รหัสหัวจัย (ตอนที่ 3)

ดินกระดาษ

เช้าในวันที่อากาศร้อนจัด............................ทามไมวันนี้มันร้อนอย่างนี้หว่าๆๆๆๆ
อย่างนี้ต้องหนีร้อนไปพึ่งแอร์..............................................................................
ไปเดินห้างดีกว่าจะได้ไม่เปลืองค่าแอร์ของตัวเอง555+++ ว่าแล้วไปเลยดีกว่า        
                        
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอ้อๆๆๆ  ....ไหงในนี้มีแต่คนเดินกันเปงคู่ๆวะ .....ตู่ชักเหงาแล้าสิ...จะว่าไปฉันยังไม่เคยมีแฟนเลยนะ
ขนาดพวกเพื่อนผู้ชายยังบอกว่า...ผู้หญิงป่าเถื่อน  ห้าวอย่างแกใครจะสนใจลงหว่า..
รุ้สึกเสียใจนะ....แต่ปรับปรุงตัวเองให้น่าทะนุถนอมไม่ได้นิ....แบบชอบช่วยตัวเองทำงานเอง
ไปไหนไปเอง....ก้อมันสบายดีนี่หน่าไม่ต้องง้อใครให้เสียเวลา.....แต่ทำไหมตอนนี้มันรู้สึกแปลกๆหว่า
เดินมานานชักหิว.......ไปกินข้าวดีกว่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขณะแลกตังชื้ออารหาร
"นี่ๆอย่าแซงคิวดิคุณ คนยิ่งกำลังหิว "ฉันตะโกนออกไป เมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งสอดเงินให้ทำคนแลกตัง ๐.๐......
ทันใดนั้นเมื่อคนนั้นหันหน้ามา .....นี่ๆๆๆๆๆๆมันพี่รหัสฉันเองนี่หว่า  ซวยแล้วตรู่
เขาหันมาแล้วพูดว่า  "ผมเอาตังทอนมาคืนนะ  พนักงานเขาทอนเกิน"
แพล้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแพลง     ฉันหน้าแตกยับเยินเลย
"ก้อไม่รุ้นี่เห็นสอดเงินเข้าไปก้อ  ...คิดว่าจะลัดคิว"-*-
" อ่อ!  'งั้นพอดีเลย  ้เธอคือน้องรหัสฉันใช่ปะ"
"ช่าย"ฉันได้แต่ตอบอย่าสลด
"งั้นเด๋วพี่เลี้ยงข้าว  แล้วช่วยเดินเปงเพื่อนในห้างหน่อย วันนี้เบื่อ"
"ไหงเปงงี้หว่าเดินมาทั้งวันแล้วอ่า...ยังจะให้เดินอีกเหรอ"
"นี้เป็นคำสั่ง ...ไม่งั้นฉันจะบอกเพื่อนๆฉันตัดรุ่นเธอ"
" -*-แง้ๆ ก้อได้จร้า เดินเปงเพื่อนก้อได้พี่ราๆๆๆๆๆหาาสส"
" อืมดีมาก"
"คนไรหว่าชอบใช้อำนาจ"ฉันแอบบ่นในจัย
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ความจริงพี่เขาก้อไม่ใช่คนใจร้ายเท่าไหร่อย่างน้อยวันนี้ก้อเลี้ยงฉันด้วย (เห้นแก่กินเล็กน้อย555)  แต่ว่าเดินข้างกัลล์อย่างนี้ฉันก้อแอบหวั่นไหวเหมือนกันนะ....แม้ฉันก้อไม่ใช่พระอิทพระปูนนี่หว่า
พี่เขาก้อดูสมาทดี....แต่เสียอย่างเดียวดูนิสัยแล้วไม่ค่อยเต็มเล้ย  ฉันคิด
