ยากจะอธิบาย

กรรศฑ์ญา

เรื่องราวที่เกิดขึ้นมาไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะพรมลิขิตกำหนดหรือว่าเพราะหัวใจเป็นตัวกำหนดกันแน่ เวลาที่ผ่านมาล่วงเลยมาจะครบหนึ่งปีแล้ว เวลาผ่านไปแต่สิ่งหลายๆอย่างต่างเกิดขึ้นตามมาพร้อมเวลาที่ผ่านไป มีทั้งความสุขคามเศร้า ความเข้าใจและมิตรภาพ สิ่งที่เกิดขึ้นมานั้นยากแท้ที่ใครจะอธิบาย  วันที่ยี่สิบเอ็ด พฤษภาคม สองพันห้าร้อยสี่สิบเก้า ได้รูจักกับคนคนหนึ่งโดยบังเอิญ เพียงแค่เขาโทรผิดมา แต่เรากลับคุยกันเหมือนคนรู้จัก ตอนคุยกันเขาไม่สบาย เราก็ดันไปห่วงใยเขาไปบังคับให้เขากินยา ทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกับเขามาก่อน มันสร้างความแปลกใจความประทับใจให้กับเขา หรือมันอาจเป็นไปได้ว่าตอนนั้นเขากำลังเหงากับลังผิดหวังกับความรักของเขามาก็ได้ ทำให้เขารู้สึกประทับใจที่มีคนเป็นห่วงเขา เพราะเขาไม่มีใครคอยเป็นห่วงมานานแล้ว หลังจากนั้นก็คุยกันเรื่อยมา ทำให้ได้รู้เรื่องราวมากมายของเขา เขาโดนคนรักทิ้งมาเพราะเขาต้องไปทำหน้าที่ของลูกผู้ชายที่ต้องรับใช้ชาติด้วยความเต็มใจ แต่ผลตอบแทนที่เขาได้รับจากคนที่เขารัก มันกลับกลายเป็นว่าเขาต้องเสียคนที่เขารักไปเพราะความห่างไกล เพราะความไม่มีเวลาว่างของเขา หกเดือนแรกที่เขาเข้าไปใช้ชีวิตในค่ายทหาร กฎของที่นี้ก็คือการห้ามใช้โทรศัพท์ ทำให้เขาขาดการติดต่อกัน แต่พอเขาได้ลากลับบ้านเขาก็ไปหาคนรักของเขาทันที เขาก็มารับเขาก็อยู่ด้วยกันตลอด แต่เขาบอกว่าเมื่อนตอนวันวาเลนไทน์เขาโทรหาคนรักเขาตลอดแต่คนรักของเขากลับติดต่อไม่ได้ เขาเลยโทรไปหาเพื่อนของคนรักของเขา เพื่อนคนรักของเขาคงจะสงสารเขา ก็บอกเขามาว่าคนรักของเขากำลังมีคนอื่น เขาบอกว่าตอนแรกเขาก็ไม่เชือหรอกนะ แต่พอดูพฤติกรรมมันก็ส่อแววว่าเป็นอย่างนั้น เขาก็เลยถามคนรักของเขา ผลที่ได้ก็คือเขาปฏิเสธและโกหก เมื่อเขาลาพักเขาก็ไปหาคนรักของเขาเหมือนเคย คนรักของเขาก็มาอยู่กับเขาเหมือนเดิมและคนรักของเขาขอเวลาเขา บอกว่าไว้ถึงเกิดของของเธอแล้วเธอมีอะไรจะบอก พอถึงวันเกิดเธอ เธอก็บอกเลิกเขาบอกความจริงทั้งหมดกับเขา ว่าเธอเลือกอีกคนหนึ่ง คนที่เคยรักกันมากรักกันมานาน คนที่ตกลงใช้ชีวิตร่วมกันและเป็นของกันและกันมานานแล้ว กลับหักหลังกันลงเพราะความห่างไกล นี้หรือที่เขาใช้เรียกกันว่าคนรัก อาจเป็นเพราะความเหงาของเขาก็ได้ทำให้เขารู้สึกดีกับเรา โทรมาหาตลอด