นิยายอ่านจบแล้วช่วยกันตั้งชื่อเรื่องด้วยนะคะ ตอนจบ

ศรรกรา

สวัสดีจ๊ะฝุ่น  แล้วไผ่ล่ะ  หญิงสาวเอ่ยทักเมื่อเหลียวมองดูเห็นว่าชายหนุ่มมาตามลำพัง  แทนคำตอบชายหนุ่มยื่นจดหมายของกอไผ่ให้หล่อน  หญิงสาวทำหน้าสงสัยก่อนจะคลี่จดหมายออกมาอ่าน  เมื่ออ่านจบหญิงสาวก็ยังถามถึงเด็กสาวอีก  แล้วไผ่ล่ะ  ไผ่เสียแล้ว  หลังจากที่ผมพาคุณไปโรงพยาบาล  คือไผ่พยายามขี่รถตามรถของผมและเกิดอุบัติเหตุ หญิงสาวตกใจถึงแม้ตลอดเวลาเด็กสาวมีทีท่าว่าไม่ชอบหล่อน  แต่ระยะหลัง ๆ เธอก็ดีกับหล่อนมากด้วยเหตุผลที่หล่อนทราบจากจดหมาย คือ...ฉันต้องการไปงานของไผ่ได้ไหมคะ  หญิงสาวขอร้อง  ได้...หมอบอกว่าคุณออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว  เดี๋ยวเราไปวัดกันเลยละกัน  บรรยากาศในวัดช่างโศกเศร้า  มีแขกมาในงานไม่มากนัก  ส่วนใหญ่ก็จะเป็นญาติของนางจันทร์ซึ่งมีไม่มาก  ปานชนกไม่สามารถอยู่ช่วยงานศพของเด็กสาวได้  เพราะญาติของหล่อนมารับกลับหลังจากได้ทราบข่าวการเจ็บป่วยของหล่อน
สวัสดีน้องไผ่
                        ไปรษณีย์ใบนี้เป็นใบแรกและเป็นใบสุดท้ายที่พี่มีโอกาสได้เขียนถึงไผ่  ซึ่งพี่คิดว่าไผ่ก็คงต้องการสิ่งนี้จากพี่มากที่สุด  ถึงแม้ว่าพี่ไม่รู้ว่าไผ่ได้รับไปรษณีย์ใบนี้เหรอเปล่า  แต่พี่ก็หวังว่าไผ่คงได้รับรู้ว่าพี่เสียใจมากที่ไม่รู้เรื่องไผ่มาก่อนหน้านี้  และหากย้อนกลับไปได้พี่ก็คงจะพยายามทำความเข้าไผ่ให้มากกว่านี้  พี่ขอบคุณไผ่มากสำหรับกำลังใจที่ไผ่มีให้พี่มาโดยตลอด   และพี่จะจดจำความปรารถนาดีที่ไผ่มีให้กับพี่ถึงแม้ว่าไผ่จะไม่อยู่ในโลกนี้แล้วก็ตาม  แต่สำหรับพี่ไผ่ก็ยังอยู่ในใจของพี่เสมอ  ยังเป็นน้องที่น่ารักของพี่ตลอดไป 
                                              รักและอาลัย
                                                   ไต้ฝุ่น
	ไต้ฝุ่นนำไปรษณีย์ที่เขาเขียนหย่อนใส่ลงในโลงศพที่มีร่างที่สงบนิ่งของเด็กสาว  ก่อนที่จะเลื่อนโลงเข้าไปในเมรุเพื่อทำการเผา   สายตาสองคู่เงยมองดูควันสีขาวที่ค่อย ๆ ลอยพ้นปล่องไฟสูงขึ้นเรื่อยๆ  ร่างของเด็กสาวถูกเผาไปกับกองไฟจนมอดไหม่  คงเหลือทิ้งไว้แต่ความโศกเศร้า   ภาพชายหนุ่มและหญิงชราต่างมองควันสีขาวค่อย ๆ จางลง  ต่างคนต่างก็ภาวนาขอให้เด็กสาวไปสู่สุคติอย่างมีความสุข