พูดเหมือนคนอื่นไปได้ สายฟ้านี่ เราเป็นพวกอื่นที่ไหนคะ พวกเดียวกันทั้งนั้น ที่สำนักงานใหญ่ ห้องทำงานของสายฟ้าอยู่ชั้นที่สองเอง ต่างจากเราชั้นเดียวนี่นา และเราก็พวกเดียวกันแหละ จริงไหมจี๊ด ได้ยินยังงี้ผมก็สบายใจหน่อยนะครับที่จะต้อนรับ คุณทั้งสองคน และถ้าจะให้ผมทำอะไรให้ก็บอกเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ เนี่ย ๆ ๆ บอกแล้วว่าอย่าทำเหมือนเป็นคนอื่น วงรุ้งเดินมาหาผมแล้วก็บิดที่เอวก่อนลากผมไปนั่งร่วมวงที่เก้าอี้หวายมุมหนึ่งของสำนักงาน เสียงม้าญี่ปุ่นที่ผมคุ้นเคยดังเข้าจากมุมถนน ครูเดียวเจ้าของรถก็พามันมาหยุดกึกตรงหน้าสำนักงาน อ้าว..มายังไงกันล่ะนี่สองสาว ธนาทักทายเพื่อนรุ่นน้องอย่างอารมณ์ดี เพื่อนของวงรุ้งลุกขึ้นและขยับออกไปรับ ก็มาเยี่ยมแหละค่ะ ว่าจะขอให้พี่พาไปบ้านในหุบ เขากับอยากชวนพี่ไปเที่ยวน้ำตกด้วย ไปส่งพวกเราหน่อยได้ไหมคะ เพื่อนของวงรุ้งดูสนิทและคุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงานธนามากกว่าหนก่อน ๆ ที่เคยพูดคุยกัน ด้าย.... ธนาลากเสียงยาว แล้วจะไปกี่โมงล่ะ พี่สะดวกตอนไหนก็ไป เอองั้นพี่ขอทำธุระแป๊บนึงแล้วเราไปซื้อของกินที่ตลาด ไปกินที่นั่นกัน (ตัดฉับไปที่น้ำตก) ที่นี่เย็นดีจังนะรุ้ง เธอได้ยินเสียงนกไหม แหมฉันชอบที่นี่จัง อืม..ใช่ อากาศดีมาก ตอนที่มาหนก่อนนี่นะ พี่ชิดแกจับปูหินมาทำปูเผาให้กินอร่อยมากเลยแหละ ปูหินเป็นยังไงหรือ ก็คล้ายปูทะเล ตัวใหญ่พอกันแต่ตัวสีเข้มกว่ามาก อยู่ตามใต้แง่งหินแถวน้ำตก เมื่อทำให้สุกกระดองของปูจะออกสีส้ม เนื้อปูหินน่ะรสชาติดีมากมาก แหมแค่ฟังก็ชวนน้ำลายสอ อิจฉาคนได้กินปูหินจัง ไม่ต้องอิจฉาหรอก บ้านพี่ชิดเลี้ยงไว้เยอะแยะ เราไปแวะแกก็คงได้กิน หนุ่มใหญ่ก็รู้เรื่องราวของที่นี่ดีว่าชาวบ้านอนุรักษ์พันธ์ปูหินโดยการนำไปเพาะเลี้ยงที่บ่ของตนเอง จัดสภาพให้ใกล้เคียงกับแง่งหินที่หน้าผา ปูหินที่เพาะได้มีลักษณะและขนาดสูสีกับปูธรรมชาติมากแสดงถึงความเป็นคนช่างสังเกตของคนเพาะเลี้ยงปูเป็นอย่างดี ใช่ครับ ด้านตะวันออกบ้านพี่ชิดเป็นบ่อเลี้ยงปลาขนาดใหญ่ และมีที่เพาะพันธุ์ปูหิน ปูภูเขาด้วย บ่าย ๆ ออกจากน้ำตกเราจะแวะไปที่บ้านพี่ชิดกัน น้ำในน้ำตกเย็นเจี๊ยบ ปลาตัวเล็ก ๆ ว่ายเวียนไปมา ลูกปูตัวเล็ก ๆ ขยับให้เห็นตัวอยู่ตามแง่งหินเล็ก ๆ น้ำตกเล็ก ๆ แห่งนี้มีน้ำไหลรินอยู่เกือบทั้งปี ชาวบ้านได้อาศัยต่อท่อเอาน้ำจากอ่างเล็ก ๆ ด้านบนไปใช้ในครัวเรือน พวกเขาจึงช่วยกันหวงแหนป่าเหมือนกับที่ชาวบ้านที่ชัยนาทดูแลป่า คุณจี๊ดเคยไปดูงานที่ชัยนาทไหมครับ ยังไม่เคยไปค่ะ แต่รู้ว่าคุณกับชาวบ้านไปกันมาแล้วอืม..