ประกอบกับเราไม่มีใครบวกด้วยความสงสารทำให้ความรักก่อตัวขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว ช่วงเวลาเพียงไม่กี่เดือนที่ได้พูดคุยกันมันทำให้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป เรารักเขาอย่างไม่ต้องสงสัย เขาเป็นคนดีนะ คุยด้วยแล้วสบายใจ ไม่เคยแม้แต่ที่จะหยาบคาย ไม่เคยอารมณ์เสียใส่ เราสังเกตมาตลอดว่ามันเกิดมาจากการแสแสร้งหรือว่ามันเป็นนิสัยจริงๆของเขา หากวันใดที่เราร้อนขึ้นมาเขาก็เย็นเสมอ ตั้งแต่รู้จักกันมาไม่มีแม้ซักครั้งที่ทะเลาะกัน เขาบอกว่าเขารักเราทั้งที่ๆไม่เคยเจอกัน ส่วนเรารักเขาโดยไม่ต้องพูดถึง เพราะความสงสาร เพราะความอออุ่นในตัวเขาทำให้เรารักเขาทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน เพราะความที่มองโลกในแง่ดีเกินไปหรือเปล่าไม่รู้ คิดว่าคนที่เคยเสียใจมาคนที่เคยโดนคนอื่นทิ้งมา เขาคงไม่ทำอย่างนั้นกับใครหรอก เพราะเขาก็มีความรู้สึกตรงนั้นดีอยู่แล้ว  ประมาณสี่เดือนที่คุยกันอยู่ตลอดเวลา  ไม่เคยแม้สักครั้งที่เจอกัน ไม่มีแม้สักครั้งที่ทะเลาะกัน แต่อยู่ๆเขาก็หายไป เราก็ไม่รู้นะว่าเพราะอะไร เพราะก่อนหน้านี้เราบอกเขาไปว่ามีคนมาชอบเรา หลังจากนั้นเขาก็ค่อยๆเงียบไปเราโทรไปถามว่เขาเป็นอะไรเขาก็บอกว่าเขาเป็นตัวเลือก หลังจากนั้นเราโทรไปก็ไม่เคยรับเลย แต่เราก็ยังไว้ใจเขายังเชื่อใจเขาอยู่  วันหนึ่งเขาโทรมาหาเราบอกว่าตอนนี้เขามีคนที่คุยด้วยแล้วรู้สึกดีคุยด้วยแล้วสบายใจ  นี่นะหรือคนที่บอกว่ารัก คนที่เรารักคนที่เราไว้ใจ เขาทำกับเราอย่างนี้หรือ ช่วงเวลาห้าเดือนที่ผ่านมาที่เราให้ความรักความห่วงใยแต่ผลตอบแทนที่ได้รับกลับมาก็คือเขามีคนอื่น เราเสียใจมากนะ แต่ก็ไม่เคยโกรธเขาหรอกยังเป็นห่วงเขาเสมอ ยังอยากพูดคุยกับเขาอยู่  แต่หลังจากวันที่เขาบอกเราว่าเขามีคนอื่นเราไม่เคยติดต่อไปหาเขาเลย ไม่ใช่ว่าโกรธเขาไม่ใช่ว่าไม่ห่วงใยแต่ไม่อยากทำให้เขาและคนที่เขารักต้องลำบากใจ เราไม่อยากใครมีปัญหาเพราะเรา เขาไปจากเราได้ไม่ถึงเดือน เขาก็โทรมาหาเราโทรมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับคนรักใหม่ให้ฟัง เขาโดนหักหลังมาอีกแล้ว คนรักใหม่ของเขาคบกับเขาแต่เธอก็มีคนอื่นด้วย เธอทำกับเขาสารพัดแต่เขาก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ เราอิจฉาผู้หญิงคนนี้จังนะที่เขารักและเป็นห่วงเธอมากถึงจะทำกับเขายังไงแต่เรานี้ละ เขาบอกว่าตั้งแต่เขาถอยไปจากเราเขาคบกับผู้หญิงคนนั้นเขาไม่เคยหลับสนิทเหมือนตอนที่เขาคบกับเราเลย