02.19

๏ พริกไทยดำ ๏

กริ้ง...กริ้ง...กริ้ง.กริ้ง...กริ้ง...กริ้ง
เสียงโทรศัพท์ดังมาจากบ้านหลังหนึ่ง...
ปราการ ชายหนุ่มผู้ซึ่งอยู่บ้านไกล้กับบ้านหลังนั้น    ...หนวกหูจังโว๊ยยยย!!!!   ความคิด...ขณะที่กำลังอยู่นอนบนที่นอน
ทำไมไม่มีคนรับวะ -!! นี่เป็นครั้งแรกของคืนที่เขาได้เปล่งเสียงออกมาด้วยความรำคาญหลังจากที่รู้สึกตัว 
.
..ครั้งนี้นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ที่เสียงโทรศัพท์นั้นดังขึ้นมา ก่อนหน้านี้ประมาณเจ็ดวันที่แล้วที่เสียงโทรศัพท์นั้นดังขึ้นมาทำให้เขาต้องตื่นขึ้น...และก็เป็นช่วงเวลาเดียวกันที่ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความรำคาญ
...........ปราการ เป็นผู้ที่เข้ามาอาศัยในบ้านหลังนี้เมื่อประมาณ หนึ่งอาทิตย์ก่อน หลังจากที่เจ้าของเดิมพึ่งย้ายออกไปได้สองวัน เขาต้องย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วยเพราะโดนไล่ออกจากงานเก่าและได้งานใหม่ที่นี่ เขาสมัครเป็นพนักงานขายประกันบริษัทแห่งหนึ่ง 
กริ้ง...กริ้ง...กริ้ง เสียงโทรศัพท์ยังคงดังอยู่ต่อเนื่อง หลังจากนั้นไม่นานอีกสองนาทีก็สิ้นเสียงลง...คล้ายๆกับว่ามีคนรับสายโทรศัพท์นั่นแล้ว หรือไม่ก็เป็นเพราะไม่มีสายเข้ามา
.......ปราการยังคงตื่นอยู่บนที่นอน มันทำให้เขาหลับไม่ลงซะแล้วเวลานี้.    เขาหันหน้าไปมองที่นาฬิกามันเป็นเวลา ตีสองสิบเก้านาที นี่เป็นคืนที่เท่าไหร่แล้วละเนี๋ยที่เราตื่นมาเวลานี้ เขาคิดอยู่ภายในใจ
มันอะไรกันหนักหนาวะไอ้บ้านนั้น....คำพูดดังขึ้นมาอีกครั้งจากปากเขา...
ตั้งแต่ปราการมาพักอยู่ที่นี่เขายังมีไม่โอกาสได้พบหรือเจอกับเจ้าของบ้านหลังนั้นเลย....ทั้งที่บ้านก็อยู่ติด..ด้วยความหงุดงิดที่ต้องตื่นนอนและด้วยความที่ไม่รู้จักเจ้าของบ้าน   ปราการเริ่มคิดที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับเจ้าของบ้านหลังนั้น      
 
.... อือม์...พรุ่งนี้วันอาทิตย์นี่นะ
เขาเริ่มลุกขึ้นจากที่นอนเดินไปที่ริมหน้าต่างมองตรงไปยังบ้านหลังนั้น..คืนนี้เป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวงแสงของดวงจันทร์ทำให้เขาสามารถที่จะพอมองเห็นตัวบ้านหลังนั้นในยามค่ำคืน สภาพบ้านที่เขาเห็นเป็นบ้านไทยหลังหนึ่งทีมีสภาพค่อนข้างใหม่เหมือนกับว่าบ้านหลังนี้ถูกดูแลรักษามาเป็นอย่างดี แต่บรรยากาศรอบบ้านหลังนั้นทำให้เขารู้สึกหนาวขึ้นมาในทันที
เขาเริ่มรู้สึกว่าอากาศเย็นขึ้น....มาอาจเป็นเพราะหน้าต่างที่เขาเปิดทิ้งไว้ ...หลังจากนั้นเขาเริ่มดึงบานหน้าต่างที่เขายืนอยู่เพื่อที่จะปิดมัน...ขณะที่สาตตาของเขามองไปที่บ้านหลังนั้นอีกครั้งเขาได้เหลือบมองเข้าไปภายในหน้าต่างบานหนึ่งของบ้าน......ที่ยังคงเปิดอยู่
ภาพที่เขาเห็นมันทำให้เขาต้องชะงักขยับมือขยับไม่คงได้แต่ยืนนิ่งเหมือนคนที่โดนเวทย์มนต์สะกดและทันใดนั้นเอง.......
  ............... To Be Contenued .................