.. แทนคำ ..

ผู้หญิงช่างฝัน

ไม่นานมานี่เอง ที่เราต่างเป็นคนแปลกหน้า 
คุณก็อยู่ของคุณ...   ชีวิตที่อย่างไรก็แทบไม่มีวันที่จะโคจรมาพบ
โลกของเราห่างไกลและกว้างใหญ่จนเหมือนไม่มีทางที่จะได้เจอะได้เจอ
ไม่เคยคิดว่า คุณที่ห่างไกลเหลือเกิน งดงามเหลือเกิน 
จะกลายมาเป็นคุณ  คนดีที่ดีที่สุดของชีวิต  ในยามนี้
ใครจะคิด   .. ไม่เคยคิด ไม่เคยรู้สึกว่าจะได้อะไรที่ยิ่งใหญ่เท่านี้
การได้พบคุณ ผูกพันกับคุณ น้ำใจของคุณที่แสดงออก ความเอื้ออาทรที่คุณมีให้  
เป็นอะไรหลายสิ่งที่สมบูรณ์แบบในตัวคนคนเดียวอย่างที่ไม่เคยคิดว่าจะได้พบ
 
เมื่อพบคุณครั้งแรก ก็รู้สึกเสมอว่าคุณเป็นคนอย่างไร
คำพูดที่ว่า รู้หน้าไม่รู้ใจ  นำมาใช้ไม่ได้กับคุณ 
เห็นหน้าคุณครั้งแรกก็เหมือนเห็นไปถึงใจของคุณ  ใจของคนที่อยู่ในสังคมเมือง
ใจของคนอ่อนโยน  ที่สังคมเมืองเกือบทำให้แปรเปลี่ยน
แต่ใจของคุณทั้งโอนอ่อนทั้งเข้มแข็งในเวลาเดียว ผสมผสานอยู่ในความเป็นคุณ
บางสิ่งบางอย่างจึงขัดแย้งกันไปมาในช่วงอารมณ์แปรเปลี่ยนไปตามภาวะ
แต่เนื้อใจจริง ๆ  ของคุณ  ใสสะอาดเกินกว่าจะตามกระแสสังคมเมืองได้
สั ง ค ม เ มื อ ง...   ทำให้เนื้อใจหลายคนกลายเป็นวัตถุใจ
เหมือนเลือดเนื้อไม่มี หยาบเกินที่จะใช้คำว่า ด้านชา
จึงรู้สึกเหนื่อยที่จะพบเจอสิ่งเหล่านี้  และเมื่อมาเจอคุณ คุณที่แปลกแยกออกมา
จึงเหมือนเป็นสิ่งดีในชีวิตที่ช่วยพยุงให้ชีวิตสูงขึ้นจากสิ่งแวดล้อมที่เป็นอยู่
เ มื่ อ เ จ อ อุ ป ส ร ร ค ใ น ชี วิ ต  คุณจึงเป็นคนแรกที่นึกถึง
เป็นสีความดีที่อยู่ในใจ ให้ใจพยุงขึ้นเสมอ เมื่อรู้สึกตกต่ำ
ในสังคมเมืองที่ดำรงอยู่เช่นทุกวัน..   
- - คุณจึงเป็นคนดีของชีวิตเสมอมา - - ที่ทำให้ความเหนื่อยล้าตรงนี้
เบาบางลงได้  ไม่ยากเย็นนัก
				

คุณรู้ไหมนะว่า การได้รู้จักคุณเป็นความงดงามเหลือเกินในหัวใจ
การเชื่อมั่นเสมอว่าทุกถ้อยคำของคุณที่คุณพูด ที่คุณบอก..
เป็นทุกถ้อยของความจริงใจ  และคุณก็คงรู้เช่นกันว่า 

ทุ ก สิ่ ง ที่ พู ด กั บ คุ ณ ม า จ า ก หั ว ใ จ ที่ บ ริ สุ ท ธิ์...

จึงไม่ว่าทุกข์โศกมาจากไหน  เรื่องใดก็ตาม
แค่ได้พูดให้คุณฟัง  คุณก็จะเป็นนักฟังที่ดีที่คอยให้กำลังใจ
ให้รู้ถึงการเป็นชีวิตที่แท้ว่า ต้องมีเรื่องแบบนี้บ้าง เป็นธรรมดาของปุถุชน 
- - ในทุกคำที่คุณพูด - -  เข้าใจหัวใจคุณเสมอ..  
หัวใจที่มีแต่ให้ หวังดี และเอาใจช่วย

รู้ไหมว่า คุณน่ารักมาก   เวลานึกถึงคุณจะเกิดรอยยิ้มขึ้นเสมอ  
แม้ว่าเราจะได้เจอกันน้อยแต่ความประทับใจที่มีต่อคุณมากยิ่งกว่าเคยรู้สึกกับใคร
และเจ้าความประทับใจนี่แหละที่ถึงเนิ่นนานแค่ไหน ที่กว่าจะได้พบกันอีกสักครั้ง
ก็คงทนในความรู้สึกเมื่อยามนึกถึง..
ใครจะคิดว่า   นกเท่านั้นที่โบยบินในท้องฟ้าได้
หัวใจของคนมีความสุขสามารถโบยบินไปได้ไกลกว่าหลายเท่าในช่วงเวลาเท่ากัน
สามารถว่ายวนไปในอากาศ  แหวกว่ายไปในสายน้ำ ไปในทุกที่ที่อยากไป

ไ ม่ เ ค ย มี ด อ ก ไ ม้ ด อ ก ไ ห น ไ ม่ ส ว ย ง า ม...

บ ท เ พ ล ง บ ท ไ ห น ไ ม่ ไ พ เ ร า ะ

แค่ใบไม้กระทบสายลม ยังดูอ่อนพลิ้วละเมียดละไมในความรู้สึก
เ พี ย ง เ พ ร าะ มี คุ ณ อ ยู่...

แล้วจะไม่ให้โลกนี้งดงามได้อย่างไร  เมื่อหัวใจคุณงดงาม
แผ่กระจายไปถึงดอกไม้ทุกดอก บทเพลงทุกบทเพลง
และเสียงร้องของหรีดเรไรยามค่ำคืน

โลกที่มีคุณอยู่ด้วย จะไม่งดงามได้อย่างไร - -/


				

อีกปี..  สำหรับคนดี..  คนเดิม