เขาคิดถึงเราตลอดเพราะว่าตอนที่เขาคบกับเราเราไม่เคยทะเลาะกันเลย  ตอนนี้เขาปลดทหารแล้วนะ โทรมาหาเราเล่ให้ฟังร้องไห้ไปด้วย เราก็ร้องไห้นะร้องไห้เสียใจสงสารเขาและร้องไห้ตัวเองที่รักเขาแต่เขากลับรักคนอื่นมาก เขาบอกว่าเขาถอยไปเพราะเรามีคนอื่นเข้ามา  เขากลัวว่าเราจะแพ้ความใกล็ชิดเพราะตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยเจอกันเลย แต่ตอนนี้เขาพูดอะไรมาเราก็ไม่เชื่อเขาหรอก แทนที่จะสะใจจะสมนำหน้าที่เขาโดนทิ้งมา กลับกลายเป็นว่าเราเป็นห่วงเขาสงสารเขา เขาขอให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเราถามเขาไปว่าคำว่าเหมือนเดิมมันมากไปหรือเปล่า แต่ใจของเรามันหักหลังเรา ใจเรามันยังรักเขาอยู่เสมอไม่เคยลืมเขาไม่เคยโกรธเขา อยากให้เขากลับมา เขาให้เวลาเราตัดสินใจว่าจะเอายังไงเราบอกเขาไปว่าเราสองคนคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราสัญญาว่าเราจะอยู่เคียงข้างเขาและเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ เราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีก จะให้เวลามันเป็นตัวตัดสินว่าเรื่องระหว่างเรามันจะเป็นอย่างไร เขาก็ให้เวลาเรา เราก็ทำอะไรไม่ถูกนะ กลัวว่าจะเสียใจอีก แต่คนดีๆคนที่เข้าใจกัน คนที่เรารักเขานานๆจะมีมาสักครั้งแต่คนที่รักเรามันมีมาตลอด เราไม่อยากเสียเขาไป ถึงแม้ว่าเราจะรู้แล้วว่าความรู้สึกที่เรามีให้เขาที่ผ่านมานั้นมันไม่ได้เรียกว่าความรักหรอก  มันเป็นแค่ความรู้สึกดีๆและความห่วงใย ความปรารถนาที่จะให้เขามีความสุข เราตัดสินใจที่จะเริ่มต้นกับเขาใหม่ เริ่มต้นจากศูนย์ เราตัดสินใจที่จะคบกับเขาอีกครั้งหนึ่ง เราก็ไม่รู้นะว่ามันจะถูกหรือผิด ผลมันจะตามมาอย่างไร เราตกลงกันว่าต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง  แปดเดือนกว่าแล้วที่รู้จักกันมา มีความรู้สึกดีๆให้เขาโดยที่ไม่เคยเจอและไม่เคยรู้ว่าหน้าตาเขาจะเป็นอย่างไร ความรู้สึกที่เรามีให้เขาเป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำถูกหรือเปล่า ไม่เคยสนใจว่าเขาจะหน้าตาเป็นอย่างไร ไม่รู้ฟ้าลิขิตหรือวาใจเรากันแน่ที่ทำให้เรื่องมันเกิดขึ้นมาแบบนี้ และก็ไม่รู้ด้วยว่าเรื่องราวมันจะจบลงอย่างไร แต่ในใจเราก็อยากให้เรื่องมันจบลงดีๆ ถึงแม้ว่าเรื่องมันจะจบลงอย่างไร เราสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าเราจะไม่โกรธเขา เราจะยังเป็นห่วงเขาอยู่เสมอ