อ่างน้ำข้างบนใหญ่แค่ไหนหรือคะ ไม่ใหญ่มากแต่มีน้ำขังอยู่ตลอดปี ในหมู่บ้านใช้น้ำจากข้างบนนี้ทั้งดื่มและอาบก็ไม่หมดซักทีนะ วิเศษจัง วงรุ้งว่า มาถ่ายรูปกันทางนี้หน่อย ธนาเรียกพวกเราเข้าไปใกล้ป้ายไม้ระบุชื่อน้ำตกเปิดใหม่ เราเก็บภาพน้ำตกและภาพหมู่คู่น้ำตกจนอิ่มเอมใจ จี๊ดกับวงรุ้งจะพักอยู่กับชาวบ้านซักวันสองวันครับก่อนจะกลับเข้ากรุงเทพฯ อ้าวเหรอ ไปทำไรที่กรุงเทพฯหละ อย่าบอกนะว่าจะไปหางานใหม่ทำ ไปธุระน่ะคะ เพื่อน ๆ ชวนไปทำพาสปอร์ตไว้เผื่อได้ไปเที่ยวเมืองนอก ทำไว้เฉยๆ นะคะ ยังไม่มีโครงการไปไหนในปีนี้ ผมสังเกตเห็นหญิงสาวทั้งคู่สบตากัน ตาที่หรี่แวบวิบชั่ววินาทีนั้นผมเดาว่าเธอคงไม่อยากให้เพื่อนพูดอันใดมากกว่านั้น เราชื่นชมธรรมชาติรอบน้ำตกและกินมื้อเที่ยงก่อนที่จะออกจากตรงนั้นช่วงบ่ายเศษ ๆ เพื่อกลับมาที่บ้านพี่ชิด ธนาขอตัวกลับออกไปก่อน เพราะเขามีธุระที่จะต้องประสานงานกับพัฒนาชุมชนอำเภอเรื่องกองทุนแก้ปัญหาหนี้สินของชาวบ้าน จึงพวกเราสามคนไว้ตามลำพัง (มีต่อ)
1 พฤษภาคม 2550 11:25 น. - comment id 96024
....สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์ เช่นเคยค่ะ อ่านไปก็ยิ้มไปราวกับว่าได้สัมผัสธรรมชาติชนบท น้ำตกแบบนั้นจริงๆ ชักอยากเป็นวงรุ้ง สาวคนนั้นจริงๆซะแล้วนะคะเนี่ยะ อิอิ ........ต่อๆๆนะคะ กำลังใจจดใจจ่อค่ะ รออ่านๆ (คุณเขียนแนวนี้ได้ดีจังคะ สงสัยเคยผ่านประสบการณ์ด้านนี้มาจริงๆ)
1 พฤษภาคม 2550 15:11 น. - comment id 96035
สวัสดีครับคุณวงรุ้ง เอ๊ย ! ฉางน้อย ในหน้าเกี่ยวกับผู้เขียน กวีนิพนธ์ กล่อมขอบแคว้น ของ ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ ผมเขียนประวัติย่อๆไว้ว่า เคยทำงานในบริษัทสหพัฒนพิบูลย์จำกัด สาขาพระราม 3 เคยเป็ฯผู้ประสานงานสนามขององค์กรเอกชนพัฒนาชนบทSave the Children จากอเมริกา ดังนั้นสมมติฐานของคุณฉางน้อยแม่นนะ ขอชมครับ เดี๋ยวผมเอาตอนต่อไปมาแปะต่อครับผม ขอบคุณครับ
1 พฤษภาคม 2550 15:23 น. - comment id 96036
3.....สวัสดีอีกสักรอบค่ะ คุณก่อพงษ์ อิอิ ที่ฉางน้อยเดาก็คงถูกใช่ไหมคะ เพราะว่า หากคนที่เขียนงานแบบนี้จริง หากว่าไม่ได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาด้วยตัวเองคงยากคะ ยากที่จะเขียบบท เขียนบรรยาศรอบข้างได้เหมือนจริง เพราะสิ่งที่ผ่านตาเรามานั้นสามารถนำมาพรรรณาได้ เป็นฉากๆอย่างที่คุณก่อพงษ์เขียนมา เยี่ยมมากๆๆๆ รออ่านๆๆ
2 พฤษภาคม 2550 11:19 น. - comment id 96042
ทักทายคุณฉางน้อยครับ ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านและพูดคุยกัน ผมจะแปะตอนที่ 3 แล้วก็จะไปธุระทางไกลหลายวัน คงไม่ได้เข้ามาพูดคุยกับคุณฉางน้อยในช่วงนั้น เมื่อกลับเข้ามาคงได้พูดคุยกันอีกนะครับ ด้วยมิตรภาพครับผม
2 พฤษภาคม 2550 17:50 น. - comment id 96048
^________^ ตามอ่านตอนต่อไปค่ะ