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เดินอยุ่ดีๆๆ  ก้อมีผู้หญิงกะผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักพี่รหัสฉัน
" หวัดดีคะ  ไอ " ผู้หยิงคนนั้นเริ่มทักทาย
"  ดี"  พี่รหัสฉันตอบแบบไม่มีอารมณ์เท่าไหร่
" เอ่อ ไอคะ นี่ดลแฟนดินคะ" 
" ยินดีที่ได้เจอครับ" ไอตอบ   ฝ่ายตรงข้ามก้อยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเล็กน้อย
"  แล้วนั้นแฟนใหม่ไอเหรอคะ"ผู้หญิงคนนั้นถาม
นายพี่ไอหันมามองหน้าฉันครู่หนึ่ง....แล้วทำหน้าแบบขอร้องที่เถอะประมาณนั้นแล้วตอบไปว่า
 "อืม  ใช่  งั้นแนะนำเลยนะ  นี่ดินแล้วนี่ หญิง"
"ยินดีที่ได้รู้จักคะ"ฉันพูด
"เช่นกันคะ"  ผู้หญิงคนนั้นบอก
"เด๋วเราต้องไปแล้วนะ  ไปดินเด๋วกลับบ้านเย็น" นายพี่ไอหันมาบอกฉัน
" ฉันได้แต่ยิ้มแล้วเดินตามนายพี่ไอไป"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากเดินพ้นสองคนนั้นมา  ฉันจึงถามนายพี่ไอว่า
"นี่ๆๆพี่ ..นั้นแฟนเก่าใช่ปะ"
"ใช่แล้วไง...."นายพี่ไอตอบ
"เหอะๆๆๆ  ถูกเขาทิ้งมาอะดิด"
"รุ้ได้ไง ว่าฉันถูกทิ้ง  ฉันอาจเปงฝ่ายทิ้งเขาก้อได้" นายพี่ไอตอบแบบข้างๆคูๆ
"นี่ๆๆ ดูสีหน้าพี่ตอนเจอ คนชื่อดลก้อรู้แล้ว555"
" เอ่อๆ...น่าๆๆๆ อย่าตอกย้ำได้ปะคนยิ่งเพิ่งทำจัย" *-* สีหน้านายพี่ไอตอนนี้ดูไม่จืดเลยละ
" เอ่อนี่ ...ช่วยไรพี่อย่างดิดิน"
"ช่วยไร...เหรอพี่ไอ"
"อืมชช่วยเล่นละครเปงแฟนพี่หน่อยดิ"
" ห้าๆๆๆๆๆ   อยากหัวเราะเจ็ดภาษาเลยพี่บ้าป่าว"
" หรือว่าดินมีแฟนแล้ว...งั้นไม่เปงไรก้อได้"
" ป่าวแฟนนะไม่มีหรอกแต่ทำไม่ต้องเล่นละครด้วยละ"
"ก้อเมื่อกี้ดันบอกไปว่าดินเปงแฟนนพี่....ไปแล้วอ่า ....แล้วหญิงก้อเรียนคณะเดียวกับเราด้วยอ่า"
"แล้วดินจะได้อะไรตอบแทนละ....*--*"
"ก้อ...เอางี้งั้นดินอยากได้ไรบอกพี่ได้เลย"
"555  งั่นเลี้ยงข้าวดินทุกเที่ยง...แล้วก้อซื้ออุปกรณที่ใช้ใน์การเขียนแบบทุกครั้งที่หมด  โอเคไหม" (ฉันเห็นแก่กินไปป่าวหว่า แต่ผุ้ชายหล่อๆ อย่างนี้หาไม่ได้ง่ายนะเพราะส่วนใหญ่ก้อมีแฟนหมดแล้ว  ฉันจะลองควงดูเปงไรไปเนอะ ว่าปะคะท่านผู้อ่าน) 
"ได้ๆๆ  สบายมาก  งั้นเริ่มพรุ้งนี้นะ"นายพี่ไอบอก
"งั้นวันนี้ก้อกลับใครกลับมันละกันนะ บายๆ"
"อืม ครับๆ"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------