เพราะหัวใจผูกพัน และยังคงมั่นเสมอมา .. เพราะหัวใจร่ำหา และศรัทธาหัวใจคุณ .. กรอบรูปสีแดงกับบทกลอนที่เจเขียน .. มีรูปประกอบเป็นผู้หญิงหน้าตามอมๆ ในหลากหลายอิริยาบถ (แต่ปากไม่มอมนะ) มันยังตั้งอยู่บนชั้นหนังสือในห้อง .. ทุกครั้งที่พี่มองมัน .. พี่ตั้งคำถามกับตัวเองเสมอว่า .. ความศรัทธานั้นยังคงอยู่กับเจหรือป่าว? .. แต่ยังไงก็ช่างเถอะ .. พี่ยังคงศรัทธาในหัวใจบริสุทธิ์ของเจเสมอ .. พี่จำได้มั๊ย ว่าเรารู้จักกันได้ยังไง? .. เจถามพี่ในเย็นวันหนึ่ง ตอนเรานั่งกินก๋วยเตี๋ยวญวนเจ้าโปรด จำไม่ได้ .. พี่ตอบไปงั้นๆ เพราะปากไม่ว่าง .. ก็กำลังโซ้ยก๋วยเตี๋ยวอยู่นี่ .. พี่จำได้ว่าเจหยุดกิน แล้วเงยหน้ามองพี่ .. ดีแล้วอย่าไปจำมันเลย .. ตอนที่เราไม่ได้เจอกันจะได้ไม่มีอะไรต้องลืม .. พูดจบเจก็กินก๋วยเตี๋ยวญวนต่อหน้าตาเฉย .. ดูเจจะเข้าใจกฎความเป็นไปในโลกใบนี้เป็นอย่างดี .. เกิด แก่ เจ็บ ตาย .. มันคงเป็นวัฎจักรของทุกสิ่ง และมันคงไม่ยกเว้นเรากระมัง .. เจอขวัญมั่งหรือป่าว? ขวัญ .. เด็กสาวหน้าตาน่ารักที่มักไปไหนมาไหนกับเจ พี่เจอเธอเมื่อวันก่อน ขวัญถามพี่ถึงเจ พร้อมกับเล่าถึงความเปลี่ยนแปลงของเจให้พี่ฟัง ว่าไม่ได้เจอเจมาสองเดือนแล้วเพราะเจบอกว่าไม่ว่าง .. ไม่เจอ .. เจตอบทั้งที่ไม่เงยหน้าสบตาพี่ด้วยซ้ำ ทำไมล่ะ .. พี่ถามอีก เจไม่ว่าง .. แล้วเจก็ตอบแบบไม่สบตาพี่อีก ดีล่ะ .. งั้นต่อแต่นี้ไป เอาเวลาที่เจ ออกกำลังกาย ดูหนัง กินข้าวกับพี่ ไปหาขวัญ พี่บอกเจ .. ทำไมล่ะ? แล้วเจก็ถามพี่อย่างนั้น ก็เจจะได้มีเวลาให้ขวัญ แล้วพี่ก็จะได้มีเวลาไปหาหนุ่มๆ ของพี่บ้างน่ะสิ พี่จำแววตาของเจในวันนั้นได้ดี .. มันแสดงถึงความไม่เข้าใจ .. ครับ .. งั้นเริ่มตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย .. แล้วเจก็หันหลังเดินไปโดยที่พี่ไม่ทันได้อธิบายใดๆ .. หากแม้จะต้องอธิบาย .. พี่ก็คงไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ดี .. ความถูกต้องเหมาะสม .. อาจเป็นสิ่งที่ทำให้การเกิดของเราควรค่าแก่ความเป็นมนุษย์ .. แม้บางทีความถูกต้องนั้นอาจไม่ถูกใจเรา .. หากแต่มันก็คงไม่ทำร้ายเราให้เจ็บปวด .. ความผิดพลาดและไม่เหมาะสมต่างหาก .. ที่จะสร้างรอยแผลให้ปวดร้าวจนกว่าเราจะแก่ เจ็บ และตาย ..
8 มกราคม 2550 09:52 น. - comment id 94621
8 มกราคม 2550 16:26 น. - comment id 94624
'ฉาเจเฟ้ยกำลังลุ้นพี่ ต่อ ๆ
8 มกราคม 2550 16:39 น. - comment id 94627
เคย.... ใช้คำเหล่านี้... "ความถูกต้องเหมาะสม " "ความผิดพลาดและไม่เหมาะสมต่างหาก" เจ็บปวดนะ ทั้งที่รัก...
8 มกราคม 2550 20:48 น. - comment id 94630
รออ่านต่ออยู่นะกีกี้ เยี่ยม หวัดดีปีใหม่จ๊ะ คนสวย
20 กรกฎาคม 2551 20:40 น. - comment id 100624
" ไม่รู้ว่าพี่โกรธผมด้วยสาเหตุอะไร หากผมทำอะไรผิดไป ผมขอโทษจากหัวใจ แค่อยากพูดคุยกับพี่สาวคนนี้ เพราะผมคงจะไม่ได้พบพี่อีกตลอดไป แม้เวลาเปลี่ยน แต่ใจของผมไม่เคยเปลี่ยน การได้พบพี่เป็นเป้าหมายในชีวิตของผม" พี่ได้รับ sms ของเจแล้วนะ เมื่อหัวค่ำ แล้วพี่ก็ลบมันทิ้งไปตั้งแต่อ่านจบ รอบเดียว แต่ทำไมไม่รู้ ที่จนป่านนี้พี่ยังจำข้อความยาวๆ นั้นได้ และมันรบกวนจิตใจพี่เหลือเกิน พี่จำได้ .. ค่ำวันหนึ่ง เมื่อปีที่แล้ว ขณะที่พี่เดินเลี้ยวเข้าซอยบ้าน พี่เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง กำลังเลี้ยวรถจักรยานออกมาจากหน้าบ้านพี่ พอเพ่งไป .. ก็คือเจนั่นเอง พี่พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะรู้สึกยังไง รู้แต่ความรู้สึกนั้นมันไม่ควรใช่ความรัก เรารู้จักกันมาสิบสี่ปี? ใช่ไหม? จนป่านนี้ เจยังตามหาพี่ มาถึงบ้าน จนวันนี้ เจยังโทรหาพี่ แม้พี่ไม่เคยรับสาย แม้สักครั้ง พี่เสียใจ ..